"DAHAN-DAHAN LANG. Madulas ang mga bato."
Isang matamis na ngiti ang binigay ni Charlotte sa lalaking kasama niya. Mahigpit ang hawak nito sa kamay niya dahil baka madulas siya sa mga bato. Tatawid kasi sila sa isang parte ng ilog upang makarating sa paborito nilang tambayan.
"Thank you," wika niya nang makaraan sila nang matiwasay. Noon lang siya nito binitiwan saka nagpatiuna si Charlotte maglakad papunta sa ilalim ng puno. Mahangin at presko ang hangin kaya naman masarap sa pakiramdam ang pagpwesto nila roon.
"Mas maganda siguro kung mapalagyan iyan ni daddy ng tulay para makatawid tayo nang maayos," anito.
Nilingon niya ang dinaanan nila kanina bago ngumiti. "Huwag na."
"Bakit naman?"
"Tayo lang kasi ang nagpupunta rito. Kapag pinaayos iyan, paniguradong may pupuntang mga iba ta
