Hindi ko alam kung ilang beses na akong napatingin sa phone ko ngayong araw na ’to. Paulit-ulit kong chine-check kung may message o call si Mama, si Galo, kahit si Pinky, mga kapatid ko—basta kahit sino na pamilyar ang pangalan. Kasi somehow, namimiss ko rin naman sila. Pasalamat nga ako kay Watt Forteros dahil somehow naibibigay ko sa kanilang ang mga pangangailangan nila. Ang tuition fees, bayad sa tubig at kuryente. Lahat na. Akala ko katapusan na ng mundo ko when that stupid Clark Chavez broke up with me, pero napaganda pa nga. Dahil time two pa ‘yong napapadala ko sa family ko ever since naging secretary ako ng Triple B.
Pero wala. Puro silent notifications ng system update, random spam emails, at meeting reminders mula sa Triple B.
Pero may kung anong kaba ang hindi mawala sa dibd
