Episode 7

1324 Words
William's POV "Morning Babe. Nagpuyat kana naman. Bangon kana. Let's breakfast. Nagluto na ako sa baba." "Ohh. Sorry babe." I kissed her lips. "Why didn't you make me up? Para ako na ang nagluto. Baka mamaya sumakit na naman ang ulo mo." "It's okay Babe. Huwag ka nang magalit. Maaga kasi ako nagising. Kaya napag isipan kong magluto na lang. Tsaka hindi naman mahirap ang linuto ko." "Kahit na. I don't want you to-" "Hep! Shh. Ang OA neto! Parang yun lang! Sige na bangon na at gutom na ako. Baka ikaw ang kainin ko diyan. You like that?" Natawa naman ako sa sinabi niya. Dahil sa itsura niya na kanina pa yatang gutom. "Well? Sure why not? Eat me. Taste me babe. Hindi ako papalag." Isang kindat ang ginawad ko sa kanya na ikinangiwi ng mukha niya. "Pervert mo!" "Hey? Ikaw ang nangunguna diyan." Tumawa ako ng malakas ng makita ko ang mukha niyang namumula. "Kita mo! You're blushing. Oh I love that!" "Bahala ka nga diyan! And please? Mag suot ka nga ng ano pag bumaba ka." "What?" "Yung ano. Alam muna yun!" "Say it babe." "Sh-short. Nakatayo kasi. Bumabakat yang junior mo!" Tumingin ako sa ibaba dahil sa sinabi niya. Damn! Buhay na buhay. "See? Ikaw ang pervert diyan. Wala naman akong magagawa diyan kung panay ang tayo pagdating sayo." "Sus! Kahit wala akong gawin kusang tumatayo naman yan. Pervert kasi." Nagmadali naman siyang tumakbo papuntang ibaba na tawang-tawa pa. Tumawa na lang din ako sa ginawa niya. Habang kumakain kami panay naman ang tingin niya sa gawi ko. Lalo na sa hawak kong cellphone. Kung makatitig kasi ito parang gustong basagin ang cellphone ko. "Hmmm. Why?" Pilyo kong tanong sa kanya. I know! She wants to check my phone. Once kasi nakita ko siyang nagkakalikot ng phone ko. Parang nag iimbistiga. It's kinda weird but I like it. No! I love it. "Wala." "Sure? Eh sa tingin mo palang parang gusto mong hablutin ang cellphone ko at durugin ng pino. Am I right?" Pang-aasar ko sa kanya. Kay sarap talagang asarin. "No I'm not! Gusto mo kainin mo din yan. Isubo ko pa sayo!" "Baka gusto mo ikaw ang subuan ko. At kainin ang. Alam muna. There." I saw blushing her face again. "See? You're blushing again. Do you babe?" "Will!! Ang pervert mo talaga! Kanina kapa!" "Ikaw kaya nagsisimula diyan. Sabihin mo lang sweetie if you like to do it here." Kindat ko sa kanya na mas lalong nagpa inis sa kanya. "Naku! Will subukan mo. Makakatikim ka talaga." "Now? Great! Magkatikiman na tayo. Kanina ko pa talaga pinipigilan ang nararamdaman ko." Bago pa siya makaalis. I grabbed her hand. Malakas na hila ang ginawa ko kaya napasandal siya sa dibdib ko. "Can't you see babe? Gusto kana talaga ni junior. Please?" "Will naman! Kay aga-aga." "Please babe. Ahh. s**t!" I rubbed my long d*ck to her butt. Kaya nakalikha ito ng ingay niya na kay sarap pakinggan palagi. "Ohh Will. Ahh." "Let's do quicky. May tatawagan pa kasi ako babe." "Su-sure. Ahh. Babe." Pinaharap ko kaagad siya sa harapan ko. Hindi naman ako nahirapan ipasok sa kanya dahil naka dress lang siya. "Ahh. You're so tight! F*ck! Ahh ahh ahh. This p*syy is mine. Only mine babe!" "Ahhh Will! Please." "I'm coming babe." "F*ck! I'm coming Kristina! Ahh. s**t! I love you babe. I love you Kristina!" "Ahh Will!!!" "Ahhh Will! Please." Halos mawalan kami ng hininga dahil sa ginawa namin. Hindi talaga ako magsasawang angkinin siya. She's my favourite taste. All of her is the best taste! Habang nasa sala si Kristina busy sa kakanuod ng mga pelikula. I grabbed this opportunity na matawaga ko sila Denver to tell them about our wedding. Gano'n din sila ng reaction nila Rio ng sabihin ko sa kanila. Pero at the end naintindihan nila ako. Hindi rin nakawala sa akin ang payo nila. Everytime they do that, mas dumodoble ang mga kasalanan ko kay Kristina. Pano na lang talaga ang lahat pag malaman ni Kristina ang lahat-lahat? "Babe? Sila Denver ba yan?" "Yeah." I pressed the loudspeaker. "Hey! Congrats sa inyo Kristina." Sabay bati nila Denver at Ben. "Thank you Denver, Ben. Don't missed our big day ha?" "Of course! Kayo pa! Anyway we have to go Will, Tin. Sumibat lang kami sandali sa meeting. Kanina pa kasi kulit ng kulit ni William." Sabay tawa nilang dalawa. "I told you it's very important. Kilala mo ako." "Kaya nga umalis muna kami. Ikaw pa malakas ka samin. Oh siya. Sige na. Thank you ulit." "Okay. Thanks din bro." **** Habang papalapit ang napili naming petsa ng Civil Wedding. Panay naman ang Kulit ni Kristina. Hindi naman kasi halata na sobrang excited niya. Minsan nga nalulungkot akong tignan siya. She not deserve this kind of wedding. Halos sa bahay lahat ng transaction. I want to see her happy while choosing her gown, invitation, lahat lahat sa labas. Nandito ngayon sa resort namin ang gown designer na nirecommend ni Samantha kay Kristina. Hindi na ako tumutol pa dahil sobrang close na ng dalawa. Kaya lahat sa paghahanda namin ay katulong namin si Samantha. Hindi na rin si Rio tumutol pa. Sa una tutol siya pero dahil nga kay Samantha unti-unti na niyang natatanggap ang pagpapa kasal namin. Even Samantha knows about Kristina. "OM! Ang ganda-ganda po! Bagay na bagay sa inyo Madam! Perfect!" Napatingin ako sa gawi ng dalawa. And yes! It's perfect! Habang papalapit siya sakin, na iisip ko na ang mangyayari sa araw ng kasal namin. This girl is wearing a beautiful gown mermaid style. Parang ayaw ko na yata makasal dahil sa suot niya. Halos fit sa kanya na mas lumabas ang kaseksihan niya. Wala naman kaming mga bisita but damn! Ang pinaka ayaw ko ay expose ang katawan niya na halos makikita ang ka seksihan. "Baba mo! Mamaya may pumasok na langaw." "You-you're Beautiful babe." "I know right!" "I can't wait wait for the day walking I'm walking down the aisle to marry you. To Marry the love of my life." "Aysus! Parang noong isang araw ayaw na ayaw mo tapos ikaw ito ngayon ang atat na atat." She laughed so hard na kinatawa ko na rin. "Hindi naman sa ayaw. Ayaw ko lang sa ganitong set up. I want to give you the best Wedding. You know." "Ano ka ba! It's okay babe. I'll understand you. Hindi naman ako ma arte pagdating sa ganito. Sobrang saya ko nga dahil ikakasal na ako sayo. It's not important kung magarbo man o Hindi. Ang importante ay tayo. Ang pag-iisang diddib natin. Get's?" "You're right. But promise babe. Sa susunod ay mas bonggang kasal. You deserved that sweetie." "Hay naku! Bahala ka. Basta ako masaya ako kahit ganito. I love you babe! Thank you." "I love you too babe." "Ahem... Lover's. Nandito pa po ako." Sabay kaming napalingon ni Kristina sa gawi kung saan nakatayo ang Wedding Designer. Dahil sa sobrang ka sweetan nakalimutan namin na nandito pala siya. Tumawa na lang kaming tatlo sa ginawa namin. "I'll go upstairs babe. Maiwan ko muna kayo." "Okay babe." May isa pa kasi akong problema. Hindi naman sa wala akong tiwala sa kanila. Dapat ko talaga silang pakiusapan na walang makaka alam na kahit sino. Sila lang kasi ang makaka witness sa kasal namin. Kaya malaking problema kung may makakaalam na iba. Hanggat walang na aalala si Kristina, hindi ko sasabihin sa kanya ang totoo. Napag-isipan ko na ito. Wala ng bawian. Kung dumating man ang panahon na may maalala na siya. I will do everything bumalik lang siya sakin. I know the consequences but I ignore. Only this time. Mas priority ko ang pasayahin at gumawa ng masasayang alaala sa kanya. I love her. I love her so much! And she's my life. Mawala na ang lahat-lahat sakin. Huwag lang siya. Ang taong nagpatibok, nagpabaliw at nagpabago sakin. Ilang araw na lang ay ganap ka ng Mondragon. Kristina Cruz Mondragon My Wife.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD