Tuluyan na nga niyang iniwan ang buhay bilang isang Suarez. She was about to build her own home. She felt uncertain about the future, but she was hopeful.
“Sa…sa guestroom na lang po ako tutuloy, Tita.”
“No, sa silid ka ni Francis.” There was a stern disapproval on Tita Constancia’s face. “Dito ang lugar mo sa pamamahay na ito.”
Dati, ini-imagine niya lang kung ano ang hitsura ng silid nito. Malayong-malayo sa girly bedroom na nakasanayan niya. Nakakapanibago lang na nasa loob siya ng silid ni Francis. Naupo siya sa gilid ng kama at nahagod ng palad ang maayos na kama. Wala man lang kagusto-gusto.
“Tita, baka magalit si Francis.”
Naupo si Tita Constancia sa tabi niya at inakbayan siya. “Mama…not tita.”
Mahiyain ang naging ngiti niya sa babae. She had seen how this woman adored Eliza
