Latum Alterum (Under construction)

33 (Unedited)

Hi, Alterums!

Almost all the chapters are unedited, and I had a drastic changed in my plot, so I have to re-write almost every part to avoid confusions, and so. I'm editing the whole book, so events, characters, even the smallest part will be edited. Please bear with me, while waiting for the next chapters, you are more than free to read some of my completed books.

C O M P L E T E D  B O O K S 

Lecquares Academy (Fantasy Novel)

His Kryptonite (Action-Romance Novel)

You can leave out your comment or if you like it, you can give me a heart? I'll appreciate it. I have up coming stories so stay tune: 

Insignia (Fantasy Novel)

Wish upon the Star (Fantasy-Slice of life Novel)

C H O S E N  S E R I E S

The Chosen Luna (Fantasy Novel)

The Chosen Queen (Fantasy Novel)

The Chosen Bride (Fantasy Novel)

Thank you, and Happy reading!

N O T E :

I will remove the tag once I'm done editing it, I will finish editing it as soon as I can. Thank you! :)

 "Wave's outside at his girlfriend's family and Lucian..." Ani Cas at nag-isip. "I am not really sure, he's maybe roaming or staying in the ocean again. Balita ko, hindi pa dumadaong ang barko sa pier nitong nakaraan pa."

My lips protruded and I nodded, nang makita kong tahimik na nakamasid lang sa akin si Warrion ay inirapan ko s'ya.

"E, ikaw Vioxx? May girlfriend ka na?" Walang-hiyang sabi ko kay Vioxx na tahimik na nangingisi roon.

Nawala ang ngiti n'ya, nakita kong napaubo si Caspian at napasinghap ako nang nasa tabi ko na si Warrion at inabot ang baywang ko.

"Tabi-tabi ka sa akin d'yan?" Sikmat ko at tinulak ang kamay n'ya pero pumirmi lang ito sa baywang ko.

His brows furrowed, his lips forming a thin line.

"He has a girlfriend," Biglang sabi ni Warrion sa akin.

Bumilog ang bibig ko, sa pagsulyap kong muli kay Vioxx ay nakasandal na ito sa may gilid at nakatingin lang.

"Really?" I asked. "Anong name?"

Ngumisi si Cas, nakita kong nagbaba ng tingin si Vioxx at binasa ang labi n'ya.

Ow...kay? Weird?

"Oh, sorry, am I being nosy?" Napatakip ako sa bibig ko.

"You'll meet her soon," Biglang sabat ni Vioxx kaya natigilan ako. "If she'll talk to me."

Hindi na ako nakaimik roon, napangisi naman ulit si Vioxx at sinubukang bumalik sa sigla ay nahalata kong problemado s'ya.

"You...like him?" I froze upon hearing Warrion's voice. Sa pag-angat ko ng tingin ay nakita ko ang sakit sa mga mata n'ya.

"H-Huh? Sinasabi mo?"

Hindi s'ya umimik at tumigil.

"P-Pero, ano naman sa'yo? Ano naman kung may crush na akong iba? Gwapo ka, oo pero may iba na rin ako! Akala mo, huh! Makakalimutan kita!"

His mouth parted and closed again, bumilis ang paghinga ko nang bahagya s'yang tumungo at hinawi ng buhok kong nililipad ng hangin.

"It's always easier for you to forget me." Mahinang sabi n'ya at pinaraan ang daliri sa panga ko. "While I am here, still stuck."

My heart skipped painfully. Natigilan ako, habang nakatitig sa kanya ay may kung anong pakiramdam ang kumudlit sa puso ko.

I suddenly saw a quick vision of a man with his back on me, wearing a uniform. A soldier.

Sa muli kong pagtitig sa mata ni Warrion ay nahuli ko ang pagod roon at ang hindi matawarang lungkot.

I reached for his face and he lowered his face on mine, closing his eyes and feeling my touch.

"What do you mean..." I whispered.

"I hope your heart never forget that feeling," He murmured, touching my hand. "I tried so hard to help and protect you. I will protect you...even if it means you have to set aside everything from the past."

My mouth parted, I was about to ask him about that when he sighed. Kissed my forehead a bit and left.

Hindi ko alam pero habang nakatingin sa kanyang likod na papalayo sa akin ay nasasaktan ako. I stared at his back and realized he's familiar...like the man wearing his military uniform on my visions and dreams.

"Pautang na kasi ako," Pangungulit ni Vioxx sa magkapatid na Alcantara roon.

Warrion just shook his head, nakita kong inaayos n'ya ang sa may makina ng yate roon at si Caspian na ngumuso lang at ngumiwi.

"Kay bumbay ka mangutang!"

"E, wala nga e." Reklamo ni Vioxx. "Ano ba kasing ginagawa nun sa barko at hindi dumadaong? And hindi rin ako pagbibigyan 'nun."

"Bakit?" Warrion asked.

"May balance pa akong one-fifty 'nung nakaraan," Napakamot ng kilay si Vioxx.

"Para saan ba?"

"Aalis ako, pamasahe lang." Ani Vioxx roon.

Tahimik lang akong nakikinig habang nagmamasid sa hampas ng alon at ang payapang kalangitan. They told me the yacht will start in a few.

Nasaan na kaya ang ibang pasahero at guest? They should be here right now!

"What? Wala ka bang pera d'yan?"

"I have no cash with me," Reklamo nito.

"Your car?"

"Iniwan ko, tinatamad akong magdrive."

"Edi, mag-withdraw ka! Ito...akala mo walang kompanya kung makautang!" Ani Caspian roon.

"My Mom will find me and...my wallet's not here."

"Nasaan?" Warrion asked curiously, napalingon naman ako sa kanilang tatlo roon.

"I gave it to her."

Mas na-curious ako roon, lalo na nang tumawa ng malakas si Cas at ngumisi si Warrion.

"You're really at that sugar daddy role, huh?" Warrion teased but Vioxx just snorted and rolled his eyes.

"f**k you, I have to pay to talk to her! Ayaw n'ya kaya binigay ko buong wallet ko kaya wala s'yang kawala." Reklamo nito kaya napailing ako sa kalokohan ng tatlo roon.

I went to the small bathroom of the yacht after a little while, nag-ayos lang ako ng sarili at habang sinusuklay ko ang buhok ay natigilan ako nang maramdamang umandar na ang yate.

Kumalma ako.

It's probably because the other guests are here!

Nang maging kontento na sa aking itsura ay lumabas na ako pero laking gulat ko nang wala akong makitang isang guest ni isa sa loob ng yate.

Sa gitna ay naroon na ang prenteng si Warrion na nakatayo at minamanipula ang manibela.

"W-War..." I murmured and went closer, I saw him took a glance at me, lifting his sunglasses so he can see me clearly.

"Hmm?" He hummed, sumulyap ako sa hindi kalayuan at nakitang lumayo na kami sa Casa Amara.

"Nasaan ang ibang guest?" I asked curiously, ipinalibot ko ang tingin at nang makitang binasa n'ya ang labi n'ya at nag-iwas ng tingin ay unti-unting umawang ang labi ko sa natanto.

"Don't tell me...we're alone here?!" I exclaimed.

His green eyes shined a bit my stayed serious, smirking and licking his lip.

"Then, I won't tell you." Aniya.

"Warrion!" I shrieked and smacked his arm. "Tell me!"

"You just told me not to tell you so...no." He grinned.

"No...No!" Iling ko at sinamaan s'ya ng tingin.

"Oh, yes." Ngisi n'ya at napatili ako at tumalon-talon.

"This is k********g, Major!" Sigaw ko roon at tumakbo roon sa may barrier at dumungaw sa dagat at sa hindi kalayuang Casa.

"Help! He's k********g me!" I screamed at the top of my lungs. "Help! He abducted me! He..." Sumulyap ako kay Warrion na natatawa na pero nagpupumilit magseryoso.

"You asshole!" I screamed and stomped my feet. "Get me back to the shore! I will have a vacation but not like this! There is no way we're going somewhere!"

"We'll still go to the lost island, baby..." Tamad n'yang sabi.

My jaw parted dramatically. Nagwala ang puso ko pero hindi ako marupok! Bato ang puso ko! May paninindigan ang dignidad ko.

"Tatalon ako rito!" Sigaw ko at tinuro ang dagat.

"Go then," He shrugged. "I wanna see you do a breast stroke, anyway."

Nag-init ang pisngi ko, sinamaan ko s'ya ng tingin.

"Excuse me, Major, but my breast ain't for stroking!" Sigaw ko roon, nagdadabog.

"Is it, then?" He smirked. "I remembered stroking it some nights ago."

"Alcantara!" Sigaw ko, nag-iinit na ang ulo.

"Yes, baby?" Asar n'ya roon at napasigaw nalang ako sa frustation at napasulyap sa bag ko.

I smirked, nakita kong nagtaka roon si Warrion kaya nagmartsa ako patungo sa bag ko. I pulled my shoulder bag and took my phone out and showed it to him.

"Huh! Akala mo, ha!" Ngisi ko at winagayway sa kanya ang phone. "I will get help, Alcantara! They will rescue me! Papakulong kita sa pulis!"

Sumulyap lang s'ya sa akin at patuloy pa rin sa pag-andar ang yate. Sumulyap ako sa phone ko at kaagad na hinanap ang pangalan ni Macarena at mabilis na tinawagan.

Habang nag-aantay ng sagot n'ya ay ngumisi ako sa lalaking pang-asar sa buhay ko.

I marched towards him, habang nasa tenga ang phone ay nginisian ko s'ya.

"Game over, Major." Pang-aasar ko.

His lips lifted for a smirk, ang magulong buhok ay mas nagulo dahil sa hangin na nagmumula sa dagat at bahagya s'yang sumandal sa manibela, naglalaro ang tingin ng berdeng mga mata.

"The game just started, baby." He said.

My lips protruded when I saw his muscled arm protruding a bit on my view, napalabi ako, handa na sanang purihin ang kakisigang taglay pero naalala kong hindi pala ako marupok kaya ngumiwi ako.

"Hindi ka gwapo, matambok lang pwet mo! Tandaan mo 'yan!" Irap ko at nang sumagot si Macarena ay napasigaw ako.

"Macarena! Help!" I screamed at the top of my lungs.

I heard a loud thud. Napamura si Macarena sa kabilang linya ay nagpanic.

"Huh?! Nasaan ka?!"

"I was kidn*pped! Help!" I exclaimed loudly pero ang kidnapper ko ay nakanguso lang sa akin.

"Saan?! Sino?! Ano, nasaan ka na?!" Histerya n'ya.

"Macarena! Tumawag kang pulis!"

"Saan ka nga?! How can I help you?!" She panicked.

"H-Hindi ko alam kung nasaan ako!" Ipinalibot ko ang tingin. "Nasa dagat! Kanina nasa Casa ako tapos--"

"Tell me what you see! I will go to the police!"

"Uhm..." Tumingin ako sa paligid. "Tubig." I murmured.

"Yung lang?"

"Mga bato," I said.

"Tapos?" Aniya.

Napatingin ako sa harapan ko at nakitang pinapanuod lang ako ni Warrion na parang nasa sine s'ya at nanunuod ng nakakatawa.

"Tsaka gwapo."

"Huh?"

I froze. Natulala ako nang humagalpak ng tawa si Warrion sa harapan ko at kumindat.

"I know, Win. I always wanna boast around whenever you're complimenting me like that."

"H-Hi...Hindi ko alam eksakto kung saan ako!" I said. Sinamaan ko si Warrion ng tingin at nagsalita.

"Hoy, Alcantara! Saan na banda 'to? May rescuers na ako!" I exclaimed.

"Oh...my God! Si Major ang kidnapper mo?!" Macarena screamed.

"Yes!" I gasped and marched near Warrion. "Saan na 'to?"

"Hmm," Lumipat s'ya ng tingin sa paligid at napatango.

"Alam mo?" I said. Warrion nodded, naghihisterya na si Macarena sa kabilang linya.

"Oh!" Inabot ko sa kanya ang phone ko. "Can you please tell Macarena where am I so, she can come and rescue me."

Inabot n'ya ang phone ko at walang pagdadalawang-isip na hinagis sa dagat na parang laruan kaya napasigaw ako.

"Alcantara!" Sigaw ko at hinila ang buhok n'ya. "Why did you threw my phone?!"

"Because you're escaping--"

"I am not!" Sigaw ko at napamura s'ya nang hatakin ko ang leeg n'ya.

"Baby--"

"H'wag mo akong baby-hin!" I strangled him and he coughed and pushed something in front of him kaya maayos ang takbo ng yate habang sinasakal ko s'ya.

"C-Come on, I gotta maneuver the yacht so we can sail safely--"

"Asshole!" Hinatak ko pa ang leeg n'ya kaya napaubo s'ya. Natigilan lang ako nang biglang maramdaman ang kanyang braso sa baywang ko at sa isang pagsakop lang ay tumama na ako sa dibdib n'ya.

My eyes widen. Napahawak ako sa dibdib n'ya habang nakasubsob roon at hindi nakapagsalita.

I heard his deep breaths and sighs, mas bumilis ang t***k ng puso ko nang bahagya s'yang gumalaw at naramdaman ko ang pagtama ng likod ko sa manibela.

Humugot ako ng hininga, naramdaman kong may pinindot s'ya sa may likuran ko at maya-maya'y kumalma na ang yate.

I felt his hand on my back, slowly caressing it up on my nape. I felt chills down my spine, nangining ang labi ko nang bahagyang iniangat ang tingin ko sa kanya.