THE BILLIONAIRE'S SECRET ALGORITHM

CHAPTER 16 — THE GHOST'S WHISPER

Ang boses ng ama ni Jade ay isang multo mula sa liblib na sulok ng nakalimutang server.

Nakatitig si Jade sa naka-pause na frame ng video—ang mukha ng kanyang ama, labinlimang taon ang nakalipas, puno ng pagkapagod at ng hindi mabitawang integridad. Ang bigat ng kanyang mga salita ay parang pisikal na suntok. Hindi ko kayang ipagpatuloy. Kaya't lilipat ako sa ibang paraan.

"Appa," bulong niya, ang palayaw na hindi niya nagamit mula noong siya'y bata pa.

Naramdaman niya ang pagkabog ng kanyang puso sa dibdib, ang pag-iling ng mundo sa ilalim ng kanyang mga paa. Ang lahat ng hinala, ang lahat ng galit, ang lahat ng pagdududa—nagkatunay. Ang algorithm ng Glass House, ang puso ng empire ni Silas, ay binuo sa pagtataksil at sa pagpapahirap ng kanyang ama. At si Silas mismo... siya ang nag-utos ng override.

Nanginig ang kanyang kamay. Hindi dahil sa takot, kundi dahil sa isang matinis, malamig na galit na unti-unting bumabalot sa kanyang kaluluwa.

Biglang bumukas ang pinto ng control room.

Si Silas. Nakapasok siya nang tahimik, ang kanyang mataas na pangangatawan ay nakabara sa liwanag mula sa hallway. Walang ekspresyon ang mukha niya, ngunit ang kanyang mga mata—ang kanyang mga mata ay nakatitig sa naka-pause na video sa screen, at sa isang saglit, nakita ni Jade ang isang pagsabog ng emosyon: pagkasindak, pagkilala, at paghanga.

Tumikhim siya. "You left a backdoor in the tertiary server. Invisible. Elegant. Your father's work?"

Wala siyang imik. Tinapik ni Jade ang keyboard, at nag-play ang video.

"...Alam kong ang algorithm na ito, ang Phoenix, ay magiging isang monster. At ako ang magiging ama nito."

Nanood si Silas. Hindi siya kumibo. Hindi siya huminga. Parang nakatitig siya sa isang multo mula sa sarili niyang nakaraan. Nang matapos ang video, at ang screen ay naging blangko, nanatili ang katahimikan. Isang mahaba, mabigat na katahimikan na puno ng lahat ng hindi nasabi.

"It was the second season," nagsalita si Silas, ang kanyang boses ay parang basag na salamin. "The network was threatening to pull the plug. We were bleeding money. The first season was a fluke, they said. We needed a story. We needed... control."

Lumingon siya kay Jade. Ang kanyang mga mata ay nagliliwanag ng paninisi at paghihirap.

"I gave the order. I told Arthur to tweak the algorithm. To... guide the outcomes. Just enough to create a more compelling narrative." Huminga siya nang malalim. "He refused. Vehemently. He said it would corrupt the entire experiment. He was right."

"Pero ginawa mo pa rin," anang Jade. Pakiramdam niya'y parang yelo ang kanyang tinig.

"Hindi." Mariin ang pag-iling ni Silas. "I didn't. I backed down. I told him to forget I ever asked." Tumikhim siya, tila binubunot ang mga salita mula sa kanyang kaluluwa. "But someone else in the team didn't. Someone who had access, who believed the ends justified the means. They used Arthur's own master code to implement the override. And when Arthur found out... when he threatened to go public..."

"Namatay siya," dugtong ni Jade. "At ang kaso ay isinara. Accident."

Tumango si Silas. May bahid ng kahihiyan sa kanyang mga mata. "I investigated. Privately. But the trail was cold. The code was buried. And the show... the show became a phenomenon. The Phoenix algorithm was the engine. I built an empire on a crime I couldn't prove."

Dito, ibinaba ni Jade ang kanyang sandata. "Kroeger."

Tiningnan siya ni Silas, naguguluhan.

"Ang taong nakausap mo sa video," paliwanag ni Jade. "Ang boses. Siya ang nag-utos ng override. Siya ang pumatay sa ama ko. At ngayon, ginagamit niya ang parehong algorithm—ang iyong empire—para sirain ka."

Nanlaki ang mga mata ni Silas. Puno ng pagtanggi. "Impossible. He's a board member. He's been with me from the start."

"Exactly," anang Jade. "He's been poisoning the tree from the roots. The anomalies? The glitches? Hindi 'yon mga bug. Mga signal 'yon. Ginagamit niya ang Phoenix para mangalap ng blackmail material sa lahat ng contestants, sa mga staff, sa'yo. At kapag handa na siya, sisirain niya ang lahat, at kukunin niya ang natira para sa kanyang sarili."

Nanatiling tahimik si Silas. Nakikipagdigmaan sa loob. Ang kanyang tiwala sa sariling institusyon ay sumasabog. Ngunit ang ebidensya—ang video, ang pagkakilala sa boses, ang malamya nitong lohika—ay hindi matatanggihan.

"Bakit ka narito?" tanong niya kay Jade. "Talaga bang contestant ka lang?"

Humirap ang lalamunan ni Jade. Ito na. Ang sandali ng katotohanan.

"My name is Jade Li. I'm Arthur Li's daughter. And I'm here because Kroeger recruited me to destroy you from the inside." Inilabas niya ang burner phone mula sa kanyang bulsa. "He promised me evidence of your guilt. He promised me revenge. I was supposed to be his Trojan horse."

Tiningnan niya ang mukha ni Silas. Walang galit. Wala ring pagkabigla. Parang isang lalaki na nakikita ang huling piraso ng puzzle na bumaba sa kanyang lugar.

"But you're not working for him anymore," anang Silas. Ito ay pahayag, hindi tanong.

"Hinding-hindi ko naging kanya," mariin ang sagot ni Jade. "Nandito ako para hanapin ang katotohanan. Para kay Appa. At ngayong alam ko na..." Tumayo siya, humarap kay Silas. "Ngayon, pipili ako. Magiging multo na lang ba ako, na naghihintay ng paghihiganti? O magiging ako ang kampana na gigising sa lahat?"

Tinatanong niya ito hindi lang kay Silas. Tinatanong niya ito sa sarili.

Tumayo rin si Silas. Parehong mataas, naghaharap sa gitna ng malamig, makinang na silid. Sa likod nila, ang mga screen ay nagpapakita ng mga buhay ng iba, na hindi alam ang lindol na naganap.

"I lost everything once because I chose to look away," anang Silas. "I won't do it again." Inabot niya ang kanyang kamay—hindi isang pag-aanyaya, kundi isang kasunduan. "Let's burn it down. Together."

Tiningnan ni Jade ang kamay. Ang kamay ng lalaking sa tingin niya ay ang kanyang kaaway. Ang lalaking nag-utos na sirain ang prinsipyo ng kanyang ama. Ngunit ngayon, sa mga mata niya, nakita niya ang parehong sakit, ang parehong pagnanais na magbayad.

Hindi ito pagpapatawad. Hindi pa. Ngunit ito ay isang simula.

Hinawakan niya ang kamay ni Silas. Mainit, matatag. Isang selyo.

"Together," pagsang-ayon niya.

Sa labas, ang gabi ay nagsisimulang magpalahaw sa madaling araw. Ngunit sa control room, ang dalawang kalaban ay naging magkakampi, at ang isang bagong laban ay isisilang.

Ang multo ni Arthur Li ay napatahimik, sa wakas. At ang kanyang anak, kasama ang lalaking hindi niya inaasahang maging kakampi, ay handa nang ipagtanggol ang kanyang legasiya.

Habang nag-uusap sina Jade at Silas tungkol sa susunod na hakbang, biglang nag-vibrate ang burner phone ni Jade. Isang mensahe mula kay Kroeger:

Kroeger: Ang video bang nakita mo ay sapat na, Jade? O gusto mo pang makita kung ano ang kaya ng Phoenix? Hint: Tingnan mo ang live feed ng Contestant 8. Ngayon.

Mabilis na binuksan ni Jade ang monitor. At doon, nakita niya si Mika, ang batang programmer, na tila nagkakaroon ng matinding panic attack sa kanyang kwarto, habang ang kanyang sariling voice—hindi niya boses—ay naririnig na nagsasalita sa mga speaker, inuulit-ulit ang kanyang pinakamalalim na takot: "Takot akong maging invisible. Takot akong mamatay nang walang nakakaalam na nabuhay ako."

Nilingon ni Jade si Silas, namumutla.

"He's not just watching," anang Silas, na puno ng pagkasindak. "He's inside the system. He's using the Phoenix to torture them."

At sa labas, ang unang ilaw ng araw ay sumilip, nagbabanta ng isang araw na puno ng lagim.