Sunday morning. Ten na 'ko ng umaga nagising. Ang sakit pa ng mata ko.
Dumiretso agad ako sa banyo sa may kwarto ko, when I feel na sobrang dami kong morning star. Nag hilamos agad ako.
Namamaga 'yung mata ko.
Pa'no ba naman, wala akong ginawa kagabi kundi ang mag isip at umiyak. Nahihirapan akong i-handle 'yung sitwasyon. Hindi ko alam pa'no mag de-desisyon ng walang nasasaktang tao. Is that possible?
I just wish panaginip lang lahat.
Paglabas ko ng banyo nakita ko si Austin na nakaupo sa kama ko. I was shock. Buti nalang sa banyo na 'ko nag palit ng damit.
"Good morning." Bungad niya sa'kin.
Umiwas ako ng tingin. Hindi niya dapat makita 'yung mga mata ko. For sure mag tatanong siya.
"Pa'no ka naka pasok dito?"
"Dumaan ako sa pinto."
Napairap ak
