My Daddy is an Ex-con

CHAPTER 13

Hindi malaman ni Bobby kung gaano siya katagal nakatulog mula nang lubayan siya ng Kuya Thirdy niya at ng mga kabarkada nito. Masakit ang katawan ng bata at medyo hilo pa. Napaiyak na lang ito ng maalala ang ginawang pang-aabuso sa kanya ng apat na lalake na iniwan at hinayaan siyang manatiling nakahubad pagkatapos pagparausan. Wala sa kama ang kanyang mga damit, maliban sa isang punit na briefs. Masakit ang lahat para sa bata, both physically and emotionally. 

Dahil sa hilo ay ayaw pa sana agad bumangon ni Bobby ngunit ng mapasulyap siya sa wall clock at nakitang pasado ala-sais na ng umaga ay nagpilit na bumangon ang bata. Alam nito na malapit ng dumating ang Daddy at ang Tita Mariden niya. Hindi siya pwedeng maabutan ng mga ito sa ganung ayos. Hindi nito pwedeng sabihin sa mga ito ang nangyari, wala siyang pruweba. Wala rin itong panglaban sa hawak na video ng Kuya Thirdy niya. Alam ni Bobby na siya lang ang mapapahiya, walang maniniwala sa kanya, lalo na kapag napanuod ng mga ito ang video na kinunan ng apat na lalake.

Sa kanyang pagligo ay dama pa rin ni Bobby ang lagkit ng nanuyong t***d ng mga lalaki sa kanyang katawan, lalo na sa pisngi ng pwetan niya na nagkadikit-dikit sa dami ng umagos na katas doon.

Pinilit ni Bobby na umakto ng normal. Nagbasa basa ito ng mga aralin sa eskwela para sa Lunes, pero hindi nito maalis sa isipan ang mga nangyari. Isa isang bumabalik sa bata ang mga naganap sa kanya. Kung paano nagsimula ang lahat. Kung paanong umabot siya sa kung anong nangyari kagabi. Napaiyak ang bata. Tama ang Lola Dolores niya, kasalanan sa Diyos ang lahat. Mali ang lahat ng nangyari, hindi lang ang namagitan sa kanila ng Kuya Thirdy niya at ng mga barkada nito, kundi pati na din ang sa kanila ng Daddy niya. Hindi niya dapat pinayagan ang mga ito na gawin ang kahit anong gusto sa katawan niya. Bumuhos ang luha ng bata ng ma-realize nito ang lahat. Masamang masama ang loob ni Bobby hindi lang sa mga lalakeng ginawa siyang parausan kundi pati na din sa kanyang sarili. Sa utak ng bata ay may kasalanan din siya sa mga nangyari, nagpatalo siya sa libog, nagpatalo siya sa tawag ng kasalanan. Mali ang lahat, maling mali. 

Nang makauwi sila Lucas at Mariden ay hindi nila naabutan si Bobby sa sala. Umakyat sa taas si Lucas para tingnan kung nandoon ang anak at naabutan itong natutulog sa kwarto nila. Gigisingin sana ng lalake ang bata pero nang dumampi ang kamay nito sa braso ng anak ay sobra sa init ng temperatura ng katawan nito. Napansin din ni Lucas ang namumugtong mata ng bata. Napa-isip ang lalake. Sabi ni Manang Ditas ay hindi naman sakitin si Bobby, pero eto at may sakit na naman ang bata. Hindi na lang muna ginising ng binata ang anak, pero ikinuha niya ito ng gamot sa baba at nilagay sa side table malapit sa kama. Mamaya ay papainumin niya ito ng gamot at tatanungin kung bakit ito nagkasakit. Nang magising si Bobby kinagabihan ay kinamusta at kinausap ito ni Lucas, pero naging tikom ang bibig ng bata. Hindi naman na kinulit pa ng binata si Bobby sa pag-aakalang masama lang talaga ang pakiramdam nito.

Lumipas ang mga araw at ang dating tahimik at mahiyain na si Bobby ay lalong naging mailap sa mga tao. Kapag sinusubukan na magparamdam ni Lucas sa anak na gusto niyang may mangyari sa kanila ay tumatanggi ang bata. Ang ipinagtataka pa ng lalake ay parang may takot sa kanya si Bobby, para itong napapaso sa mga hawak niya. Kahit kapag inaakap niya ito ay para itong kinakabahan. Hindi maintindihan ng lalake kung bakit biglang nagbago ang bata. Maayos naman ang lahat dati, sa isip isip ni Lucas, pero mula ng nagkasakit ang anak ay naging kakaiba na ang kinikilos nito. Doon nito naisip na may nililihim ang bata, may dahilan kung bakit nagbago ito at iyon ang dapat niyang malaman.

Samantala ay nanatili namang tahimik at mailap si Bobby sa mga tao sa paligid niya. Walang pinagsabihan ang bata sa mga nangyari. Lahat na takot, lungkot, galit, at awa sa sarili ay naipon sa loob nito. Kahit si Manang Ditas at Tita nitong si Mariden ay napansin ang kawalan ng buhay sa mga kilos ng bata. Malungkot ang mga mata at parang laging pagod, yun ang nakikita ng dalawang babae sa mga mukha ni Bobby.

"Mariden, sa tingin ko ay dapat patingnan natin sa albularyo si Bobby.." sabi ni Manang Ditas isang araw na magkasama sila ng babae sa may kusina.

"Albularyo po? Bakit niyo po nasabi Manang Ditas?" takang tanong ng babae.

"Diba napansin mo din na parang nanamlay si Bobby. Lagi walang gana at parang may dinadamdam. Mula ng mamatay ang Mama niyo ay naging sakitin na din ang bata. Sa tingin ko ay may kumakapit na kaluluwa sa bata.." sabi ng matandang kasambahay.

"Kaluluwa po? Kanino namang kaluluwa Manang?" tugon ng babae sa kausap.

"Sa Mama niyo.." sagot ni Manang Ditas. "Ang sabi ng mga matatanda kapag daw ang isang tao ay biglang namatay at may naiwang mahal sa buhay na hindi nito kayang mawalay sa kanya ay kumakapit ang kaluluwa nito sa taong iyon. At sa tingin ko ay ganoon ang nangyayari kay Bobby. Noong nabubuhay pa kasi ang Mama niyo ay mahal na mahal niyan si Bobby. Lahat ng atensyon, oras at pagtingin ay binibigay sa bata. Spoiled na spoiled ng Señora Dolores ang batang yan. Kaya sa tingin ko, nang bigla itong pumanaw ay gusto nitong isama ang apo.."

"Naku Manang! Ano ba yang mga sinasabi niyo? Tinatakot niyo naman ako. Tumataas tuloy ang mga balahibo ko.." ani Mariden.

"Naku! Basta, malakas ang kutob ko na may kumakapit na kaluluwa jan kay Bobby. Sinasabi ko sa inyo. Dapat ipatawas natin yan para makasiguro.." pagpipilit ng matanda.

 "Hindi naman ho siguro. I don't think po na gusto ng Mama na kunin si Bobby. Kayo na nga ang nagsabi na mahal na mahal ni Mama ang apo niya.." pagkontra ni Mariden sa sinasabi ng kasambahay.

Ipinagsawalang bahala ni Mariden ang mga narinig na opinyon ng matanda. Hindi kasi naniniwala ang babae sa mga ganung bagay. Sa tingin nito ay baka may pinagdadaanan lang ang bata, ganun naman ang mga teenagers, may phase talaga na emotional at gustong mapag-isa.

Si Lucas naman ay lihim pa din na inobserbahan ang anak na si Bobby. Kahit sa pagpasok sa eskwela ay hinahatid sundo nito ang bata. Nagtanong tanong na din ang lalake sa mga guro ng anak pero kahit ang mga ito ay hindi maipaliwanag ang pagbabago sa ugali ng bata. 

Patuloy na binabantayan ni Lucas ang bawat kilos ng anak. Desidido ang lalake na malaman ang puno't dulo ng pagbabago ng bata. At hindi naman ito nabigo dahil isang araw ay unti unting natuklasan ng binata ang totoong nangyari sa anak na si Bobby.

"Tito! Long time no see.." bati ni Thirdy sa tiyuhin na si Lucas.

"Oh Thirdy, kamusta? Anong sa atin?.." bati ng lalake sa pamangkin. "Medyo naging busy lang, panay ang pasama ng Tita Mariden mo sa Maynila eh.."

"Oo nga daw, Tito. Last week pinuntahan ka namen ng mga barkada kong taga Maynila para mag-inom pero nasa Manila ka nga daw. Kaya si Bobby na lang ang sinama namen.." sagot ni Thirdy.

"Last week? Anong araw yun?" biglang naging interasado si Lucas sa sinasabi ng pamangkin. Walang nakukukwento sa kanya ang anak tungkol sa pagsama sa inuman.

"Ah.. basta last week Tito. Di ko na matandaan, Thursday po ata.." sagot ni Thirdy. "Si-sige po Tito, una na ako. May lalakarin pa po ako.." agad na paalam ng binata sa tiyuhin.

Biglang kinutuban si Lucas. Lalo pang lumakas ang hinala ng lalake dahil sa biglaang pagpapaalam ng binatang pamangkin. Parang kasing umiiwas ito, parang may nasabi na hindi niya dapat malaman.

Kinagabihan ay muling kinausap ni Lucas ang anak. Gusto na ng lalake na malaman na talaga kung ano tinatago nitong sekreto sa kanya at kung bakit kakaiba ang mga kinikilos nito.

"Bobby.." tawag ni Lucas sa anak habang nakahiga sa kama at nakaunan ang ulo sa mga braso.

"..po?" sagot ng bata na nakahiga ng patalikod sa Daddy niya.

"May problema ka ba? May problema ba tayo?" tanong ng lalake.

Hindi sumagot si Bobby. Hindi alam ng bata kung paano sasagutin ang Daddy niya nang hindi siya naiiyak.

"Meron ba?" muling tanong ni Lucas.

Nanahimik pa din ang bata. Nagsimula ng tumulo ang luha nito sa magkabilang mata. Dahil nakatalikod sa nagtatanong na si Lucas ay hindi nakita ng lalake ang pagluha ng bata.

"Tingin ko ay meron.." sunod na sabi ni Lucas. "Kasi kung wala, madaling sumagot ng wala.." sabi pa ng binata.

Nagpalipas muna ng ilang minuto si Lucas bago muling nagsalita. "Anong nangyari nung sumama ka sa inuman ng barkada ng Kuya Thirdy mo?"

Hindi inaasahan ni Bobby ang mga nadinig na sinabi ng Daddy niya. Mariing pumikit ang bata. Kinukumbinsi nito ang isip na hindi totoo ang nadinig, hindi iyon ang sinabi ng Daddy niya, wala itong alam sa nangyari, hindi ito dapat nagtatanong tungkol sa nangyari ng araw na iyon.

Pansin ni Lucas ang panginginig ng anak. Lalong kinutuban ang lalake na may kinalaman nga ang pamangkin niyang si Thirdy sa pagbabago ng ugali ni Bobby. Inakap ni Lucas ang anak para pakalmahin ito, pero mas lalong lumakas ang kabang nararamdaman ng bata. Gustong magpumiglas ni Bobby. 

"Ayaw ko, ayaw ko na please.." protesta ng bata sa isip niya.

"Sshhh.. relax.. wala akong gagawin sayo.." bulong ni Lucas kay Bobby. 

Hindi na napigilan ng bata na humagulgol ng iyak. Gulong gulo ang isipan nito. Ang lahat ng kinikimkim na sama ng loob ay parang bigla na lang bumuhos. 

"Ano ba talagang nangyari? Pwede mong sabihin sakin, hindi ako magagalit. Kakampi mo ko.." pag-alo ni Lucas sa umiiyak na anak.

Sigurado na ang lalake. May masamang nangyari nga sa anak niya ng sumama ito kay Thirdy at sa mga barkada nito.

Hindi pa din nagsalita si Bobby. Walang lakas ng loob ang bata para sabihin ang totoo sa Daddy niya. Tanging iyak at paghagulgol lang ang paraan ng bata upang ilabas ang nararamdaman. Hindi na pinilit ni Lucas ang anak. Inakap na lang ito ng lalake hanggang sa makatulog. 

Bumuo ng plano si Lucas. Kung ayaw magsalita ng anak niya ay gagawa siya ng paraan para mapagsalita ang tinuturong posibleng may sala, ang anak ng pinsan niya at pamangkin niyang si Thirdy.

Nang mga lumipas na araw ay si Thirdy ang inobserbahan ni Lucas. Sinusundan nito ang pamangkin at inaalam ang mga madalas puntahan. Inalam din ng lalake kung sinu sino ang mga kaibigan nito na isinamang nagbakasyon sa lugar nila. Hindi naman nahirapan si Lucas dahil may mga picture na ini-upload ang pamangkin sa f*******: nito kasama ang mga lalakeng barkada. 

Isang gabi ay umuwing may mga sugat si Thirdy sa kanila, naholdap ito at binugbog ng di kilalang magnanakaw. Hindi alam ng binata ay si Lucas ang gumawa noon sa kanya. Pinagplanuhan ito ng lalake upang makuha ang pakay sa binata, ang cellphone nito. Matalino si Lucas, alam niyang hindi niya mapapakinabangan ang cellphone ng pamangkin kung nakalock ito kaya't binugbog niya ito upang mapilitang sabihin ang passcode. 

Nagtagumpay naman si Lucas sa unang hakbang ng mga plano niya. Alam ng lalake na may makukuha siyang sagot sa cellphone ng pamangkin. Hindi naman ito nagkamali dahil agad nitong natagpuan ang viber conversation ng apat na magkakaibigan. Doon din napanuod ni Lucas ang video ng anak na si Bobby na ginagawan ng kahalayan ng apat na lalake. Mabilis na nag-init ang ulo ng binata. Maliban kasi sa video na pinapanakot ni Thirdy sa pinsan ay may video din doon kung saan umiiyak si Bobby at nanghihingi ng tulong. 

Galit na galit si Lucas. Hindi niya inaasahan na ganun ang matutuklasan niyang nangyari sa anak. Hindi pumasok sa isip niya na apat na lalake ang nagsamantala sa bata. Akala niya ay si Thirdy lang o isa sa mga kaibigan nito, hindi silang lahat.

Galit na pinagsusuntok ng lalake ang pader sa harapan niya. Alam ni Lucas na hindi siya naging mabuting ama sa bata. Kung tutuusin ay isa siya sa unang gumawa ng kahalayan kay Bobby, pero kahit kelan ay hindi niya sinaktan o pinilit ang anak, mutual ang kung ano mang nangyayari sa kanila. Pero ang ginawa ng pamangkin niya at ng mga barkada nito ay hindi kayang tanggapin ng kalooban ng lalake, walang kalaban laban na pinaagsamantalahan ng mga ito si Bobby. Ikinuyom ni Lucas ang kamao. Sa isip ng lalake ay lintik lang ang walang ganti. 

Maingat na plinano ni Lucas ang lahat. Madaling nasubaybayan ng lalake ang galaw ng magbabarkada dahil na rin sa access sa mga social media account ng pamangkin na si Thirdy. Iisa-isahin niya ang mga ito. Sa utak ni Lucas ay nagkamali sila na pakialaman ang anak niya. Magbabayad ang mga ito ng malaki sa ginawa sa anak niyang si Bobby. 

Halos isang buwan na ang nakalipas pero walang naging pagbabago sa mga kilos ni Bobby at parang mas lumala pa. Si Mariden na dapat ay aalis na nung nakaraang buwan ay hindi na naman natuloy dahil sa pamangkin. Madalas may sakit ang bata. May mga araw na nagsusuka ito at hindi makakain. May mga araw na sobrang tamlay nito at maghapon lang nagtutulog. Apektado na rin ang pag-aaral nito dahil madalas itong absent. Tuloy ay napapayag na si Mariden sa suggestion ni Manang Ditas na dalhin nila si Bobby sa albularyo para ipatawas, ngunit walang pagbabagong nangyari sa batang pamangkin. Kaya napagdesisyunan ni Mariden na dalhin na sa ospital si Bobby nang minsang nagreklamo ito na sobrang sakit ang tyan.

"Uncle Pat, please help us get the best doctor for Bobby. Hindi na namen alam kung anong nangyayari sa batang yan, parating may sakit..." ani Mariden.

"Don't worry hija, I will refer you sa head Pedia ng ospital, para saan pa at ako ang Director ng ospital. Laking hiya ko na lang kay Dolores kung hindi ko kayo matutulungan.." sagot ng matandang doctor.

"Please do, Uncle. Feeling ko pati ako magkakasakit na sa pag-alala. Hindi pa nakakatulong si Lucas na panay wala sa bahay.." tugon ni Mariden.

"Oo nga, bakit wala ang inaanak ko? Diba ay siya ang tatay nitong si Bobby.." wika ng matanda. "He should be here.."

"Naku Uncle, hindi ko alam. Laging busy, may inaasikaso daw siya. Pero tinawagan ko na po at sinabi kong ipapaconfine ko si Bobby, kaya papunta na po siguro yun dito.." sagot ni Mariden.

Nang dumating si Lucas sa ospital ay naipa-confine na ito ng kapatid niya. Kahit na seryoso at walang kibo ay halatang nag- aalala ang lalake sa anak na si Bobby.

"Ate kamusta? Anong sabi ng mga Doctor?" tanong ni Lucas. 

"Wala pang update. Kinuhanan pa lang ng blood sample at ihi. Naka schedule din for ultrasound, pero papalipasin pa daw ang six to eight hours bago magawa. Bawal din munang pakainin si Bobby.." sagot ni Mariden.

"Bakit daw bawal?" sunod na sabi ni Lucas.

"I don't know Lucas! Saan ka ba kasi galing? Kung hindi ka kasi kung saan saan nagpupunta eh di sana andito ka kanina nung andito yung doctor ng anak mo. Eh di sana siya ang sumasagot sa mga tanong mo.." singhal ng babae sa kapatid niya.

Hindi naman na nakipagtalo pa ang lalake sa kapatid. Naupo ito sa bangko sa tabi ng anak at pinagmasdan ang bata habang natutulog. Lalo itong pumayat, malalim din ang paligid ng mga mata nito. Muling kumulo ang dugo ni Lucas. Sa isip ng lalake ay kasalanan ito ng pamangkin niyang si Thirdy at ng mga barkada nito. Hindi madedepress ng ganito ang anak niya kung hindi dahil sa pananamantala ng mga ito. 

"Bobby, please get well soon.." bulong ni Lucas sa anak. "Malapit ko ng pagbayarin ang may mga gawa sayo nito.. so please don't give up yet.." 

Nang gabing iyon ay magkasamang nagbantay si Lucas at Mariden sa hospital. Naghahinhinan lang ang magkapatid sa pag-uwi para kumuha ng mga gamit at makapagpahinga. 

Tatlong araw ng nasa hospital si Bobby pero wala pa ring malinaw na sinasabing diagnosis ang mga doctor. Dalawang beses na itong pina ultraosund at ngayon ay ii-schedule naman for CT-scan. Naiinis na sina Mariden at Lucas dahil walang masabing sagot sa kanila ang mga nurses.

"My God! If we are in the US, malamang nasabi ng mga doctor kung ano ang sakit ni Bobby. This is insane! Ilang beses na nilang kinuhanan ng dugo yung bata. Twice ng na-ultrasound and today isi-CT scan pa. And all they can tell us is they need more test to be sure!" galit na reklamo ni Mariden sa nurse na assigned sa pamangkin.

"Please calm down po Mam. Ang sabi po ni Dr. Chan ay magrounds daw po siya later and she will be the one to explain everything.." sagot ng nurse. 

"You better be sure na may masasabi na siyang explanation. Shareholder kami ng hospital na ito and I will definitely let Uncle Pat know how incompetent his medical staffs are.." banta ni Mariden.

Kinahapunan ay dumating nga ang attending doctor ni Bobby na si Dr. Chan, isa itong pediatric gastroenterologist. Sa halip na sa hospital room ni Bobby mag-usap ay inimbitahan sila nito sa isang family conference room. Nandoon din ang kaibigan ng Mama ng magkapatid at ninong ni Lucas na si Dr. Patricio Urdaneta. 

"Good afternoon po Mr. and Ms. Abellana.." bati ng mga doctor sa magkapatid.

"Good afternoon din Doctors.." sabay na sagot ng magkapatid.

"I know you are both frustrated and tired kaya hindi na ako magpapaligoy ligoy pa.." sabi ng babaeng doctor sabay pakita ng video ng ultrasound ni Bobby sa magkapatid.

"Based on Bobby's ultrasound, walang problema sa kidney, urinary bladder, liver, spleen, gallbladdler at intestines ng bata. But.." saglit na tumigil ang doctora, "..may iba kaming nakita na kakaiba.." wika nito.

"Kakaiba? What do you mean Doc?" tanong ni Mariden.

"For a 14 year old boy, supposedly ang laman lang ng tyan niya dapat ay ang mga nabanggit na internal organs. However, the we found something else.."paliwang ng isa pang doctor na nagpakilala bilang sonologist. "..Bobby seems to have an entire set of female reproductive organs.."

"What do you mean female reproductive organs Doc? Is that even possible?" naguguluhang sabi ni Mariden.

Si Lucas naman ay tahimik lang pero gulat na gulat din sa sinabi ng babaeng doctora ng anak.

"That's why pina-ulit namen ang ultrasound. Kasi hindi din kami agad makapaniwala sa unang naging report. Pero upon doing it the second time with a different doctor, who is also an OB sonologist, the reports were the same.." sabi ni Dr. Chan.

"Pero Doc, lalake po ang anak ko.. how come na totoo yang sinasabi niyo?" di na napigilan ni Lucas ang sarili at nagsalita na din.

"Yes he is a male, but, he can also be a female. It's rare but it's possible. We call medical cases like this as True Hermaphrodite, or in layman's term, Intersex. However, to confirm that, we still need to do some additional tests. And while waiting for the tests results, I think it is best that I refer Bobby to a specialist in Manila who is knowledgeable with handling cases like this.."

Parehong gulat at walang masabi ang magkapatid. Nagkatinginan ang dalawa pero wala ni isa sa mga ito ang nagsalita. 

"I know this is shocking to the both of you, pero may isa pang concern with regards Bobby's condition. When we found out sa ultrasound na may possibility na may female reproductive organs si Bobby ay nagpagawa ako ng hormonal assay and the results revealed high levels of HCG. For typical teenage boys, this may indicate a tumor growing in his belly. But, in a case of someone who have a uterus and an ovary, like Bobby, this may suggest early pregnancy.."