Carl & Ashley

Chapter 7

Carl

Ashley didn’t come with us and I was wondering what she was doing. Nasaan na kaya ang babaeng iyon? Nasa silid niya nga kaya talaga o baka naman kung saang bahagi ng Solitude ito nagpunta. Gusto ko sana siyang isama para makilala niya ang mga kaibigan ko. Hindi naman compulsory sa trabaho niya, wala lang, I just want to. Wala naman sigurong masama at hindi naman din siguro katakataka na ipakilala ko siya sa mga ito since assistant ko nga siya at kasama ko siya dito.

“Why are you quiet?” Mav asked.

“Maybe he was thinking about a certain assistant that didn’t come with us here.” sagot naman ni Tony. Seriously, I don’t know why they had to act like that.

“Ash is here?” Tanong ulit ni Mav na tinanguan naman ni Tony. “Why didn’t you bring her here?”

“She didn’t want to,” ang singit ko sa pag-uusap nila.

“Or you don't want to?” tanong ulit ni Mav na may halo ng panunukso.

“Naiintriga na ako sa assistant mo na yan ah,” maya maya ay sabi naman ni Kayden.

“She’s something, and I like her.” sabi agad ni Mav kaya naman hindi ko maiwasang titigan siya na ikinatawa naman ng tatlong loko loko.

“She’s a beauty,” dagdag pa ni Tony,

“Smart and sexy. What is she wearing? Did you see her legs?” dugtong na naman ni Mav.

“Stop it Mav!” ang naiinis ko ng sagot. Ayaw kong marinig na pinag-uusapan nila ang tungkol sa physical appearance ni Ashley. Medyo napalakas yata ang pagkakasabi ko dahil napatingin na rin ang iba sa amin.

“Mukhang may bumigay na ah!” Si Jace na kanina lang ay busy sa pakikipag-usap kay Matthew.

“I think so too,” hirit pa ni Kayden at nagtawanan na naman sila so I rolled my eyes at them.

“So, Carl.” biglang sabi ni Matthew, “May bumigay na nga ba?” ang tanong niya. He looks serious so I don’t know whether he was teasing me or not, but I am not an idiot not to get what he meant.

“Wala!” ang sabi ko na naka-angil tapos ay nakita kong napangiti na siya tapos ay umiling iling. Sa lahat ng kasama ko dito ay ayaw kong makilala ni Ashley and isang ito. Magandang lalaki at hindi nami katulad na playboy. Isang lalaking kahit sinong babae ay papangarapin. Maisip ko pa lang na playboy din ang tatay niya ay sigurado na ako na mas tatatak sa isipan niya si Matthew. Napahinga ako ng malalim dahil doon.

“Call her, Carl.” sabi na naman ni Mav.

“Yeah, call her.” ang seryosong sabi din ni Matthew.

“If you have not fallen for her yet, call her.” panghahamon naman ni Jace. s**t! I hate them and I hate being challenged. Tumingin ako sa aking wrist watch at napag-alaman kong gabi na pala. Baka hindi pa rin nagdidinner ang isang iyon kaya naman tumayo na ako.

“Hey, where are you going?” ang nagtatakang tanong ni Kayden tapos lahat sila ay nakatingin na sa akin.

“The hell, you told me to call her.” ang sagot ko,

“Don’t you have your phone?” ang takang tanong naman ni Tony.

“I do, but I don’t have her number.” sabi ko tapos ay tawang tawa na naman sila. Sino nga ang hindi eh amo niya ako tapos wala akong number niya. Bilang assistant, I should have her number so I will be able to get to her any time na kailanganin ko siya. Umalis na ako para puntahan siya sa kanyang silid at sana ay nandoon nga siya.

Nagdoorbell na ako ng makarating ako sa kanyang silid at ilang ulit ko ng ginagawa pero wala pa ring nagbubukas ng pinto. Tumawag ako sa receptionist dahil baka lumabas siya pero ang sabi ay hindi kaya naman nagpakuha ako ng spare key para mabuksan ko ang kanyang silid.

Tumambad sa akin ang natutulog na si Ashley na naka shorts at hanging blouse. May ilang piraso ng canned beer na nasa floor at mukhang tumungga ang babaeng ito bago nakatulog. s**t, I got a hard on just by looking at her. She’s really a sight to behold. I sighed deeply before I decided to wake her up.

“Hmm..” she hummed. s**t talaga, parang kakatapos lang naming mag-s** at nakatulog siya tapos ay ginigising ko siya sa pamamagitan ng halik kung maka “hmm” sya.

“Ashley, wake up.” ang sabi ko ulit at pilit na ibinabangon. Nakaupo na siya ng idilat ang kanyang mga mata tapos ay titig na titig siya sa akin na akala mo ay hindi niya ako kilala.

“Sir?” ang tanong niya na parang alanganin. “Sir!!” she exclaimed tapos ay biglang napatayo at kung hindi ako maagap ay malamang nasalo siya ng sahig na dapat pala ay hinayaan kong mangyari kesa ako ang nakasalo sa kanya at pakiramdam ko ay puputok na ang pantalon ko sa bandang ibaba dahil sa nararamdaman ko sa babaeng ito.

“Sir,” sabi niya ulit tapos ay nagpalingon lingon siya sa paligid.

“We’re still at Solitude and yes I entered your room dahil hindi ka sumasagot ng nagdo-doorbell ako. I thought something happened so I asked for the spare key and opened the door to check on you. Don't think about anything else.” Ang sunud sunod kong sabi,

“I didn’t say anything,” sagot na naman niya. Siguro ay nakahuma na siya dahil sa paraan ng pagsagot niya. “Do you need anything?”

“Nothing, I just want to check if you already had your dinner. I forgot to tell you that you can order anything and the hotel will know what to do.” sabi ko naman.

“How about when I want to go around the country club?” ang tanong niya.

“You can do so. Every part of the country club and its amenities are available to all and you don’t need to pay anything once you tell them your room number.” ang sagot ko.

“What!!” she exclaimed, “You should have told me earlier! I wanted to go around but I didn’t know if you would let me and I don’t have money just in case I need to pay for everything!”

“You didn’t asked,”

“You should have told me!”

“Are you yelling at me?” I asked, tapos ay parang natauhan siya na ikinangisi ko.

“I’m just saying.” ang sagot na lang niya.

“Anyway, my friends think that I didn’t want to bring you with me to meet them and they want to meet you too. Let’s go and have a late dinner with us.” sabi ko at nagsimula ng lumakad palabas ng maalala ko ang suot niya, baka hindi magpalit ng damit kaya naman muli akong humarap sa kanya and it’s a wrong move dahil nasa likuran ko lang pala siya.

Muntik na siyang matumba, mabuti na lang at nahawakan ko siya sa kanyang bewang. Kaya nga lang ay nagpumiglas siya kaya natumba pa rin kami. Mabuti na lang at mabilis ang reflexes ko at napagpalit ko ang aming pwesto kaya naman imbes na siya ang nasa ilalim ay sa akin siya bumagsak.

“Sorry, Sir” ang sabi niya. Masakit sa likod pero ayos lang naman ako. Pabangon na siya mula sa pagkakadagan sa akin at napagdesisyunan kong tulungan siya which is a wrong move again, I guess dahil hindi ko sinasadyang mahawakan siya under her br***ts. Nalislis pa naman ang tops niya kaya naman ramdam na ramdam ko ang kinis at lambot ng katawan niya pati na rin ang dalawang dibdib niyang parang ang sarap– s**t! Ano ba tong naiisip ko nanigas na naman tuloy ang hindi dapat manigas.

Buti na lang at mabilis siyang bumangon at lumayo sa akin na namumula pa ang mga pisngi. Nakita kong pumasok siya ng kwarto at paglabas niya ay disente na ang suot niya. Disente naman kahit papaano ang suot niya kanina kung hindi lang mahalay ang utak ko. Palabas na kami ng silid ng pigilan ko siya sa pamamagitan ng pagtawag sa kanya. Ayaw kong hawakan siya at baka kung saan na naman madapo ang aking mga kamay eh imbes na sa mga kaibigan ko kami mapunta ay sa kwarto niya.