Chapter 45

1249 Words

Mas lalo kong hinigpitan ang unan sa mukha ko nang marinig ko nanaman ang maiingay na katok. "How many times will I told you busog pa ako!" I said irritatedly, kahit na ayoko lang lumabas. Ayokong bumangon. Gusto ko lang matulog, pero 'di ako makatulog. Ayoko nang bumangon. Ayoko nang makaramdam ng sakit. Gusto ko lang humiga at magkulong dito sa kwarto. Alone. "Iha sigurado ka ba? Mag-tatanghalian na hindi ka pa nag aalmusal. Magagalit ang mama mo 'pag nalaman niya 'yan." "I don't care. Please.. Just leave me alone!" Ilang segundo lang tahimik na ulit. Umayos ako ng higa at tumingin sa kisame. Sinusibukan ko kung hanggang saan ang makakaya ko para maluha, pero bullshit! Pinunasan ko 'yung luhang tumulo sa mga mata ko. "Ugh!" Binato ko 'yung unan. Nakakainis! Ilang minuto lan

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD