The Devil's Heartbeat [Ongoing]

CHAPTER TWO

TRIGGER WARNING: SELF-HARM

"I asked two of you. What's happening here?"

It was our dad. Mas masahol at strikto pa s'ya kila mommy and kuya kaya sobra-sobrang panginginig na ang aking nararamdaman. Wala pa ring humpay ang pagluha ko dahil sa magkahalong takot at kaba.

"I asked her a favor if she can do my papers and she said yes! But,look dad! Look!!"he said at pinakita ang folder.

"Is that true, Athaleah?"

Tinignan ako ng masama ni kuya kaya naman ay napatango ako ng mabagal habang lumuluha ng walang humpay.

"Then what's the reason why you didn't do his favor?"

Kalmado lamang s'ya pero alam kong maling sagot ko lamang ay masisigawan na n'ya ako. Mas lalo akong napatungo. Natatakot ako.

"Nagreview po kasi ako...at...at habang nagrereview po ako ay nasakit na ang aking ulo kaya pagkatapos ko pong magreview ay nakatulog na ako."malumanay at dahan-dahang kong sinabi. Nagpapaintindi.

"Then why don't you bother to tell your brother as long as possible that you can't do his work?"

Si kuya na naman ba kakampihan n'yo? Paano naman ako na anak din n'yo?

"Dahil...'diko na po kinaya."

"Alam mo ba kung gaano kaimportante ang mga papeles na pinapagawa ko?!!! Alam mo ba ha?!!"sigaw ni kuya sa pagmumukha ko kaya naman ay napapapikit ako at napapalakas ng hagulgol. Ramdam ko rin ang gigil n'ya habang sinisigaw ang mga katagang iyon.

Tama na. Tama na. Pagod na ako sa totoo lang. Pagod na akong masermonan,pagod na akong masigawan,pagod na akong kahit anong gawin ko para lang ipakita sa kanila na may nagagawa rin akong tama. Pagod na ako.

"You're such a disgrace to my family,Athaleah."

Napamaang at mas lalong lumakas ang hikbi ko sa sinabing iyon ni daddy. Shame. Disappointed. Disgrace. What else? What more?

"Nashzania Lorenzo..."nahagip ng aking paningin ang pagtingin at pagkunot ng noo ng aking kapatid ng tawagin s'ya ni daddy. "Go to your room..."

Sobra-sobra na ang panginginig ng aking katawan,ramdam ko na 'di na ito normal. f**k this life!

"I don't know why you always bring chaos and disappointment in my family,Athaleah. It's a shame that you bringing my surname and you are always doing stupid things. Do you think bringing trophies,medals,and certificates are enough to feel us proud? No. A big no..."

Stop. Stop,please.

Hindi n'yo ako sinasaktan physical pero bumabaon naman sa buong pagkatao ko ang lahat ng sinasabi n'yo. Ano ba ang papel ko sa pamilyang ito? Basura?

"Those are trash and just congestion in my house!"sigaw na n'ya kaya muli akong napapikit. "We will never feel proud of you,Athalea! As long as you are here and giving us headache you are such a disgrace and failure in Della Cruz!"

Sigaw n'ya na kahit sa kabilang bahay ay maririnig iyon,ganun n'ya ako kadisgusto.

What does he really mean? Na gusto n'ya akong umalis sa pamilyang ito? Mawala?

"Do your brother's work so does you have still benefit even though you are such a disappointment. These papers are contains statistical analysis of my company so f*****g do it now."iyon ang huling sinabi n'ya bago padabog na iniwan sa harapan ko ang mga papeles.

Wala na silang bukambibig kung hindi kahihiyan ako sa bahay,sa pamilya nila. Tangina! Ano pa ba ang gusto nilang gawin ko? Bakit? Ano bang kasalanan ko para maranasan ang ganitong estado ng buhay ko?

Ilang beses pa ba dapat ipamukha sa akin na...wala akong silbi sa pamilya ito kahit ang totoo n'yan ay meron naman—meron nga ba? Wala nga ata.

Kinuha ko na ang papeles at nanghihinang umakyat upang mag-tungo sa aking kwarto. Hinang-hina ako sa kanilang sinabi,parang araw-araw pinapatay nila ako sa kanilang mga salita. Araw-araw pinapamukha na wala akong kwenta,walang silbi,walang dulot,walang pakinabang,lahat wala. Kung meron mang award na best worst anak hindi sila mag-aatubili na isali ako doon wherein infact may mas masahol pa sa akin.

Humugot muna ako ng malalim na buntong hininga at pinunasan ang luhang natuyo na,ngunit bago pa lamang ako magtitipa sa aking laptop ay nag-uunahan na namang tumulo ang aking luha. Naalala ko na naman ang sinabi nila mommy at daddy sa akin kanina lamang.

Ako ang pangalawang babae sa pamilyang ito na dapat protektahan at mahalin nila diba? Pero bakit kabaligtaran ang nangyayari? Wala akong maramdamang pagmamahal nikatiting wala. Bakit? Lagi nalang bakit. Bakit ako? Bakit laging ako?

"You can do this,Athaleah. You can do this."

Pagpapagaan ko sa aking sarili ngunit mas lalo lamang ako humagulgol. Gusto kong ilabas ang saloobin ko pero...paano? kanino? sino?

Kingina naman bakit ang dami kong tanong.

"Please....stop na,Athalea. Your mom and dad and also your kuya will get mad at you...please. Please...stop crying na."

Pag-aalo ko sa aking sarili ngunit mas lalo lamang ako napapaiyak. Damn!!!!! Napasabunot na lamang ako sa aking sarili. Ano bang dapat gawin ko? Paano ko makakalma ang sarili ko! Kailangan ko matapos agad ang favor ni kuya.

Think,Athaleah. Think. Alam ko na.

Dali-dali akong tumayo sa aking kinauupuan at halos magsabog ang aking mga gamit dahil sa paghalughog ko sa aking cabinet upang hanapin ang s'yang magpapakalma sa akin.

"Blade,where are you?"nanginginig at nanghihina kong ani. "Where are you,where are you...found you!"

Nakalma na ako ng mahawakan ko ang nakabalot at bagong-bago kong blade. Napa-upo ako sa aking kama at dahan-dahang binuksan ang blade.

Napahagulgol muli ako at pasigaw na hiniwa ang aking kamay malapit sa pulso. I just need blood to calm me down,I don't want to die yet. Just blood.

Tinignan ko ang aking kamay kung saan unti-unting lumabas ang dugo. Ang kanina kong paghagulgol ay unti-unting humina,ang kaninang panginginig ng aking katawan ay unti-unting kumalma. Dugo lang pala solusyon. Nang makuntento ako sa dugong dumadaloy sa aking kamay ay agaran na akong kumuha ng tissue upang punasan iyon,dahan-dahan ko ding dinampian ng basang bulak na may alcohol para malinis,nagsuot din ako ng jacket upang maiwasan na makita nila na may sugat ang aking katawan.

Paniguradong kapag nakita nila ang hiwa ay papagalitan nila ako. Bukod sa reputasyon at pangalan ay ang katawan ko din ang iniingatan nila dahil ayaw nilang malaman ng iba na iba ang trato nila sa akin,isang malaking dagok iyon para sa kanila sakaling malaman ng mga tao. Kaya nga pulos masasakit na salita ang lagi nilang ibinabato sa akin.

Isang malakas na buntong hininga at ngiti na ang aking iginawad bago magtipa at simulan ang trabaho.

I feel great. So f*****g great. Kalmado na ako. Pasalamat na lang ako dahil tungkol sa business ang kinuha kong course kaya naman kahit papaano ay may alam ako.

While I'm doing my brother's favor my phone automatically beeped,I looked at it and I saw my brother's name.

"If you done doing my work,kindly go to Della Cruz Corp. I'll wait 'till tomorrow,if you are done by now you can go here but if you finish it at night or midnight just go to Della Cruz Corp. tomorrow after your class."

Napangiti ako at nag reply na lamang ng okay. I don't know why but I feel like he is not mad at me anymore,I feel like while typing his message to send me he is calm. Mas lalo tuloy akong ginanahan gawin ito.

Damn! I feel so f*****g calm!

Hindi ko na namalayan ang oras,kung wala pang kakatok ay hindi ko malalaman na ten o'clock na pala,exactly ten o'clock! Mygosh!

"Come here."I said while re-reading and reviewing my work.

"I heard to Kuya Nash that mom and dad scolded you again."

It was Aestherious Skyrios my second brother. Sa lahat ng nandito s'ya lamang ang karamay ko,pero madalas s'yang wala dahil siya lagi ang inuutusan na umasikaso ng mga business nila mom and dad sa ibang bansa.

I looked at him,smiled very quick and convert in the pdf of the files I did. Nag-unat-unat ako at napangiti.

Done na! Yeheyyyyyy!!! Done na! Mygosh! Done na!!!! Yeyyyy!!!