Paglabas ko pa lang ng elevator ay natatanaw ko na si Gavin na nakasandal sa pader na pumapagitan sa magkabilang pinto ng aming unit. Nakayuko ito at abala sa cellphone. Ngumiti ito ng ubod ng laki pagkalingon sa akin. His eyes are full of admiration.
“My Princess looks lovely tonight.” he pinched my cheek.
I smiled as he complimented me. Pang-ilang beses ko na yatang narinig ang pagpuri sa akin ng mga tao ngayong gabi. Pero ‘yong sa kanya ang pinakanagustuhan ko.
“But, what’s with the long face?” kinulong nito ang aking mukha sa kanyang mga palad. “What’s bothering you, huh?” pangungulit nito.
Pilit akong ngumiti para maitago ang lungkot. This is not the right place to talk about our problem.
“Masakit na kasi ang mga paa ko…” that was true, though. Masyadong mataas ang suot kong
