My Ex–Husband Is Obsessed With Me–SPG

Chapter 4: SA PAPEL LANG TAYO MAG–ASAWA, MARGARETTE!

MARGARETTE POV

“Ano! Huhubarin mo, O ako ang maghuhubad!” sigaw ni Dreyon sa akin, kaya naman hindi na ako nag–atubili pa na hubarin ang panty ko. “Just give it to me,” dagdag pa niya, kaya ibinigay ko na ang pánty ko sa kanya.

“Maghuhubad ka rin naman pala, pinatagal mo pa, baba ka na,” maawtoridad pa na aniya, kaya bumaba na ‘ko’t pinaharurot niya na ang kotse niya.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga oras na ito. Pakiramdam ko rin ay para akong hubad kahit may suot akong skirt. Pumasok na ‘ko sa unibersidad at ipit na ipit ang paglalakad ko dahil baka masilipan ako.

Tinungo ko na ang room dahil nandito na ang instructor namin. Nasa 3rd year college na ‘ko at kumukuha ako ng Hotel Restaurant and Management dahil pangarap kong maging chef.

Pumasok na ‘ko sa loob at nagsimula na ang klase namin nang bumulong sa akin si Elsa.

“Ba’t ngayon ka lang? Himala yatang na–late ka. May nangyari bang hindi maganda sa mansyon ng amo mo, ha?” tanong nito.

“Ma–traffic sa daan, kaya ngayon lang ako,” mahinang saad ko.

“Lagi naman ‘yan ang dahilan mo. Pero tiyak kong may inililihim ka sa akin,” wika nito.

“Magsulat na lang tayo, Elsa,” saad ko dahil kukulitin na naman ako nito.

Natapos ang klase namin ngayong araw na ito na discuss lang ang ginawa namin.

At mabuti naman dahil naiirita ako, lalo na at wala akong suot na panty. Humiwalay na sa akin si Elsa dahil may pupuntahan ito

“Pupunta ka pa ba sa library, Margarette? Sabay na lang tayo at ihatid na kita sa inyo,” ngiti na saad ni Lucas sa akin.

“Um, Oo pero twenty–minutes lang ako roon,” tugon ko rito.

“Okay lang, at hindi rin ako magtatagal do’n,” anito, kaya tinungo na namin ang library.

At nagbasa–basa kami ng kaunti para naman may pumasok sa utak naming dalawa. Pagkatapos naming binasa ang ilang libro ay ibinalik na namin ito sa aming pinagkuhanan, at lumabas na kami ni Lucas.

“Mukhang uulan, Margarette, kaya ihatid na kita sa inyo dahil baka wala ka ng masakyan,” nag–aalang wika nito. Pumayag na lang ako dahil baka malamigan pa ‘ko. Sumakay na kami sa motor nito at humawak ako ng mahigpit sa kanya lalo na at nakagilid ako. “Iyakap mo na lang ‘yang dalawang braso mo sa baywang ko para sure na hindi ka mahulog,” dagdag pa nito.

“Hi–Hindi ba nakahihiya? Saka baka may jowa ka, magalit pa sa akin,” saad ko.

“Wala akong jowa, okay. May gusto kasi ako sa klasmeyt ko, kaso nahihiya akong magtapat sa kanya,” sambit nito, at pinaandar na ang motor, at yumakap na ‘ko rito.

Napaisip tuloy ako kung sinong babaeng tinutukoy nito. Pero hindi na lang ako magtatanong. Pagdating namin dito sa mansyon ay bumaba na ‘ko.

“Salamat, Lucas, at umuwi ka na dahil baka maabutan ka pa ng ulan,” saad ko, subalit hinawakan nito ang kamay ko dahilan upang mapatingin ako rito.

“I told you earlier na may gusto ako sa klasmeyt natin. And this time ay hindi na ‘ko mahihiya sa ‘yo dahil ikaw ang babaeng ‘yon, Margarette,” walang prenong pahayag nito kaya naman napalunok ako.

“Baka nagkakamali ka lang, Lucas. At saka maraming nagkagugusto sa ‘yo, kaya ba’t ‘di ka na lang pumili sa kanila. Kaysa naman ako pa na wala namang maipamaglalaki sa buhay,” saad ko rito.

“Marami ngang nagkagugusto sa akin, pero ikaw naman ang gusto ko. So let me court you,” senserong saad nito, sabay dampi ng halik sa kamay ko. “I’ll call you later, and pick you up tomorrow,” ngiti pa nito at binitawan ang kamay ko’t hinalikan ang pisngi ko at pinaharurot na nito ang motor.

Para akong na–estatuwa dahil sa narinig ko. At ako talaga gusto ni Lucas?

Huminga ako ng malalim. Pumasok na ‘ko sa gate at mabilis ko nang tinungo ang mansyon para makapagsuot na ‘ko ng panty.

Ngunit pagkapasok ko sa loob ay nagulat ako dahil hinaklit ni Dreydon ang braso ko at ipinasandal ako sa dingding na semento.

“Sino ang pútang inâng ‘yon na nanghalik sa ‘yo, Margarette! Sino!” sigaw niya dahilan upang kabahan ako.

“Si–Si Lucas, kaklase ko,” napalulunok na sagot ko.

“Kaklase mo? Bullshít!” gagad niya na ipinosas ang kamay ko dahilan upang manlaki ang dalawang mata ko. “What’s mine is mine, Margarette! And no one can fuckíng touch you!” asik pa niya at hinila ako paakyat sa kuwarto niya’t itinulak ako papasok, at ni–lock niya ang pinto.

“A–Anong gagawin mo, Dreydon?” natatakot na saad ko dahil may kung anong kinuha siya sa drawer niya, kasabay ng muling paglunok ko dahil latigó ang hawak niya. “Ma–Masakit ‘yan, Dreydon—- ayaw ko niyan,” kabadong wika ko, subalit tila para siyang walang naririnig.

Hinubad niya ang kanyang suot, dahilan upang lumantad ang mahaba niyang arí.

Shít!

Slow motion siyang lumapit sa akin, at hinablot niya ang buhok ko.

“Súck it!” utos niya, kaya ginawa ko na para matapos na agad ito. “Harder!” gagad pa niya, kaya sinunod ko na siya, ngunit iniluwa ko na ito.

“Palabasin mo na ‘ko, Dreydon,” pakiusap ko.

“Palabasin? No!” singhal niya at marubdob na hinalikan ang labi ko na halos magdugo ito’t hinila ang suot kong blouse, kaya naman nagtalsikan ang mga butones nito. “Pinainit mo ulo ko, Margarette. You’re my wife, kaya ako lang dapat ang makahawak sa kamay na ito!” asik niya, sabay latigo sa kamay ko.

“Ugh!” sigaw ko dahil ang sakit!

“Scream! Dahil tayong dalawa lang naman ang tao rito sa mansyon na ito,” ngisi niya sa akin. At ipinadapa niya ako, sabay alis sa bra ko’t kinaibabawan niya ako. “f**k your bútt, Margarette! f**k it!” anas pa niya a hinaplos ang matambok na puwét ko.

“Pagod ako, Dreydon,” protesta ko.

“Pagod? Pero sa putáng ináng Lucas na ‘yon ay ‘di ka pagod yumakap, ha!” galit na sigaw niya.

“Sumakay lang ako dahil—ugh!” sambit ko dahil nilatigo niya ang puwet ko. “Tama na, Dreydon, tama na—ahh!” usal ko dahil bigla niyang ibinaon ang matigás niyang sandata sa butás ko.

“Magrereklamo ka pa ba, Margarette? Magrereklamo ka pa ba!” gagad ni Dreydon na hinugot ang pagkalalakī niya’t nilatigo ang puwét ko’t muling ibinaon ang pagkalalakī sa butas ko.

“Oh, shít!” usal ko dahil magkahalong sakit at sarap ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.

“You're not allowed to get tired, Margarette ‘cause I’m gonna f**k you as long as I want! And no one can f**k you, but me! Only me!” gagad niya at sinimulan niya na akong bayuhin. At hindi na naman ako magkamayaw sa sarap! “Oh, yeah! I'm feeling better, uhh,” ungol niya naramdaman ko ang mainit niyang likido sa loob ko.

Umalis na siya sa likuran ko. At nakangiwi naman akong bumangon dahil pakiramdam ko’y may sugat ang puwét ko.

“Baka isasabit ka ni Dreydon, Margarette,” bulong ng isipan ko.

“Mag–impake ka na dahil bukas na bukas din ay lilipat na tayo sa binili kong bahay dahil kapag dito tayo sa mansyon ay hindi ko magagawa ang gusto ko. At least doon ay mag–e–explore tayo kahit anomang oras nating gustong mag–séx,” ngisi na pahayag niya sa akin. At tama ba narinig ko? Titira kami sa isang bubong. “Nakikinig ka ba, Margarette? Ang sabi ko’y mag–impake ka na dahil ayoko ng pinaghihintay ako!” gagad pa niya sa akin.

“Papa’no ako mag–iimpake kung nakaposas ang kamay ko?” kiming sambit ko.

“Tsk!” asik niya at tinanggal ang posas ko. Isinuot ko ang skirt ko nang pigilan niya ako. ‘Gan’yan ka nang lumabas,” maawtoridad na aniya na inagaw sa akin ang skirt ko’t blouse ko.

“Pero baka dumating sila mama,” nag–aalalang saad ko.

“And so? Mag–asawa tayo, so there’s nothing wrong with that,” segunda niya, at lihim akong kinilig do’n.

Kaya wala akong nagawa, kundi ay bumaba na ‘ko dahil wala namang tao rito sa mansyon.

Mabilis kong tinungo ang kuwarto ko’t nagbihis agad ako, saka na ako nag–impake.

Tuwang–tuwa ako na sa wakas ay masosolo na namin ang isa’t isa kahit ganito ginawa niya sa akin. At matatawag ko na rin siyang asawa dahil nakabukod na kami.

Inilagay ko na sa malaking bag ang mga paborito kong damit, hanggang sa mga uniforme ko. At naabutan pa ako ni inay.

“O, sa’n ka pupunta? Maglalayas ka na?” takang tanong nila sa akin.

“Hindi ho, Inay. Pinag–impake ako ni Dreydon dahil may nabili raw siyang bahay at doon na kami maninurahan,” imporma ko.

“Mas mabuti nga iyon para alam n’yo ang buhay mag–asawa. Pero nakapagtataka naman na agad–agad,” kunot noo na wika ni inay.

“Kilala n’yo ho si Dreydon, Inay. At saka papasyalin ko naman kayo rito,” ngiti na sabi ko at niyakap ko sila. “Huwag kayong mag–alala sa akin dahil kaya ko sarili ko,” dagdag ko pa.

“Alam ko ‘yon. O, siya at bilisan mo na dahil magluluto ka pa,” wika ni inay, at lumabas na sila.

Tinapos ko naman ang pag–iimpake ko at nilagay ko na ito sa ibabaw ng upuhan. At tinungo ko na ang kusina. Nagluto na ‘ko ng specialty kong kare–kare dahil paborito ito ni Dreydon at pinakbet.

Pagkanta–kanta pa ‘ko habang nagluluto, nang pumasok si Dreydon upang kumuha ng tubig.

Nginitihan ko siya, ngunit pinasadahan niya ng ko ng nakalolokong tingin na tila para niya ‘kong hinuhubaran.

“Ma–May kailangan ka ba?” lunok ko. Lumapit siya sa akin, kaya tila napagkit ang paa ko sa sahig. “Dre–Drey,” nauutal na sambit ko.

“Don’t move,” saad niya na diniláan ang gilid ng labi ko, dahilan upang matulala ako.

“Ang sarap. . . ng kare–kare,” ngisi na sambit niya’t tinalikuran na ako.

Hinawakan ko ang dibdib ko dahil ang lakas ng tibøk ng puso ko. At totoo ba ‘yon? Dinilaan niya ang labi ko?

“OMG!” sigaw ng isipan ko.

‘Yang niluluto mo tingnan mo, Margarette, hindi ‘yong nakangiti ka riyan,” ani inay sa akin, kaya pinatáy ko na ang kalan dahil luto na pala ito.

Naghain na ‘ko’t tinawag ko na sila Ma’am Dafne at Sir Lindon. At nahuli namang lumapit si Dreydon.

“Nabanggit pala sa amin ng asawa mo na lilipat na kayo bukas sa bahay na binili niya. Pumayag ka ba, Hija?” tanong ni Ma’am Dafnr sa akin.

“Opo, Mama, para matuto rin po ako kung paano ang buhay may asawa,” ngiti na sagot ko.

“Mabuti naman kung gano’n, Hija. At kung may kalokohang gagawin ang aming anak ay magsumbong ka lang at kami bahala sa kanya,” wika naman ni Sir Lindon.

“Hindi na bata si Margarette, Papa para magsumbong sa inyo. At ano pa na bubukod kami kung bawat galaw ko’y nakabantay kayo sa ‘kin,” inis na sabi ni Dreydon.

“Hindi ko naman sinabing babantayan ka namin, Hijo. Siyempre na biglaan ang kasal n’yong dalawa ni Margarette, kaya naninigurado lang kami ng mama mo,” pahayag ni Sir Lindon.

“Kung ano man ang gawin namin ni Margarette ay labas na kayo ro’n, Papa,” matigas na wika ni Dreydon, kaya isang malakas na buntong–hininga ang pinakawalan ni Sir Lindon.

“Hayaan na lang natin ang ating anak, Mahal ko. At may tiwala naman ako sa kanya,” saad naman ni Ma’am Dafne. At katahimikan ang pumagitna sa amin.

Kumain na kami ng hapunan, at napangiti ako dahil naparami ng kain si Dreydon.

“Tiyak kong tataba ang anak namin dahil laging masarap ang luto mo, Hija. At hindi na ‘ko makapaghintay na maging chef ka at magkaroon ng sarili mong restaurant,” ngiti ni Ma’am Dafne sa akin.

“Salamat ho, Mama,” ngiti na tugon ko.

Nagkuwentuhan pa kami habang kumakain, subalit tahimik naman si Dreydon, at tumayo na siya pagkatapos niyang kumain.

Naghugas na rin ako ng plato, dahil tapos na sina Ma’am Dafne, at Sir Lindon. Pinagpahinga ko na rin si inay dahil alam kong pagod sila. At may kasama na rin sila bukas dito.

Pumasok na ‘ko sa kuwarto ko’t naligo na ‘ko. Nagbihis ako ng manipis na pantulog at lumabas ako nang makita kong pababa si Dreydon.

“Saan ka pupunta, Drey?” mahinahon na tanong ko.

“Paki mo ba kung sa’n ako pupunta, ha. Matulog ka na’t maaga pa tayo bukas.” Iniwan niya na ‘ko nang bumalik siya paatras sa akin. “Siguro, iniisip mo na nagseselos ako kanina, ano? Kaya confident ka sa sarili mo na kausapin ng gano’n ang magulang ko. Tsk! Para sabihin ko sa ‘yo, kahit magpaka–pokpók ka pa’y wala akong paki!” mariin na sambit niya at iniwan na ako.

Nangilid naman ang luha ko, at narinig ko pa ang pag–alis ng kotse niya. Tinungo ko ang kuwarto niya, at naikuyom ko ang kamay ko nang makita ko ang larawan ni Diana. At kung ‘di ako nagkakamali ay ang babaeng ‘yon ang pupuntahan ni Dreydon.

“Magsaya ka na ngayon, Diana dahil bukas ay iiyak ka na!” gagad ko. At tinaob ko ang picture frame nito.

Humiga na ‘ko sa kama ni Dreydon, hanggang makatulog na ‘ko. At nagising ako na nandito ako sa aking kuwarto,

“Nagtataka ka siguro, Ano?” napalingon ako sa boses na ‘yon, at nandito si Dreydon sa kuwarto ko. “Nilipat kita dahil hindi ako sanay na may katabi. At puwede ba, huwag kang pumapasok ng basta–basta sa kuwarto ko dahil wala akong permiso. Maligo ka na, at aalis na tayo maya–maya,” maawtoridad na wika pa ni Dreydon at lumabas na siya.

Bumangon na ‘ko’t naligo. At nagbihis na ‘ko ng pampasok ko para diretso na ‘ko sa unibersidad.

“Alis na kami, Mama, Papa, ‘Nay Susan,” pagpapaalam ni Dreydon, kaya napanganga tuloy ako dahil hindi pa kami nag–aalmusal.

“Mag–ingat kayong dalawa, at papasyalin namin kayo roon,” ani Ma’am Dafne.

Yumakap na ako sa mga ito, at sumakay na ‘ko sa kotse dala ang bagahe ko dahil masama na tingin sa akin ni Dreydon.

Pinaharurot niya na ang sasakyan at binaybay na namin ang daan patungo sa nabili niyang bahay. Medyo malayo ang subdivision na ito kina Ma’am Dafne.

Ipinasok niya ang kotse sa itim na gate at nagtataka ako dahil bukas ito, hanggang sa pinto ng bahay. Bumaba na kaming dalawa, at ako talaga nagbuhat ng bagahe ko papasok sa loob at nagulat ako dahil nandito si Diana.

“A–Anong ginagawa mo rito?” maang na tanong ko.

“Hindi mo alam, Student maid?” ngisi nito. “Ikaw na nga magsabi sa kanya, Babe dahil baka masabunutan ko pa ang bruhiltang ‘yan,” gagad nito.

Lumapit naman si Dreydon kay Diana, at hinapit niya ang baywang nito.

“Diana will live here with us,” maawtoridad na pahayag niya kaya naman napaawang ang labi ko.

“Ba–Ba’t dito? Hindi ba’t binili mo ang bahay na ito para sa ating dalawa dahil mag–asawa tayo, at—”

“Fuckíng shut up!” agaw ni Dreydon sa akin. “At puwede ba, huwag na huwag mong banggitin ‘yang mag–asawa tayo dahil ikaw lang naman ang may gusto niyan!

At para sabihin ko sa ‘yo, Margarette, sa papel lang tayo mag–asawa dahil si Diana pa rin ang gusto kong pakasalan dahil siya ang mahal ko. At sa ayaw at sa gusto mo’y kasama nating siyang titira dito at siya ang katabi ko sa kama, hindi ikaw!” bulalas pa ni Dreydon dahilan upang maikuyom ko ang kamay ko.