The Writers Love

SIMULA

"Congratulations!"

Naririnig ko paulit ulit na pagbati nila.

I just smiled.

Nandito ako sa sulok ng lamesa na nakaupo habang umiinom ng wine. Hindi naman siguro ako malalasing nito.

I decided to have a courage and talk to the couple who they are congratulating.

I tap their shoulders.

"Hi, Congrats sa inyo" bati ko sa kanila ng nakangiti.

"Bud! Salamat, akala ko hindi ka makakarating? Magtatampo sana ako eh tsk" binatukan ko lang ito.

"Thank you so much sa pagpunta, sa kasal namin, kahit sobrang busy mo, eto kasing bestfriend mo sinabi ko na wag ka pilitin kasi busy ka nagpupumilit pa rin." Ngumiti lang ako sa kanila

Yup, you heard that right nasa kasalan ako ngayon at sa kasal pa ng bestfriend ko.

Nakita ko ngumuso si leon, "Minsan lang naman ako ikasal, ano ba naman yung isang oras nandito siya sa espesiyal na araw ko diba" Natawa lang ako dahil alam ko na nagtatampo talaga ito.

"Arte mo, kinasal ka na lahat wala pa rin nagbabago sayo." Lalo lang ito sumimangot kaya natawa na lang kami ni Jizel, asawa niya.

"Oh siya enjoy kayo, aalis na ako dahil kanina pa tawag ng tawag yung editor ko, baka sakalin pa ako neto" sabi ko habang pinakita ang missed call ng editor ko.

"Kita mo na! Araw natin ngayon pero aalis siya" ungot ni leon pero binatukan lang siya ni jizel.

"Sige na, Thank you sa pag punta hayaan mo na itong kupal na ito. Nag iinarte lang toh" ngumuso lang si leon kaya napangiti ako pero nawala yung ngiti ko nung nakita ko na pinalibot ni leon ang mga braso niya sa bewang ni jizel.

 Napangiti lang ako ng mapait.

"Baby grabe ka naman sakin" rinig ko pa.

I feel suffocated. I want to get out of here. I flinch when someone tap my shoulder.

Tinignan ko kung sino...si kuya Ryoji pala.

"Kuya Ryoj, it's been so long, i never thought i see you here...well i know you're busy." He just brushed my hair.

"Same here little belle" i just chuckle and he turned his gaze to the couplea and greet them. "Congrats bro, binata ka na"

Natawa lang silang dalawa.

"Well anyway, i think we're disturbing you and we'll just leave you to talk to other guest." We just bid them a good bye.

I almost had a heart attack when kuya ryoji wrapped his arms around my waist, well kuya ryoj is my crush and she gives me a daddy vibes hihi.

Nang makalayo na kami sa dalawa ay nagulat ako ng bumitaw si kuya ryoj sa pagkakahawak sa akin at tumawa ng malakas.

Actually halos maglupasay na siya sa tawa. Nababaliw na toh, iba talaga kapag nasa thirties na pero hindi pa rin kasal.

"Kuya Ryoji, Alam mo minsan nakakahiya ka kasama, bigla bigla tatawa parang sira." Pinunasan niya lang yung luha na tumulo sa mata niya kakatawa.

"HAHAHAHA You should have seen him being gloomy" Tinaasan ko lang siya ng kilay, dahil di ko alam pinagsasabi niya.

"Anyway thanks kuya, you really save me there." Ngumiti lang ito at kinurot pisngi ko.

"Tsk. Hindi ka pa ba nakakamove on sa kanya..parang..." Hindi ko narinig yung huling sinabi niya dahil bigla na lang nagsalita yung Mc sa reception.

"Ano kuya?!" Tanong ko na medyo pasigaw dahil ang ingay na.

"Wala, sabi ko you're welcome" Umiling lang ako.

Tinignan ko ang orasan ko. Mag aalas tres na ng tanghali.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bag ko dahil kanina pa ito nagbavibrate.

Nagpaala ako kay kuya ryoji at sinenyansan na sasagutin lang yung tumatawag.

"Hey! Where are you? 7:30 flight mo aba aba, Nasa antipolo ka sis baka lang nakakalimutan mo at baka matraffic ka sa edsa bakla ka!" Sermon nito sakin.

"Oo na, ingay nanaman ng bunganga mo at tyaka bakit kasi 7:30  flight ko pwede naman bukas na lang eh"

"Alam mo ikaw, katamaran mo nanaman umiiral umayos ka nga fyi inuna ko pag asikaso ng flight at visa mo bago yung storya na ginawa mo, naiintindihan mo ba ako ha belinda....hoy sumagot ka!..." Hindi ko na narinig sinabi niya dahil naririndi na tenga ko. Ang ingay talaga niya.

"Aalis ka?" Napatalon ako sa gulat ng may magsalita sa likod ko.

Lumingon ako at nakita ko si kuya ryoji na hindi ko namalayan sumunod sakin.

"Kuya naman pwede naman gumawa ng ingay kapag makikipag usap ka sakin at ang chismoso mo ah." He just smirk at me.

"So aalis ka nga? Bakit dahil kasal na kapatid ko? " Ngumisi lang ako.

"Well you can say that pero the half of it is because a huge company publisher and agency for modelling in New York is offering me a huge amount of salary and i can't afford to miss the opportunity, sayang ganda at utak ko kung ididisplay ko lang" Hinawakan nito ang baba niya at tumango tango na sumasang ayon sa akin.

"Okay, Hatid na kita" Sabi nito.

"Ayiee thanks kuya, ikaw talaga favorite ko sa inyo magkakapatid." Ngumisi lang ito sakin.

"Mama mo favorite" natawa lang ako pilosopo talaga.

Nang makarating kami sa loob ng kotse ay napatigil ako sa pag aayos ng seatbelt ko ng tanungin niya ang iniiwasan ko na tanong.

"I know you're leaving little belle, but does he know?" Tumingin ako dito at ngumiti, pinagpatuloy ang pag aayos sa seatbelt ng naayos ko na saka ako sumagot.

"He doesn't have to know" i answered. He chuckled " That's so cruel little belle."

I smile, "I know kuya, but you know him, he's attached and clingy to me, and it's even ridiculous when they're just in dating stage of Jizel, they always fight over me." I sigh " I mean...I just want him to focus on his wife, I'm just his bestfriend but he worried more than my parents."

Tumingin ako sa labas ng bintana.

Narinig ko tumawa si kuya, "Well, can't blame him, you're wild...hindi na ako magtaka mawala pagiging virgin mo dahil pag gising mo may lalaki ka na katabi sa kama." Nanlaki mata ko.

"Holy Damn, How did you know kuya?---Ouch why did you stop?!" Nauntog noo ko. Bigla ba naman pumreno. Kupal.

"Damn Little belle, You're not little anymore, Someone going to be mad, I'm sure of it."

i raised my left eyebrow. " Who's going to be mad?" He just shook his head.

Inirapan ko lang ito. "Whatever kuya."

"Matulog ka na muna, gisingin na lang kita kapag nasa airport na tayo" Tumango lang ako.

"Terminal 4 kuya ha" Tumango lang ito. Ginawa ko na pahinga yung upuan ko para makatulog ako ng maayos.

Pagkapikit ko ay nakaramdam ako ng antok na hindi ko na namalayan nakatulog na ako.

Nagising ako ng may umaalog ng balikat ko, kaya unti unti ko dinilat mata ko.

"Little belle, We're here" Bumangon ako at tumingin tingin sa paligid bago lumabas ng kotse.

Kumatok ako sa bintana, kaya binaba niya ito.

"Thank you kuya ryoj and please don't tell leon that i'm in new york, okay?"

"Whatever little belle, contact us from time to time and take care." Tumango lang ako at kumaway.

Tinignan ko ang orasan ko well, maaga pa naman 6:47, so may oras pa ako kumain or mag oorder na lang siguro ako sa plane. Ugh whatever.

Nakita ko ang kaibigan ko s***h editor ko na naghihintay sakin dala dala dalawang malaking maleta at ticket namin, kaya kumaway ako sa kanya.

"Hiii bff hihi" nakasimangot ito sakin.

"Alam mo kapag nakikita kita, para akong si satanas na inaantay anak niyang demonyita." Natawa lang ako at inirapan siya.

"Sama neto" ngumuso lng ako.

"Oh ticket at gamit mo" kinuha ko ito ang nagpasalamat.

Dumiretso na kami sa counter para pacheck baggage namin. Madali lang naman ang proseso dahil wala masyado tao ngayon. Nang makapasok na kami sa eroplano ay agad ako nagorder ng pagkain.

"Dami mg inorder mo patay gutom ka ba?" Inirapan ko siya.

"Eh hindi naman ako kumaim doon sa reception nila eh" ungot ko.

"Bitter" rinig ko bulong nito kaya hinampas ko siya sa braso.

"Oo nga pala, Aalis ka ngayon nagpaalam ka ba sa kanya?" Napatigil ako sa pagkain.

"Hindi bakit ba ang dami nyo nagtatanong na nagpaalam ako sa kanya" kahit dalawa lang ,well more than 1 naman so...

"Arte mo tatanong lang kumain ka na nga dyan." Rinig ko pa dito, pero hindi ko siya pinansin.

Hindi naman sa ayoko pero, mas onti kasi sakit kapag nagpaalam ka ng hindi niya nalalaman, mabuti na siguro toh para maka move on na ako.

I'm starting to have a good feeling that my life will be change, if i go to new york...well that's what I'm expecting...

I guess not now?....