CHAPTER 4
1221 Words
The next day…
Jolina's POV
Ano ba yan ang ingay-ingay naman ng alarm clock ko. Anong oras na b----
Holy s**t! 8:00am na at 30 minutes nalang before work!! Nag-ala flash na ako sa pag ikot-ikot sa kwarto ko at tsaka kumuha lang ng dalawang toast for breakfast at lumabas na. Tanga ko naman, traffic pa! Aishh!!
Ng makarating akong parking lot, tumakbo na talaga ako papasok ng building even with my killer heels on. I'm late. 20 minutes actually. Hindi na ako kumatok sa office at diretso lang sa pagpasok.
"Sorry I'm---" napatigil ako. Paano ba kasi, may katawanan si Seth na magandang babae. Tall, slender, maputi at blonde na may highlights na wavy hair at halatang may foreign blood. Alam kong mas maganda ako sa kanya but I can't stop my insecurities lalo na't ang saya nila tignan pero hindi ko na pinahalata.
"Oh Seth. Who's this visitor of yours?" sabi ng babae.
"Huh?" at tsaka siya napatingin sakin. Aba. Di ako napansin ganun?? "Ohh hey Jol-- I mean Ms. Montenegro. Maupo ka na dun and the paperworks and letters for you to work on is already on your desk."
"Okay Sir. Wala ho ba kayong gagawin o sasabihin since I'm 20 minutes late??" sabi ko na may halong pagkainis sa boses. Di ko mapigilan eh. How idiotic right? Ganito pa ang inaakto ko samantalang dapat ikinatuwa ko na sana dahil deadma lang ang STRIKTONG BOSS ko dahil LATE ng 20 minutes ang employee niya.
The lady walked her way towards me. Mala-anghel ang mukha.
"Hi. I'm Ciarra Marie Clark. Seth's childhood best friend 'til now. Kakauwi ko lang galing Australia. Tsaka hindi ka na ipupunish ni Seth dahil mabait naman yan hindi lang halata madalas. And you are??" then she extended her arm for me to shake.
"Jolina Marie Montenegro. Seth's secretary." and accepted her hand.
"Oh! We're both Maries! And we're both pretty. Nice to meet you!" she said cheerfully.
"Nice to meet you too now if you'll excuse me, marami pa akong work na gagawin eh."
"Sure sure. Go on." kaya tinanguan ko lang siya at nagkatinginan pa kami ni Seth saglit pero parang wala lang sa kanya. Tss. Deadma na nga lang rin. Bahala sila diyan.
***
Lunch came at nandito parin tong babaeng to. Hindi na nga ako masyadong nakakapag-concentrate dito dahil sa endless kwentuhan nilang dalawa. May sarili ng mundo eh.
"Looks like we should eat lunch already. Umm ladies, dito nalang muna kayo at ako na ang bibili ng lunch natin."
Wow so buti naisipan pa ako.
"Okay Seth. Shoo ka na."
"Yeah right Cia. Diyan na muna kayo. Jolina, mag-usap nalang kayo." tumango lang ako without looking at him at kunwari focused ako masyado sa trabaho ko.
Lumabas na nga siya at di ko inaasahan ang sumunod.
"Hindi totoo yung sinabi ko kanina na we're both pretty because without a single doubt, I am way more gorgeous and you.are.ugly. Stay away from MY Seth."
Oohh. Hello true color. Hindi ako nagpa-intimidate sa kanya at tumayo rin ako.
"Ugly huh? I think you need an eye specialist. May sira ang paningin mo and saying that HE'S YOURS? Wow. Haven't heard of it. You.are.so.ILUSYUNADA."
Nangunot ang noo niya.
"Want me to slap that filthy face of yours??! Ang lakas ng loob mong sagutin ako! You're just his plain old ugly secretary anyway! And halata namang may gusto ka sa kanya so who's ILUSYUNADA now?? I know Seth. He has high standards and a girl like you would never meet it.
"Hahahaha." I laughed. Nakakatawa kasi yung mukha niya at ang mga pinagsasabi niya. Mas lalo pa siyang namula ngayon sa galit. Totoo nga talaga. The best way to anger your enemy is through happiness.
"And why the hell are you laughing?!!
"Kasi nakakatawa ang itsura mo. Were you a clown back there in Australia??"
"You----!!" at susugod na sana siya pero ngumiti ako and stopped her with my hand.
"Nah-uh. May CCTV dito. Baka gusto mong masira ang mala-anghel mong imahe?" I smirked.
"Psh. Watch out bitch."
"You watch out too bitch." sabay upo ko ulit sa upuan ko. Maya-maya pa ay dumating narin si Seth dala ang lunch namin.
Nakakainis pa at kinailangan ko pang makipag-plastikan kay Ciarra-b***h habang kumakain kami. Sarap niyang hambalusin sa sahig.
"I'm done. Thanks for the lunch. I'll go back to work." paalam ko pero tumingin lang saglit yung dalawa sakin at tumango then back to their own world.
***
Lumabas ulit si Seth para may asikasuhin sa isang empleyado. Patuloy parin ako sa trabaho ko ng biglang may kapeng nabuhos sa lamesa ko na tumalsik pati sa damit at mukha ko.
"Oh my gosh that was an accident! Natapilok kasi ako because of my heels!" sabi pa niya with a stupidly innocent face. Tumayo ako sa galit at lumapit sa kanya tsaka ko siya dinuro.
"You fuckin' daughter of a b***h! Kaninang umaga ko pa tinatrabaho yan at tatapunan mo lang ng kape and you're saying that it's a shitty accident?!" I shouted.
"Jolina! Bakit mo sinisigawan ng ganyan si Cia? Ano bang nangyari??" tanong ni Seth na nakakunot ang noo. Lumapit naman si Plastic sa kanya at yumakap.
"Seth.. kasi natapilok ako tapos. Tapos... aksidente kong natapunan ng kape yung table niya.. nag sorry naman ako eh pero.. Hindi niya tinanggap.."
Aba! Wala na. Magwawala na ako. Bago pa makapagsalita si Seth, I grabbed her silky hair kaya napakalas siya sa yakap.
"Ouch! Seth help!"
Pinaharap ko siya sakin and slapped her lovely face.
"JOLINA!" Seth shouted pero di ko muna siya pinansin at dinuro si Ciarrang-b***h-at-plastic.
"You don't know who you're dealing with so you don't mess with me. Gusto mo ng laban? Pwes game ako palagi diyan. Don't underestimate me because I'm very capable of anything especially to my enemies." pero biruin mo nga naman. Ginampanan niya talaga ang role niya sa pagkaplastik. Artistahin ang gaga.
Hindi siya nanlaban but instead she cried her heart out habang nakahawak sa parte ng mukha niyang makapal sa sampal ko.
"Ano ba naman Jolina. What are you talking about?? Aksidente nga yung nangyari diba! Walang kasalanan si Ciarra! At bakit mo pa kinakalaban ang taong wala namang laban ha?! Won't you start thinking and stop acting like a brat!" Seth shouted. AT ME.
I laughed humourlessly. Bullshit.
"Sige. Kampihan mo pa. The last time I checked we were fine and happy pero dumating lang yang plastik na yan, na echapwera na ako. Pwes the feeling will be mutual then. You're out of my life. Magsama kayo. Mga bwiset." then I went out of the room and slammed the door hard.
Tiningnan ako ng marami pero sinamaan ko sila lahat ng tingin kaya umiwas sila.
I went directly to my dad's office. Pumasok na ako at di kumatok.
"Dad. I'm quitting my job." mariing sabi ko.
"Why?? What's the problem??"
"My stupid boss and her bitch."
"Watch your words Jolina."
"I don't care dad. Just get me out of this job and give me another one. Anything."
"Okay then. A janitress."
Nanlaki ang mga mata ko.
"WHAT??! NO!!" I retorted.
"Then choose. You stay or you quit and be a janitress instead??"
I remained silent for a couple of seconds.
"Fine. I'll stay." tsaka ako lumabas ng room. GREAT. My life is really getting BETTER. f**k.
- Writer
