Chapter 7

1441 Words
[7] Passion||Date "What did you say?!" "You heard it right, you need to come here now." "I thought everything's under control, Aine?" "It was! Until some guy came here and demanded to buy the lot, he even offered a hundred million Philippine peso just for the site itself." "Damn it, I'm on my way." I was cursing the whole time habang nagmamadali na magbihis. I want to shout pero pinipilit ko na pigilan ang sarili ko. I might wake the whole neighborhood kapag nangyari 'yun. I was trying hard to keep my cool, pero parang hindi mangyayari iyon. I put on my stilettos as fast as possible. Kahit na masira pa ang kababagong manicure na mga kuko ko sa kamay dahil sa pagmamadaling magbihis ay wala na akong pakealam. I am in rage the moment Aine ended the call. How could he?! Anong akala niya sa 'kin, tanga na mapapaikot niya pa sa mga mind games niya. After what happened yesterday ay bumalik na naman siya para manggulo. And of all the places na puwede siyang mag-eskandalo ay sa hotel ko pa! Damn that guy, kung iniisip niya na ganoon lamang kadali. He went to the hotel and demanded to show myself. Or else ay bibilhin niya ang buong lugar at mawawalan ng trabaho lahat ng trabahador ko. Of course, nang hindi ako magpakita ay ang initial reaction ng mga iyon ay magpanic at minaya't maya na tumawag sa 'kin si Aine dahil kinukuyog na raw siya ng mga workers. Wala talaga siyang puso, a heartless monster. I got my bag at ang susi ng kotse. Pagkababa ko ay naabutan ko si Miyang na nanunuod ng horror movie. "Ikaw na muna ang bahala dito Miyang, may aayusin lang ako sa site. Si Gerry pakainin mo ng breakfast at saka 'wag mong masyadong papanuorin ng cartoons. Okay?" "Okay po Ma'am, ingat po kayo." Napapailing na lamang ako habang tumatalikod kay Miyang na hindi man lamang inaalis ang tingin sa screen ng T.V, patuloy lang siya sa pag-nguya ng junk foods at panaka-naka na manlalaki ang mata sa t'wing magugulat. Sumakay na ako at nagmadali nang magmaneho. Medyo traffic pa dahil bago makarating sa site ay highway ang daraanan to think na it's Monday morning at maraming estudyante at mga tao na may trabaho ang paroo't parito sa lansangan. May mga peste pang jeep na sa mismong gitna ng daan tumitigil para magbaba at magsakay ng pasahero. Geez, paano na lamang kung mabangga ang mga pasahero nila dahil sa pagsakay at pagbaba sa gitna? A few minutes later ay nakareceived ulit ako ng text galing kay Aine na dumating na raw doon si Jake at mukhang mag-aaway pa ang dalawa. Lalo tuloy akong kinabahan dahil ang pagkakaalam ko ay hanggang ngayon ay may alitan pa rin sa pagitan ng dalawang 'yun. Hindi ko rin naman masisisi si Jake dahil ang nature ng ugali ni Damien ay may pagka-mainisin. Aine said that Damien and Jake are already bickering in front of her, calling each other names like 'gago', 'stupid', or 'jerk'. My assitant's already freaking out at hindi na alam ang gagawin para pigilan ang dalawa, kahit na ang mga trabahador ay ayaw makisali at awatin ang dalawa dahil sa takot na masisante ng kanilang Sir Jake. I cursed out loud nang maabutan kong kinuwelyuhan ni Jake si Damien. Ang isa namang gagong iyon ay ngingisi-ngisi lamang sa kaharap na animo'y nanghahamon. "Stop this idiotic scene once and for all!" I shouted as I got out of the car. Kaagad naman silang napatigil at nabaling ang buong atensiyon sa 'kin. Dahan-dahang binaba ni Jake ang mga kamay na nakahawak sa kuwelyo ni Damien. They all looked scared dahil sa itsura ko but Aine was smiling from ear to ear. Lumapit ako sa kanila. "What the hell Tejares?! What do you think you're doing!" "I'm buying this whole property, babe." I clenched my fist and gritted my teeth trying to count up to ten to help lessen my anger towards the man in front of me. Pero hindi pa nakakaabot ng sampu ay ngumisi siya sa 'kin. "Tuluyan na bang lumuwag ang turnilyo sa utak mo ha?! How could you buy this land if I already bought it. Think about it mister Tejares," He pursed his lips into a thin line at kinalaunan ay nagbigay ng mapanuksong mga ngiti. "Easy," he commented "I 'll use my connections babe. Alam mo na kaya kong agawin sa 'yo ang lupang 'to." "You can't do that mister Tejares." "Try me," he smirked. Nakita ko kung paano mainis si Jake sa pinapakita ni Damien. He clenched his fist and his jaw became firmir. Ang medyo singkit niyang mata ay tuluyan nang sumingkit. I looked at him and touched his arm, reassuring him that everythings under control. Lumambot naman ang ekspresyon sa mukha ni Jake at tumango ito. Hindi naman nakaligtas sa mapanuri kong mga mata ang pag-iba rin ng ekspresyon ni Damien. His eyes got colder at parang may itim na aura na bumabalot sa kaniya. I smirked. "Then what do you want?" I asked. He smiled na parang nababaliw. "Let's talk about my condition in a more private room." He demanded at pinasadahan ng tingin ang mga taong nakapalibot sa amin. I sighed. "Follow me," nagsimula akong maglakad patungo sa maliit na kuwarto pero hindi pa ako tuluyang nakakalayo ay hinigit na ako ni Jake. He grip my wrist. His eyes got the expression of worry as he look at me. "Don't worry, I'll handle this." I said full of confidence. Kaagad niya namang binitawan ang kamay ko nang umubo si Damien na nakasunod sa 'kin. I walked fast hanggang sa makarating kami sa loob. He sat at the chair at ako naman ay tumayo na lamang. Not thinking og the possibilities on how to kill this man, dahil iyon lamang ang pumapasok sa isipan ko habang kasama ko siya sa iisang kuwarto. "So you're now working with your ex?" He started emphasizing one of the words. I rolled my eyes at him and crossed my arms infront of my chest. I retorted, "What do you want mister Tejares? I don't have the luxury of time to play games with you." He just shrugged it off at tumayo para tignan ang mga blueprints na nakadikit sa wall. He's nodding while analyzing each and everyone of them. "Date me. Tonight," he said straight to the point. I took a minute to absorb what he said. I barked, "What the hell! I can't do that," Bahagya siyang sumandal sa pader at humalukipkip habang nang-aasar na nakatingin sa 'kin. His eyes were like that of the deepest blackest sea, unti-unti nito akong nilulunod kaya bago pa man ako tuluyang hindi na makaahon ay ako na mismo ang nag-iwas ng tingin. I fake cough, trying to compose myself. He smiled habang pinagmamasdan lamang ang bawat galaw ko. "Then say goodbye to your hotel, babe." I gritted my teeth at kaagad na napatingin ulit sa kaniya. All I want to do right now is to kill that despicable man. I already planned a thousand ways to kill him as he speak and I could easily get away from all of it. Pero what can I do?  I don't want to commit an immoral act that would bring harm to my daughter and to those who are dear to me. And this is the only way para magtigil na ang kahibangan niya. I raised an eyebrow at him. So you want to play again, huh? I lowered down my head as I took a sharp breath. "Fine," I answered. Tumunghay ako at tumalikod na sa kaniya para makalabas. But an unexpected twist came, he grab me by my hand and pull me closer to him. I felt his hand behind me as his other hand at the back of my head, supporting it. I was shocked dahil sa ginawa niya pero I was beyond startled when I heard again his erratic heartbeats. I felt his lips landed softly on the top of my head and it sends shiver down to my bare soul. He pleaded, "Just this once, please." I couldn't move. I shouldn't move, should I? Bakit parang naitulos ako sa kinatatayuan ko. How can my body betray me? And damn! My heart began to start beating fast. And it's scary to know that it was beating faster that before. And it's all because of the same jerk who broke it more than once. "Go to hell Damien," I whispered. I heard him chuckled.  "I won't mind, as long as I know that you love me. Then I'll survive, even in hell." *****
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD