He Choose To Stay (HHMR BOOK 3)

The Beginning

The most painful thing on Earth is love but undeniably a beautiful thing on Earth too. It can be magical but at the same time destructive and evil.

Now, what is the real meaning of love?

Love gives joy to our heart. That you forgot about everything when you're with the person you love. When you always think about what can make that person happy all the time.

There's a lot more meaning about love. All of us have a different perspective about it. But how can you make sure that the love you're feeling right now is true love?

Maybe it's just infatuation. That when you see that person, you become so happy and inspired. That you're willing to forget about your inhibitions so fast because you're infatuated. And that's not true love...

Or maybe an immature love. You know you love each other. You have taken a risk. Betting your heart to a game unsure for an happy ending and for a game called love.

When you think you trust that person, but you act the opposite of it. That it's easy to let go the love that you have shared from one another. And that's not true love too...

Or is it a mature love. That whatever trials come, you both survive it. That you accept the person wholeheartedly without a doubt. That you trust the person truly.

That whatever sacrifices, suffering and heartaches. You'll chosse to stay with the one you love.

Stay strong.

Stay faithful.

Stay loyal.

Stay in love.

Stay forever no matter what.

-

"Kirt, hija gising na..." rinig kong sabi ng isang mahinahong boses. Agad kong minulat ang mata ko at nakitang si Manang 'yun.

Kinusot ko ang mata ko, "5 minutes, Manang please?" tanong ko at pumikit ulit.

Narinig ko ang pagpatay ni Manang ng aircon at marahas na paghila sa kumot ko pero hindi 'yun alintana sakin dahil tumagilid ako at niyakap ang unan sa gilid ko.

"Gising na! Gusto mo bang si Aki pa ang manggising sayo?" sabi niya na may pagbabanta.

Ngumuso ako at bumangon na. "Wag niyo na ngang banggitin ang pangalan ng lalakeng 'yun, Manang." sabi ko at naglakad na papasok sa banyo.

"Bakit? move on kana?" tanong ni Manang at tumatawa palabas ng kwarto ko. Umiling-iling ako. Si Manang Cecil talaga, oh! Kahit kailan talaga ay napaka-pilya!

Hinanda ko na ang sarili ko bago kumain ng agahan. Pumasok ako sa walk in closet ko at namili na ng susuutin. Pinili ko ang isang white off shoulder dress at isang bag na louiviton na kulay itim. At isang stilletong itim din.

Nag-make up muna ako at pinatuyo gamit ng blower ang buhok ko. Habang tumatagal talaga ay gumagaling ako sa pag-make up. I wonder why I look so simple when I was in high school. Hindi man lang ako nag-lilipstick, I look so pale and dead.

Well, make up is a drug you know. When you start using it, you'll feel ugly when you don't.

Nang matapos ako ay lumabas na ako ng kwarto only to see someone in my living room watching tv and his feet are above my glass table.

At first I was shocked, malakas siya kay Manang kaya ano pa nga ba? I rolled my eyes, "Why are you here and what are you doing in my unit?" mariin na tanong ko sa kaniya.

Tumingin siya sakin na parang sarkastiko at kumunot noo, "Ah, watching tv? What else do you see I'm doing?" tanong niya, sarcasticly.

Napaawang ang bibig ko at napailing then I rolled my eyes again and crossed my arms, "I know, duh! Why are you here? Anong kailangan mo?" tanong ko sa kaniya.

This time tumayo na siya at lumapit sakin, "Because, I want to eat breakfast na luto ni Manang Cecil, diba Manang?" tanong niya at tumingin banda sa kusina.

"Oo, kaya kumain na kayo dito!" sagot ni Manang galing sa kusina.

Nanlaki ang mata ko, "Manang!" sabi ko at sumunod sa feel at home na lalakeng 'yun na papunta na sa kusina ko.

Umupo na siya sa high chair sabay lapag ni Manang sa marble high table ko dito sa kusina. "Wag ka ngang madamot, Kirt. Manang Cecil's dishes are so delicious! Kung pupwede lang akong makikain dito araw-araw, gagawin ko." sabi niya at nagsimula ng kumuha ng kanin.

Umirap nalang ako at umupo na sa isa pang high chair at kumuha narin ng kanin. Wala na akong magagawa pa.

"Edi ligawan mo na si Kirt para payagan kana dito lagi," seryosong sabi ni Manang kaya naman pareho kaming nabulunan.

Sumalin ng tubig si Manang Cecil pero sabay naming parehong kinuha ang baso kaya naman nag-agawan kami. Tinampal ni Manang Cecil ang mga kamay namin at siya mismo ang uminom nito.

Natigilan kami at napatulala sa ginawa niya. Nginitian niya kami at pinanlisikan ng mata, "Kung pwede ko lang talaga kayong kuhanan ng litrato na halos magpatayan sa isang basong tubig ay lagot kayo! Sus! Kumain na nga lang kayo!" sermon ni Manang at nag-umpisa naring kumain.

Nang lunukin ko na ang pagkain ay halos hingalin ako. Bumaling ako kay Akiro na kumakain na ulit na parang di na bulunan.

"Ang sarap mong picturan na parang baboy kung kumain. Machong baboy!" panunukso ko sa kaniya.

Tumigil siya sa pagkain at tumingin sakin, "Ikaw, baboy na umevolve!" depensa niya.

Umupo ako ng maayos at may posture na sure akong makikita niya ang curves ko sabay abot ng cup na may lamang kape sa gilid ko. "Uy excuse me lang ano?" sabi ko sabay higop at umirap sa kaniya.

"Nasasanay kanang umirap, baka mamaya niyan, bigyan ka ng maldita role, hindi kana bida," natatawang sabi niya.

Nag-make face ako sa kaniya pero ginaya niya ako. Kaya naman sinuntok ko siya ng mahina sa braso, pero napangiwi ako dahil sa sobrang tigas nito.

Tsk, letche! Nagwowork out pala siya! Minsan magkasama kami pero madalas ayoko siyang kasama. Bakit? Dahil mahirap na, baka mag-work out kami.

"Ano ba kasi ang pinag-aawayan niyong dalawa na kung bakit bigla nalang kayong hindi bati?" tanong ni Manang Cecil samin.

Nagkibit balikat si Akiro, "Hindi ko alam sa kaniya, Manang..." sabi niya kay Manang at sumulyap sakin na may nakakalokong ngiti.

Goodness! Napapikit ako ng mariin. Oh shut up, Akiro. You know why I am acting like this! Hindi ko nga alam kung bakit pagkatapos nun ay casual parin ang pakikitungo niya sakin. He really must be a sadist.

He doesn't care about my feelings. He doesn't care if I fell for him even more. Siya lang ang naalala kong gusto ko at 'yun ang paniniwalaan ko. And yes, I like Akiro.

Gusto ko siya. Yun ang natatandaan ko at yun ang nararamdaman ng puso ko. Siya ang lalake sa panaginip ko. Siya ang tao sa nakaraan ko pero hindi ko maalala kung pareho ba kami ng nararamdaman o ano. Because, all I remeber is that I like him.

Nang makarating na ako sa trabaho. Iniwan ko na si Akiro kay Manang Cecil kasi hindi ko na talaga ma-take ang presensya niya at hindi na'yun ma-take ng puso ko.

"Ano tapos naba ang trabaho mo? Yung papa mo miss kana kaya umuwi kana kaagad." halos mabingi ako sa boses ni Mama sa kabilang linya.

Napailing ako napangiti, "Si papa talaga, oh. Next week pa day off ko, Ma. Pakisabi na may pasalubong akong pizza tsyaka ano pa nga 'yung isang gusto ni Papa?" tanong ko sa kaniya.

Napaisip siya, "Ahmmm, carbonara! Dalhan mo kami, yung sa paborito kong pizza house ha? Masarap carbonara doon!" sagot niya, medyo excited.

Natawa ako at tumango kahit hindi naman niya nakikita, "Oh sige, Ma. Anong ginagaw--" nahinto ang pagsasalita ko ng kausapin ako ng isang staff.

"You're next, Miss..." nakangiting sabi ng staff sakin.

Tumango ako at ngumiti din sa kaniya pabalik at bumaling ulit sa kausap, "Sige, Ma, ibaba ko na to. Trabaho na. I love you!" pagpapaalam ko at binabaan na siya.

Ibinigay ko kay Era ang cellphone ko at lumapit na sa kung saan ang staff. Binigyan niya ako ng microphone na tinanggap ko naman kaagad. Kumawala muna ako ng malalim na buntong hininga bago lumabas sa back stage.

Nang makalabas ako ay halos masilaw ako sa flash ng mga camera at halos mabingi sa hiyawan ng mga tao sa loob ng studio.

"Let's all welcome our guest today, the one and only Sydney Salvador!" masayang sabi ng host na si Tita Gerl.

Ngumiti ako sa kaniya at umupo sa magandang upuan. "Hello, Tita! It's nice to be here again..." sagot ko at medyo tumawa at tumingin sa mga audience na ngayon ay hindi na masyado maiingay.

Tumawa din siya, "Oh yes, welcome back, Sydney!" sabi niya at binigyan ako ng bouquet of flowers.

"Thank you," I murmured at inamoy ko yun. Well, wala naman masyadong amoy pero, "Ang bango, ah?" sabi ko at ngumiti.

Ngumiti si Tita Gerl, "I'm glad you liked it, well, it's good to see you here again, Sydney. You're fans are very curious lately sa nangyayari sa buhay mo and you're even trending on twitter and even on facebook..." pag-uumpisa ni Tita Gerl.

Nakinig ako sa kaniya habang nakangiti parin. I crossed my legs so I can sit properly. "Yes, tita, they we're all asking for an answer kasi nga yung kumalat na picture?" sagot ko at natawa.

Natawa din siya, "That! Yung picture nga na sobrang sweet kayo!" sabi ni Tita Gerl tapos tumingin sa gilid ko kaya naman tumingin din ako at nakita sa malaking screen na pinapakita ang picture.

I was shock first because she showed it to everybody pero lahat naman dito ay nakita na'yun. It was trending alright! The picture when me and Akiro going out. Pinilit lang naman siya ni Manang Cecil, e! At hindi ko naman inexpect na magiging sweet siya.

"So I will asked you, Sydney. Sino nga ba si Akiro Villanueva sa buhay mo?" tanong ni Tita Gerl at kasabay nun ang malalakas na hiyawan ng mga tao. Lalo na 'yung mga kababaehan na may dala-dalang poster na may mukha ko at mukha ni Akiro.

Napakagat labi ako. This is how I hate show business sometimes, you will have fans, they will be curious about everything of everything you're doing, they wanted you to do this, to do that and much more. Pero, ito nako. Ito nalang ang pwede kong itulong sa mga magulang ko.

Ngumiti ako, "Akiro and I are just friends, I mean magkababata pala kami hindi ko alam noong nagkita kami and we're not really friends kasi para siyang matapang noon tapos hindi siya pala ngiti," sagot ko at natawa.

Tumawa ang lahat ng tao sa studio maging si Tita Gerl. Pinakita ulit sa screen ang pictures ko nung bata pa ako, mga 6 years old na nakasuot ng dress. Pagkatapos si Akiro naman, medyo chubby sa picture tapos di nakangiti.

Tumawa kaming lahat sa studio ulit dahil nga tama yung pagkaka-describe ko kay Akiro na medyo matapang tapos di pala ngiti. Tinignan naman ni Tita Gerl ang iPhone 6 plus niya at may binabasa habang natatawa parin.

"May nagrereklamo, he wants to reveal something too about Sydney!" natatawang sabi ni Tita Gerl at saka naman nagtilian at naghiyawan ang mga tao sa studio.

Napakunot noo ako. Wag na wag lang talaga nila sasabihin na nandito siya? Akala ko ba ako lang ang iinterviehin? Wag naman sana! Hindi pa kami bati!

"Let's all welcome our special guest, Akiro Villanueva!" sabi ni Tita Gerl at saka naman tumunog ang theme song namin sa isang recent movie na natapos namin.

Tilian ang bumalot sa buong studio lalo na ng makita nilang may ibinigay sakin si Akiro. Isang heart shape na hula ko ang laman ay chocolate.

Umupo siya sa tabi ko kaya naman umusog ako kaonte. Lihim ko siyang pinanlisikan ng mata pero tumawa lang siya at ginulo ang buhok ko kaya naman nagtilian nanaman ang mga fans niya. Sus!

Pinag-usapan namin ang tungkol sa picture at itong katabi ko titingin-tingin sakin. Bwesit, ang lakas tuloy ng tilian dahil ngayon ko lang narealize na nakaakbay siya ng bahagya sa akin. 

Gusto ko sana siyang pektusan pero nasa isang talk show pala kami. Tsk. Ang galing niya talagang artista ano? He doesn't really like me so he's sweetness is just for money and fame.

"What's the meaning of the picture, Aki? What's the real deal between you two?" seryosong tanong ni Tita Gerl. 

I'm so tensed but I smiled para sa mga fans. I looked at Akiro and he's bitting his lips. Goddamn! Nagkatinginan kaming dalawa kaya naman halos mabingi ako sa tiliang palakas ng palakas and even Tita Gerl is very excited about our answer.

"Well, I..." tumigil si Akiro at tumingin sakin. Bahagya akong umusog dahil mas lumapit siya sakin.

Gusto kong umiwas ng tingin pero ayoko namang biguin ang mga fans ko. For all this years na magka-love team kami ni Akiro, natuto na kaming maging sweet sa isa't-isa lalo na sa public because we need to act sweet para magkaroon pa kami ng maraming fans. And having more fans means more money.

Napakurap ako pero nakatitig parin siya sakin. Yung mga mata niyang puno ng paghanga at hindi maiwasang magdiwang ang puso ko at ang mga paru-paro sa tiyan ko. 

"I like her...too..." sabi niya habang ang mga mata niya ay parang ngumingiti sakin.

I don't know if this is all for show para magkaroon kami ng maraming fans, but, I smiled at him and shook my head. 

Halos mabingi ulit kami sa tiliang bumalot sa buong studio. This is a big revelation so far dahil 3 years walang balita sa love team namin na may something na. At kung iimbitahin kami sa mga talk shows ay friends lang ang sagot naming dalawa and now....

Pumalakpak si Tita Gerl, "Wow, you like her too so Sydney likes you back. Wow, as in wow. I think the next time I will invite you, kayo na." natatawang sabi ni Tita Gerl. 

Natawa si Aki kaya naman umakto akong natawa din. Marunong akong magpanggap. Artista nga diba? That's how we work and the man next to me is better than me so no wonder he can make me feel overwhelmed right now. 

--

Third Person's POV 

"Alam kong may kasalanan ako dito dahil naging pabaya din ako, pero nagtiis naman ako, ah? Mahal kita Ivan at yun ang alam ko..." pagmamakaawa ng babae habang halos lumuhod para magmakaawa.

Biglang may pumasok sa salas kaya naman napatingin siya sa kakadating lang na si Dave.

"Missing Philippines, bro?" tanong nito at nilapag ang inumin sa maliit na lamesa sa gitna.

Agad siyang kumuha ng isang kopitang may lamang alak at diretsyong nilagok ito. Hindi niya pinansin ang kaibigan at nakatutok lang sa lumalabas sa tv.

"Hindi mo ba maintindihan na ayoko na, Lea? Na pagod na'kong intindihin ka!" sigaw nung lalake sa babaeng umiiyak na at nauulanan sila.

"Ang galing niyang umarte, asensado na talaga si Kirt." sabi ni Karline sa likod ni Dave.

Napabuntong hininga si Dewlon at muling naglagay ng alak sa kaniyang kopita. "Good for her..." malamig na tugon niya.

"Balita ko nga at nililink ang dalawa..." dugtong ni Karline at umupo sa isa pang sofa tukoy sa lalakeng kapartner nito sa eksena.

Ngumisi si Dave, "Malilink talaga sila dahil love team sila. They have a lot of movies and television shows. No wonder she's a millionaire now and no wonder they'll think they have something..." sagot ni Dave.

"If I didn't saw you stalking her, I wouldn't know," mariin na sabi ni Dewlon at tumingin kay Dave na nagkibit balikat lang at uminom din ng alak.

"Sydney...Sydney Salvador. It's like she knew you're in Sydney, Dewlon. Stalker ka ata ni Kirt, e." natatawang sabi ni Karline.

Natawa si Dave, "Idol ko na talaga si Kirt. Well, bro, tuloy na ba tayo? Sasama kaba pauwing Philippines?" tanong ni Dave.

Pumikit ng mariin si Dewlon at lumagok muli ng alak at nilapag sa lamesa. "You must come, Dewlon. Kasal ko yun and you need to attend or else sasabihin ko talaga kay Kirt ang totoo!" sabi ni Karline na may halong pagbabanta.

Umiling-iling siya. "It's still not the time for me to go back, I have lots of things to fix...to work on..." sagot niya at tumayo. Tumingin silang dalawa sa kaniya.

"Where are you going?" tanong ni Dave.

"Hospital. Duty..." sagot niya at naglakad na palabas ng kwarto.

"Bye, Doctor Montesor!" bungisngis na paalam ni Karline. "Still you need to go home or else! Seryoso ako doon!" dugtong ni Karline bago tuloyang makaalis si Dewlon.

"I still need to fix myself before I go back to my home..." bulong ni Dewlon habang papasok siya sa kaniyang pulang mercedes maybach 6 at saka ito pinaharurot paalis.