“Bata, yung kape.” tawag ko sa batang nagtatago sa likuran ng pader.
“A-aahh! Opo! Eto na po!” ang mabilis niyang sagot habang tumatakbo papunta sa amin.
Muntikan pang madapa eh, buti na lang nasalo siya ni Zerija. Medyo kinabahan ako ng konti dun. Muntikan nang mabasag ang paborito kong shrimp tempura! Ang ibig kong sabihin, may nakaprint kasi na shrimp tempura dun sa tasa na pinagtimplahan niya ng kape.
Tch. Ang batang ‘yan, akala niya siguro hindi ko napansin ang presensya niya. Anyway, it’s no big deal kung nakita niya yung uhhh…ano ba yung ginawa ko kanina? Mukhang napapraning na rin ako. Ah basta yun! He’s just a kid. Siya ang unang malalagot sa akin sa oras na may kumalat na chismis about dun.
“Masarap po ba Ate?” narinig kong tanong ng bata kay Zerija habang kulang na lang eh k
