"Theo," sambit ng kanyang isipan habang tumatakbo siya papunta sa bahay ng kanyang kaibigan habang ang kanyang mga luha ay walang kapaguran sa pagdaloy sa kanyang magkabilang pisngi.
Hindi niya kayang isipin na masisira lang ang kanilang pagkakaibigan sa isang maling paniniwala. Hindi niya kayang tanggapin na mawawala sa kanya ang taong laging andiyan para damayan siya sa kalungkutan man o sa kasiyahan.
Mahalaga sa kanya si Theodoro kaya hindi niya hahayaang masira nang tuluyan ang kung ano mang pinagsamahan nila. Aayusin niya ito hangga't maaga pa.
"Theo?" tawag niya sa kanyang kaibigan nang dumating na siya sa labas ng bahay nito at agad namang binuksan ni Cristy ang pintuan nang marinig niyang may tumatawag sa pangalan ng kanyang anak at nang mabuksan na niya ang pintuan, tumambad sa
