Jhiane's P.O.V.
Tatlong araw na ang lumipas Simula ng trahedyang nagyari.
Kasalukuyan akong nakakulong sa kwarto ko. Nakatunganga, maraming iniisip.
Natuyo na ang mga luha ko. Pagod na ako sa kakaiyak
Ang sakit eh! Ang sakit mawalan ng Ina.
Kahit parati syang galit sa akin, kahit parang inaalila na nya ako, kahit di kami magkasundo. Mahal ko parin si mama :'(
'What mother says, children don't listen
What mother knows, children refuse'
Isang qoute na narinig ko. Di bagay kay mama kasi baliktad eh.
Whatever I say, my mother don't listen
Whatever I know she always refuse.
Pero kahit malaki ng galit n mama sa akin siya parin ang pinaka the best na mama sa buong mundo. Kahit di nya pinaparamdam sa akin na anak niya ako :')
But life must go on. Dapat na akong mag move on. Di pwede
