Bumaba ng motor si Mikay saka hinubad ang suot na helmet. 7pm palang at marami pang tao sa paligid. Ibinaba niya ang helmet niya sa upuan ng motor niya saka nag lakad sa harapan ng shop ng ina. Ang liwanag mula sa shop ng Mommy niya ay kumikislap sa display window kung saan nakatayo ang isang wedding gown—puting-puti, kumikinang sa ilalim ng warm light. Dalawang metro mula sa shop, nakaupo si Mikay sa sementong upuan sa ilalim ng malaking puno ng acacia. Paborito niyang spot ito tahimik kasi at mula rito, malinaw niyang natatanaw ang gown—ang parehong gown na siya pa mismo ang nagpumilit ipatahi limang taon na ang nakalilipas. Noon, naniniwala pa siyang may pag-asa silang dalawa ni Adam. Napabuntong-hininga siya na tahimik na nakatingin siya roon.
Pero bago pa siya tuluyang lamunin ng ala
