CHAPTER 47

1526 Words

Nagising si Jasmin sa isang kama. Maganda at puting kubre-kama. nilibot niya ang tingin ngunit wala siyang makita ni isang tao. Nasaan ba siya? Nagsimula na siyang mataranta at nagmamadaling tumayo. Nilingon niya ang paligid at tanging mga tunog ng ibon at alon sa dagat ang naririnig niya. Dagat? Nasa tabing dagat ba siya? Dahan-dahan siyang lumapit sa bintana at tinabig ang nagsasayaw na kurtina doon. Pagdungaw ni Jasmin ay nakita niya ang kulay asul na dagat. Nasa tabing dagat nga siya! Walang katapusang tubig ang nakikita niya. Sa gilid kung saan siya nakatayo ay may kahoy na hagdan patungo sa ibaba. Hunakbang siya doon at dahan-dahang pumanaog. Sa bawat nakikita ni Jasmin ay bumibilog ang kanyang mata! Sobrang ganda ng nakapaligid sa kanya. Pero hindi niya masyadong napagtuunan

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD