A Wicked Temptress

Chapter 8

Araya

Akala ko ay panaginip lang ang nararamdaman kong dumadampi na halik sa aking balikat at leeg.

"Hmp!" I groaned.

Dumilat ako para kumpirmahin kung totoo ba ang nararamdaman ko.

Namilog ang mga mata ko nang masilayan kong halos kalahati na ng katawan niya ang nakadagan sa akin. Habang pinagsasawa ang sarili na halikan ako at haplusin ang bawat abot ng kanyang mga kamay.

It's him. Bigla kong naalala ang nangyari kagabi. Yes, I give in. Huli na para mahiya at magsisi.

"Sweetie did I disturb you?" Malambing niyang tanong. He keeps showering me a shallow kisses on my shoulder.

Ofcoure you do! Nanggigising ka nga. Sa tingin ko madaling araw pa dahil hindi pa ako nasisinagan ng araw mula sa glass window ng aking kwarto.

I didn't replied him but he keep kissing me. Hindi ako nakatiis kaya lumingon ako sa kanya dahil hindi na ako komportable sa ginagawa niya sa akin.

Nagsalubong ang mga mata namin. I see from his eyes like he was begging for something, tumitig lang ako sa kanya.

But then he kissed me on my lips. Namilog ang mga mata ko. Binitiwan niya ang labi ko at mabining hinaplos ang pisngi ko.

"Did I hurt you last night? Masakit pa ba?" He looked worried but I hate him asking me what happened last night. Nahihiya ako.

Dinedma ko ang tanong niya. Pinikit ko ang mga mata sabay buntong-hininga.

"Say something, hmp!" He sniffed on my hair.

Umayos ako ng higa. Hindi ko pa rin siya kinakausap. Wala naman akong sasabihin.

Let say that its happen!

"Sweetheart.." paungol niyang bulong. Hinawakan niya ang kamay ko.

Nagpatianod ako. But I'm shocked when I found my hand on his manhood. What the f**k! Pinahawak talaga niya sa akin ang kanya? I felt his member hard and awakens. I gasped. Tila napapaso ang kamay ko doon. Uminit ang magkabila kong pisngi at napatitig sa kanya.

"I want you to feel me sweetheart."

Nahihirapan niyang bulong habang sinimulan niyang pagalawin ang kamay ko sa baba niya.

He leads me what to do. Sarap na sarap na yata ang gagong 'to? Tumingin ako sa mukha niya. Nakapikit na siya na tila nagugustuhan ang ginagawa ko.

Until he stop guiding my hand from moving. Nagulat ako. He groaned. Nasaktan ko kaya siya?

"Come here, sweetie. I can't take this anymore." Pumatong siya sa akin. He positioned himself to me. Once again he give me another mind blowing making love.

Nagising akong wala na sa tabi ko si James. Nilinga ko ang paligid but I didn't found him. Maybe bumalik na siya sa kuwarto niya or pumasok na sa opisina. I look at the clock beside my bed. s**t! 9:00 am na pala.

I feel sore. My body screaming for muscle pain. Sinubukan kong tumayo. But damn my inner tights hurts a lot.

I tried again. Nagtagumpay akong makatayo. Binalot ko ang kumot sa hubad kong katawan. Napatingin ako bigla sa pahid ng dugo na gumuhit sa puting bed sheets ng kama ko.

I topped my forehead and sight deeply. Agad ko 'yon tinggal at dinala sa banyo.

Mabilis ang mga kilos kong nag-shower at nagbihis. Nagmamadali akong bumaba, I didn't even comb my hair, I just dry it from my bath towel.

Dumeretso ako sa kusina. Expecting that Manang is there but I was wrong.

"Good morning, my wife." Nakangiting bungad sa akin ni James.

Bumilis ang t***k ng puso ko sa paraan pa lang ng pagtawag niya sa akin. Dahan-dahan akong lumapit at ngumiti sa kanya. Siya ang nagluluto. Saan kaya si Manang? At bakit hindi pa siya pumapasok sa opisina? Nilapitan niya ako kaagad at hinalikan sa noo. Napatda ako at nanlamig.

"Wala ka bang pasok ngayon? " mahina kong tanong sabay kamot sa batok ko.

"Gusto mo na bang pumasok ako?" Nakangisi niyang sagot.

Oh no! tingnan mo ang gagong 'to nakangising aso pa. Ano naman ang pakialam ko kung pumasok ka sa opisina?

Hindi ko siya sinagot. Umupo na lang ako sa tapat niya at tahimik na hinintay kung anong ihahanda niyang almusal.

"It won't take long sweetheart." He smiled at me and start to fry an eggs. Pinapanood ko na lang ang bawat galaw niya. Para akong bata na nakatingin lang sa nanay niya habang nagluluto. Nang matapos na siya ay sabay na kaming kumain.

We talk while we're eating. "Are you going to the office, today?" Hindi ako nakatiis at nagtanong ulit sa kanya.

Nilingon niya ako sabay tango. " Yes, by 1pm."

"Can I go out too?" Pagpapaalam ko.

Balak ko na sanang i-submitted ang mga design kong damit na na-drawing ko na.

Derek Benjie just send me email na ini-embeta niya ako sa opisina niya.

He stopped from eating. "You don't need to apply a job. You can do designing here at home whenever you like. I can buy materials for you, just tell me what you need?" He seriously said.

"Pero gusto kong mag-join sa iba pang mga designer. I want my design to be known." Giit ko.

Gusto ko rin naman na makisalamuha sa mga designer at malay mo mapili ang mga designs ko at ma-represent sa ibang bansa tulad ng Italy, Dubai, at Paris. Alam kong opposite kami pagdating sa trabaho. His managing a business tulad ng mga Resorts Hotel at Condominium. He is like my Daddy.

Siguro naman hindi na 'yon big deal sa kanya kung magkaiba man ang passion namin sa buhay.

"Pareho lang 'yon." He didn't care what I just said.

"James?" I stop eating ang stared at him. Naiinis ako.

Bumuntong hininga siya. "Okay, pero ihahatid na kita at samahan mo na rin ako sa opisina ko."

"What? I can drive for myself." Giit ko ulit.

I heard him let out a sighed. Binaba niya ang kubryetos niya sa plato, lumikha pa iyon ng munting tunog.

"Hindi ako kumbinsado, if you want to go out. . .then come with me." He seriously said. Kinuha niya ang napkins at pinupas sa bibig.

Wala na yata akong choice kapag nagmatigas pa ako, baka mauwi na lang sa wala. His been possessive now, dahil ba to sa nangyari sa amin? He think that he own me. Hell no! I smirked.

"Okay, you can drop me there. Pero ayaw kong sumama sa office mo." I glared at him

"You will and don't wear a clothes above your knees and off shoulder." Pagbabanta niya.

Kunot noo akong napatitig sa kanya.

"Why not? I don't have any long dress."

Halos lahat yata ng damit ko ay puro maiksi.

I love to wear revealing clothes. Tulad ng, open sa likod o kaya naman ay kita ang cleavage at mga hita ko. That's my fashion. Habang bata pa ako ay ipapakita ko na ang mapuputing legs ko. Kailan ko ba 'yon gagawin kapag kulubot na ang balat ko.

"Hindi ka puwedeng lumabas ng bahay kapag hindi ka matutong sumunod sa akin." Giit rin niyang sabi. Tiningnan niya ako ng deretso. Umigting ang panga.

"Bakit ba napaka-unreasonable mo?"

"I'm not! I just dont like sharing my wife shoulders and legs to everyone."

Tumayo ito at lumabas na ng kusina. Naiwan akong tulala.

Stressed ako sa paghahanap ng maisusuot ko, hanggang sa nakita ko ang mahaba kong bestida. 'Yon na lang ang sinuot ko kahit na magmumukha akong pupunta ng beach. Ito lang kasi ang proper para sa kanya na isusuot ko.

"Nakakainis na buhay to!" I murmured to myself. Napapailing ako habang inaayos ang sarili sa harap ng salamin.

Habang nasa biyahe kami ay panay ang tingin niya sa akin siguro ay satisfied na siya sa suot ko ngayon. At sa tuwing nahuhuli ko ang titig niya ay nginingisihan lang niya ako.

Hindi nagtagal ay nakarating na kami sa entertainment building kung saan ko tatagpuin si Director Benjie. I meet him many times back in America. No'ng nag-aaral pa ako. Isa rin siyang mahusay na designer no'ng kabataan pa niya.

When we reach his office, bahagya siyang na surprise siguro ay dahil may kasama akong lalaki.

"Hello, Araya welcome. Nice too see you again." Sabay abot sa kamay ko at dinampian ng halik. Napalingon ako kay James na ang talim na ang tinging pinupukol sa derektor.

"Me too, Derek. I'm happy to see you. Anyway, he's my husband. James Kurt Feorenza." Pakilala ko kay James sabay hawak sa kamay niya. Bahagya ko pa 'yon pinisil. Wanting him to know na relax lang siya. Walang aagaw sa akin kung iyon ang kinasasama ng tingin niya.

"My asawa kana?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

Well, hindi ko kasi siya na invited dahil naging madalian ang wedding namin noon.

"A few weeks ago I got married. Sorry hindi na ako nakapag-invite." I smiled at him. Nakipag kamay din si James sa kanya.

Habang nag-uusap kami ni Derek Benjie ay nakikinig lang sa amin si James. After I submitted all my works ay nagpaalam na kami dahil balak pa niya akong isama sa opisina niya.

"Are you okay?" Tanong ko. Hindi ako mapalagay dahil kanina pa siya walang imik pero hindi naman galit.

"I don't like someone touching your hand or kiss. I'm not okay with that," mahina niyang sagot.

Napasinghap ako. Pinigilan ko ang mapatawa. His abnormal and territorial sometimes. Iyan ang napansin ko sa kanya simula nang may magyari sa amin.

Hindi ako sumagot baka mas lalo pa siyang ma-upset sa akin. I like the way his possessive. Pakiramdam ko ay mahalaga ako sa kaniya kahit kung minsan ay nakakairita.

***

Narating namin ang loob ng opisina niya na hindi binibitawan ang mga kamay ko. Parang wala siyang pakialam sa nakakakita o nakakasalubong namin kanina.

Iginala ko ang paningin at sinuri ang bawat sulok ng kanyang opisina. Black in white ang kulay ng working table niya pati ang paintings sa wall. Again! Walang buhay ang kulay. Hindi ko pinahalata kung anong nasa isip ko. But I almost rolled my eyeballs.

"Come, sit here," aya niya sa akin.

Lumapit ako sa kanya. Nagulat ako nang bigla siyang umupo sa maliit na lamesa paharap sa akin at tiningnan ako ng deretso.

Hindi ko siya pinansin at dahan-dahan na akong umupo sa sofa.

"Araya, do you really need to work with those designers?" Ilang ulit naba niya itong tinatanong sa akin.

"Ofcourse! Wala namang yatang problema doon?"

Tinumbasan ko ang titig niya Nagbaba siya ng tingan.

"I'm not comfortable that you're working with other guy."

Lahat na lang ay hindi siya komportable. Napailing ako. I gasped a little when he let out a sigh.

"Sana pareho na lang tayo ng profession sa buhay. . .so we can work together."

Natigilan ako, wala sa itsura ko ang magka-interest na humawak ng business. Hindi ko nga minana ang work ng Daddy ko eh.

"I'm not interested running a business." Inirapan ko siya.

"Wish ko lang 'yon, Hindi kita pinupwersa."

"Stop wishing then," naiinis kong sabi.

Malungkot niya akong tinitigan. Sinuklian ko naman 'yon ng maangas na tingin. Nagpatuloy pa rin ang titigan namin. Nagulat lang ako at napabitaw nang tingin ng may kumatok sa pintuan.

"Come in." James said. Tumayo siya at bumalik sa swivel chair niya.

Isang babae ang iniluwa no'n. Mga kasing edad rin ito ni James. Matangkad sa akin at blonde ang buhok. May dala itong tray na may dalawang basong kape. Hindi niya ako tinapunan ng tingin sa halip ay dumeretso lang ito sa working table ni James.

Inilapag ang hawak na tray sa lamesa. Bigla akong nakaramdan ng nainis sa kanya. Walang respetong empleyado.

"Hi, Sir, your coffee." Abot tainga ang ngiti kay James. Yumuko pa ito ng ilagay ang kape sa harap ni James. Pakiramdam ko pa ay nagpapakita lang ito ng cleavage.

Hindi ako natutuwa sa inaasar ng babaeng ito. Unang kita ko pa lang ay nakakaasim na siya ng mukha. Ang sarap sabunutan. No! ang sarap sampalin.

"Thanks, Jennifer." James smiled at her. Malanding Jennifer pala ang pangalan ng babaeng ito.

Padabog akong tumayo. Napatingin naman sila sa akin. Napansin ko pang tumaas ang kilay ni Jennifer sa akin dahil siguro sa na istorbo ko sila. Magsasalita sana si James pero bigla kung binara.

"Bathroom." Sabay talikod ko at nagmamadali akong pumasok sa banyo. Para kasing hindi ako makahinga sa Jennifer na 'yon. Hindi naman ako nagseselos. Hindi nga ba? Ah basta hindi ko lang talaga siya gusto!

Tumayo ako sa harap ng salamin. "Impukrita talaga ang babaeng 'yon."

Napahilamos ako ng mukha at nag-relax muna sa harap ng salamin bago ako lumabas.

Paglabas ko pa lang ay tumambad na sa akin ang eksena ng dalawa. Si James na halos nakabukas lahat ang botones ng longsleeve niya at si Jennifer na pinupunasan ang dibdib niya. Biglang nagdilim ang paningin ko at walang pasabi na lumapit ako sa kanila sabay kuha sa isang tasa ng kape na para yata sa akin 'yon at ibinuhos sa mukha ni Jennifer.

I'm mad of what I've witnessed. Hindi ko pala kayang i-tolerate na may babaeng nadidikit sa kanya. It's boiling my blood. Napahiyaw ito sa sakit dahil sigurado akong mainit-init pa 'yong kapeng binuhos ko sa mukha niya.

Biglang napatayo si James na halos hindi makapaniwala sa ginawa ko. Madalian ang mga kilos niyang kumuha ng tissue. Binasa niya ito mula sa mineral water sa tabi niya at nilagay sa mukha ni impaktang Jennifer.

She didn't stop screaming. "S-sir! Tulong po!"

Kumapit pa siya sa may braso ni James. Walang reaksyon mula sa akin ni hindi ako nakaramdan ng kaunting awa para sa kanya.

Literally. She was seducing my husband and it's my right to stop her. Ano bang pakialam ko kung masunog ang balat niya?

Bumukas ang pinto. Pumasok ang dalawang babae at isang lalaki para sakluluhan ang demonyang ito.

"Anong nangyari, Sir? " Tanong no'ng isang may kaedaran na babae.

Hinawakan niya ang kamay ni Jennifer para daluhan. Nataranta din ang dalawa at hindi malaman ang gagawin.

Binalingan ako ni James ng tingin. Hindi pa niya sinasagot ang tanong no'ng babae. Isang matalim na tingin pero kailanman ay hindi ako nasindak.

"What have you done?" Paasik niyang tanong sa akin.

I murderly looked at him and glared to that b***h.

"What!?" balik sigaw ko.

Iyon din ang dahilan na napatingin silang lahat sa akin bukod kay Jennifer.

"Apologise to her now!" He bluntly said.

Biglang kumulo ang dugo ko sa sinabi niya. Ano bang ginawa kong masama para ako pa ngayon ang humingi ng tawad.

I just teach her a lesson for seducing my husband. I rolled my eyes.

"Are you dreaming? Hindi ko gagawin."

"Please.." Nagtaas-baba ang dibdib niya. Na tanong ko pa ang sarili ko kung anong katayuan ng babaeng ito sa buhay niya at gano'n kahalaga.

"You want me to say sorry to that trash woman." I gritted my teeth and point my finger to Jennifer which is now sitting on the floor.

Huminga ako ng malalim.

"Do you think that she deserve my sorry? Do you think I will lower myself for just an employee? Nanaginip ka nga!" sigaw ko.

Halatang kinabahan ang iba pa naming kasama sa loob habang dinadaluhan nila si Jennifer.

"Araya, know your mistake. Just hurry and apologise." Mahinahon niyang salita.

He rubbed his face. He look frustrated. Tumingin ako kay Jennifer mukhang hindi naman ito sobrang nasaktan. Sa tingin ko ay umaarte lang ito. Matalim kong binaling kay James ang tingin.

"Take her to the hospital and I'll be responsible for all the cost."

Pinulot ko ang bag ko sa sofa at taas-noong lumabas ng opisina niya. I heard him called my name but I didn't mind to looked back. I walk out from his office immediately. Bago pa ako makagawa ng hindi karumal-rumal na eksena.