Romance of the Playboy

CHAPTER 1

CHELLERINE

"Who's with you?" Hindi na dapat siya nagtatanong dahil alam niyang hindi ko rin ito sasagutin. Wala itong karapatan na tanungin ako dahil hindi ko naman ito kalapit.

He is my cousin's boyfriend. Pero kung makapagtanong ito akala mo bawal lahat sa akin. I am doing this since before, kahit noong wala pa ito at hindi ipinapakilala ni Jiara.

"It is not in your concern anymore, Kailer" akma na akong tatalikod at pihitin na ang pinto upang makalabas ng saglit itong humakbang at iniharang ang kaniyang katawan sa pintuan.

Ano bang meron sa taong ito? He wants to control my everyday routine. Hindi naman ako pinagbabawalan nila Mama at Papa na gawin ito, pero bakit siya ang nakikialam. He should spend his time with Jiara more often kesa ang aburadong makialam pa sa buhay ng may buhay.

Nakakasawa na lang dahil araw araw na lang itong nakabuntot, at sa tuwing tatawagan siya ng pinsan ko ay binababaan niya ito at kung minsan at kaunting salita lang at i-ba-baba na.

Anong klaseng magka-relasyon ang mga taong ito. He is ignoring my cousin's presence and not even inviting from any occasions where some of his relatives which Jiara also knew. Parang ipinagdadamot niya ang mga ito sa kaniya.

"It still on my concern, just remember that you're Jiara's relative" alam niya pero bakit niya pa pinapakialaman.

Despite we're just in a one roof far from Jiara's family house. Hindi ito ganoon na kalayo, puwede naman itong tumambay at ubusin ang oras doon sa bahay ng nobya niya, bakit mas pinipili niya pang pakialaman ang buhay ko na dati naman ay hindi naman nito hilig na gawin.

"Tandaan mo rin na porket pinsan ko iyang nobya mo ay papakialaman mo na rin ng buhay ko" I feel relieve when I get out from this room.

Guminhawa ang aking naiinis at nagngangalit na pakiramdam sa kaniya. Ngayong nakalayo na ako sa kaniya ay hindi ko na aasahan pa na manggugulo ito at susundan ako dahil sinabi na sa akin ni Jiara na may lakad sila at iyon ang dapat niyang atupagin hindi ang pakikialam na kaniya nang kinahihiligan nitong mga araw.

Lagi ako lumalabas kaya dapat masanay na rin itong laging gabi rin akong nakakauwi at nakaka-raos. My school is not that hectic to make me came back too late yet too dusk.

Ayaw ko lang itong makasalamuha dahil maglalabas nanaman ito ng mga salitang hindi ko pa naririnig mula sa aking mga magulang na hindi ko kasama ngayon dahil ako lang ang nagpumilit sa kanila na dumito na muna ako at dito ko na rin tatapusin ang aking pag-aaral dahil mas gusto ko rito at marami na rin akong kaibigan na kalapit.

"Narito kana pala, ang sabi ni Aerisa ay wala daw ang first teacher natin sa hate kong subject kaya, labas na muna tayo" hindi man ako tumatango o pumapayag ay alam nilang sasama ako, wala rin akong gagawin kung maiiwan akong mag-isa.

Marami ang mga nagsisilabasan at nakikisabayan sa paglalakad papalabas. Marami rin ang pumapasok, ang iba ay masasabi kong tambay at nag-aabang lang ng mga babaeng sulit sa kanilang paningin.

I am wishing them to be blind forever.

Wasting time with my random friends which is too often scattering around and scrutinizing upon their own problems I am not involved on. Ayaw ko ang makisawsaw pa, kung hihingi ang mga iyon ng tulong ay tutulungan naman pero ayaw ko ang makialam at baka madamay pa ako at may makalat pang na ako ay pakialamera.

But I am just wasting my time along my noisy and too loud companion allowing me to be with them. Pero hindi ako sumasama sa kanilang uminom dahil wala pa ako sa tamang edad at ayaw ko pa ang makalabag sa batas.

Pinilit ko silang pumunta na muna sa palamigan dahil nauuhaw ako. Pati sila ay nadamay na mapabili, they are over eavesdropping upon the buko juice I buy. Nauuhaw ako kaya hindi ako pu-puwedeng matuyuan ng lalamunan. Kumakati at sumasakit ito.

"Punta tayong South" pag-anyaya ni Yish.

Anong pumasok nanaman sa mga utak nila at nisipan nilang pumunta sa lugar na ayaw ko. Marami ang mga lalaking puro ang yabang at kung makaasta akala mo sila na ang may-ari ng lugar na kanilang kinakatayuan at kanilang pinag-pu-pwestuhan.

Kung makagawa ng sariling grupo parang takot lang. Ayaw ko sa mga may grupong mayayabang, mga toxic, nakakapag-duda kung marami. I cannot even guess what they are doing when they are departing from a far and waygoing into their own errands.

"Ayaw ko, I will decline. Mas mabuting balik na muna ako pagkatapos nito, aantayin ko na lang kayo, maybe chat you when our teacher just come" sipping my bought drink just to get loose from dryness.

Maagap kong nilakaran pabalik dahil malapit lang at hindi naman ganoon na kalayo para sumakay pa ng sasakyan. Malalaking mga hakbang ang aking ginagawa habang nakatingin sa baba. I want to stare below dahil wala siguro ako sa mood.

"Where did you go, you're prof just came and marked your attendance sheet as absent" baliw na talaga ang matandang iyon, kung hindi lang ito para sa kinabukasan ko hindi ko na sana siya pinasukan.

"Thank you for informing, Kievane" my guy classmate approach me with that not good news.

Sumabay na lang ako sa kaniyang maglakad, ang akala ko kanina ay walang mag-a-attend na teacher. Hindi ako masyadong clarify sa nangyaring iyon, ngayon lang nangyari iyon, hindi man lang hinabaan ang presensiya ng prof na iyon.

"Hi, Kailer. Musta?" si Kievane ang bumati at ang unang sumalubong rito. Hindi ko siya tinapunan ng tingin at hinintay na lang na matapos sa kanilang pag-u-usap.

I can wait for the people which is certain to be with me. Kievane is a good and well-known influencer in our school, I also like his manner. Para ako nitong tinuturuan at nasasanay ako sa pagiging palangiti nito sa tuwing kasama ko siya.

"I'll just take her off, and next time put the respect I'll give you first warn for now" Bigla bigla na lang itong dadakma ng braso at inilapit na sa kaniya.

The hell, paano kung makita siya ni Jiara, ano na lang ang iisipin niya. Ano bang problema ng lalaking ito, ang akala ko ba ay hindi na ako nito gagambalaan sa tuwing nasa paaralan na kami.

"Ano bang kailangan mong lalaki ka?" Pinilit kong mapabitiw sa kaniyang pagkakahawak at hinarap siyang may panggigigil sa aking dibdib.

"Why are you with him?" Lagi ko naman itong kasama sa tuwing madadatnan ko siya. Hindi ko lang alam kung ano ang ibig nitong sabihin sa kaniyang sinasabi.

"Because he is my friend, at puwede ba lubayan mo na ako, Jiara is there nasa kabilang building siya at siya ang puntahan mo!" this is not getting good onwards.

"Friend? He is so f*cking near and about to touch your hand" bakit siya ang nagagalit?

I should be on that shoes. Dahil ako ang nasa katawan ko, he drag me to his table standing and failing my knees. Dapat ang inaatupag nito ay ang mga gawaing pang-aktibidad at ang pagpapalaganap ng mabuti, tama, at sa gawa

Anong klaseng pinuno ito? He always cussing, everywhere. Wala nanaman ito sa mood, kahit na nasa mood pa ito ay ganoon pa rin ang kaniyang gagawin, mahilig sa masasamang salita. I should not be influence by him, dapat ko talagang kasama si Kievane.

"And you are also so f*cking near me" ang lapit nito, parang sinasabihan lang nito ang kaniyang sarili

"I don't care, and Don't cussed. May bayad iyan" kami lang ang nakarinig at dahil iyon sa kaniya. Dapat siya ang managot at hindi ang biktima.

"May next class pa ako, huwag mo akong guguluhin" Narinig ko ang pagbagsak ng salamin na kanina ay kaniyang suot.

Ano bang trip ng lalaking ito? Bakit puro malas? Tinignan ko yung nahulog na salamin bago ako lumingon sa kaniya. I saw how his bare face in real.

"Don't you dare, Kailer" Sa halip na pakawalan na ako nito ay hinawakan niya ang magkabilaan kong mga kamay ay mas hinigpitan pa ang pagkakahawak at pagbabantay dito sa pamamagitan ng kaniyang malalaking kamay na hindi man lalampas sa aking mga kamay.

I should fighting him back, ang daya ng lalaking ito. He indulging me and pinned at the near wall I didn't noticed as he dragged me here. Mahuhuli ako sa next class ko, hindi na ako nakapasok kanina tapos hindi pa ako makakapasok sa ikalawa.

"I will dare to, Ms. Tiamzon" ayaw ko sa kaniya.

Sa susunod hindi na ulit siya uupo at mai-pu-pwesto bilang isang Presidente. Ako lang ang napapagod sa mga ginagawa niya, wala pa akong napapasukang subject.

"Subukan mo lang" nahihirapan akong kumawala sa kaniyang mahigpit na pagkakahawak.

"Hanggang mamaya pa ako dito, at hindi ka naman makakapasok, wala ka ring grades, hindi ka matatanggap sa ibang sections and schools kapag nangyari iyon" mapagbanta ang isang ito.

"Baliw kana-" just a crap.

Anong ginawa niya? He is Jaira's boyfriend and now kissing another but also his girlfriends's relative.

He keep staying his lips and moving like he wanting it. Wala na akong ideya kung bakit niya ito ginagawa, samantalang may nobya na ito, na kaparehong may katungkulan sa paaralan.

Thinking about my cousin, make my eager huge. I am pushing him to let go my lips, such a hindering hands. Napabitaw ako mula sa kaniyang pag-ka-kahalik.

Suffocating while feeling the annoyance over this guy now playing with me. May balak ba ang isang ito?

"Nababaliw ka na ba? Alam mong si Jiara ang girlfriend mo tapos manghahalik kapa ng iba"

Hindi ko mapigilan ang aking galit sa kaniya. Kung mahal niya ang pinsan ko, hindi na dapat ito nagloloko, at hindi sumasagi sa isipan nito ang gumawa ng bawal na sa isang katulad niyang may nobya na.

"I know. I just cant help myself to control it, f*ck" I made grunt in an accidentally as he pinch my belly.

"Jiara's friends" Mas pinilit kong huwag mag-ingay dahil sa sinabi niyang iyon.

Kung tutuusin ay wala dapat ako dito. He possess my belly by his left hand and the right one is siege my arm, parang kung makahawak napakalapit. Why he need to touch me like this?

"Ms. Tiamzon, You'll be punish when you're not obeying me" I feel something below my belly. His hand again.

"Don't be noise, you're such a challenge" so he is challenger?

Okay, I need to maintain the nature, the tranquility. I need to passed this, kailangan kong tiisin na muna. But his crawling hand are such a disturbance to make me grunting in absence.

"S-stop that, K-Kailer"

Anong ginagawa niya, alam niyang hindi na dapat niya ginagawa ang bagay na ito dahil may Jiara na siya. Is he cheating behind my cousin's back?

"Don't move" he hoarsely said, still bounding my both hand behind me.

Ilang ulit ko na rin siyang sinabihan na tigilan na niya ako dahil ayaw ko talaga sa presensiya niya. At kahit anung gawin niyang pangingialam ay hindi pa rin ako susunod sa kaniya. Hindi ko naman siya ka-ano ano, para umasta na dapat ko siyang sundin.

Bakit hindi na lang niya ako pabayaan. I can't help but to clenched my fist due to my disgusting thoughts and reverie keep showing up and force me to death.

"Y-you such a crap. S-top doing tha~t" he is getting worse every time is passing and our path will converge.

Ang hapdi ng leeg ko, what an arrogant he is. Hindi ko siya ma-dispatiya kung sanang magagamit ko ang mga kamay ko kanina pa ito nakadapa.

He is too big than me. Hindi ko man lang maabot ang tuktok ng kaniyang ulo. I saw him grinning after he move off his head towards my neck which is now on a incisive process.

F*ck you!

"I'm hoping that you'll going to bear with my words next time, baby" He said near to my lips, such a jerk!

He lick my lips as I'm about to loosen up from his hand tying my both hand. Kung totoong malabo lang ang mata nito, kanina ko pa siya pinag-sa-sampal at binugbog, but just the heck. He even make a move and detain me to his bothering hand and used his body as corner, so I cannot escape and runaway.

"Don't think too much baby, it will suffocate you" I want to smack him.

My neck is wholly in a pain, what kind of person he is. He bite my neck too much. Fatuous his movements. I eyeing him without marking that there will be feel the elation which is too forbid dahil sa kaniya na si Jiara, at wala na akong pakialam tungkol doon.

I want to finish my school and graduate with the diploma on my hands. Pero parang may sagabal, this guy turn my mind into torn. Lagi akong ginugulo, wala naman na magandang idinudulot ang pakikipagsiksikan ng mga salita niya na hindi ko naman gugustuhing marinig pa.

"Sinusumpa kita, buwisit ka!" naiinis kong sabi bago ko ito tinalikuran. Wala na akong pakialam kung makita man ako ng kaibigan ni Jiara, they know that I am not closed with this President.

Wala na dapat akong koneksiyon sa kaniya. Wala na rin dapat itong karapatan para pumasok at guluhin ang anumang ginagawa ko.

Curse you!

He is so abstract, hindi ko siya maunawaan kung bakit gagawa pa siya ng ganoong eksena. Gusto kong lumayo sa kaniya, yung malayong malayo na sasapat para hindi ako nito masilayan, malapitan at mapakialaman.

Babaero ba ang isang iyon? He had my cousin and now he is sneaking someone which is relative of his girlfriend too. Ipinapahamak lang niya ang kaniyang sarili.

Bawat hakbang ko ay linalakihan ko, ayaw ko nang makatungtong pa sa lugar na iyon. Its bothering my thoughts.

Alfresco, where I get the tranquility I'm desiring now. Nakasalubong ko ulit si Kievane na papalapit sa akin. He is handing folder while the left side is a plastic contain of foods I cannot guess.

"Salamat naman at nakita na kita" I pucker my eyebrows as I heard that. Ano naman ang ibig niyang sabihin?

"Nakita ko si Pres. nong padaan ako sa Blue Building, tapos naitanong narin kita at ang sabi niya kanina kapa umalis kaya hinanap kita, take this out, binili ko ito kaya kunin mo, tapos na akong kumain, sayang lang kung hindi mo tatanggapin" iniabot niya ang plastic na kita kong dala niya kanina pa.

Ang galing talagang gumawa ng kuwento ang isang iyon. Tinignan ko kung ano ang nasa loob at nang makita ko na burger at palamig na lagi kong binibili sa labas ay napangiti ako, this is not the first time he bought me a meal.

"Teka, Bakit ang pula nang leeg mo?" suddenly my reverie come back all the events I want to burn in oblivion, is now waking me up.

Hindi ako makagalaw dahil sa tanong niya na hindi ko alam kung saan ako hahanap ng sagot. Anong sasabihin ko? They know that I am not fond at those thingy stuff, boys. Pero ang lalaking iyon bigla bigla na lang itong nanghahatak.

"H-huh, A-hmm, Kase n-natiyambahan ako ng d-d**o, n-natamaan ako kanina, e-eh hindi ko naman ito agad na n-nakita, kaya nagkaroon ng g-galos" my alibi are not lush.

Ito ba ang ginawa niya. Ito ba ang dahilan kung bakit ang hapdi at ang sakit ng leeg ko kanina? It's burning me inside. Parang ako pa yung nahihiya dahil sa ginawa ng lalaking iyon.

Makasalanan talaga ang lalaking iyon, idadamay pa ako. Hinikayat ko na itong maglakad, sadiyang napalingon ako sa gilid ko na sakto naman ang pagdaan ng presidenteng makasalanan habang nakatingin sa direksiyon ko. Hindi ko mahulaan kung dito nga ba dahil may mga tao rin na dumadaan sa gilid at likuran namin.

Napahawak ako sa leeg ko, kung saan banda ang ginawa niyang hindi ko man alam kung ano. Sa tuwing hahawakan at sinasalat ito ay humahapdi. Ano ba kasing ginawa niya, bakit ganiwa nalang makisama ang balat ko, ang hapdi!

"You should take care, and see your premises next time, baka hindi na iyan ang malagay sa iyo sa susunod na makasalubong mo yung puno ng tusok na d**o" he go with the flow.

I am thankful dahil hindi niya nakuha at kaagad na nalaman. Tumango tango pa ako sa kaniya bilang pag-sang-ayon sa kaniyang sinabi. Huminga ako ng mabigat at sinubukang pakalmahin ang aking damdamin dahil sa kabang namamalagi pa sa aking dibdib.

Pahamak talaga ang lalaking iyon, kung makita ko man siya ay susumbatan ko ang lokong iyon.

Iniwas ko ang aking tingin sa kaniya matapos kong sumang-ayon. Ayaw kong maramdaman na nagsisisi ako sa sinabi kong dahilan.

"Sasabay kaba? Hindi ka sumabay kanina, huwag mong sabihing tatanggi ka ulit. Ano ba kase iyang ginagawa mo, bakit lagi kang tumtanggi na sumama sa amin?" Ayaw ko lang na sumama dahil inaatupag ko ang aking pag-aaral. I am willing to take at risk just to manage my school so proper.

"Alam nila Mama at Papa kung saan ako nag-su-suot, Yish. Kaya talagang iyan ang sasabihin ko sa iyo" totoo iyon, pero may dahilan rin ako sa pagtanggi ko sa kaniya.

They can enjoy their selves without me meddling there. Mas kailangan ko na munang pumunta sa unit, dahil pagkatapos ay uuwi na ako sa appartment.

"Sige, pero sa susunod naman sana makasama kana" tumango ko sa kaniya at tinalikuran na ito.

I am here again. Kailangan kong pumasok dahil mapapagalitan talaga ako sa kaniya. Zyron, sinalubong ako nito sa pintuan at pintuloy. Hinayaan ko siya sa gilid at dumiretso sa loob.

Mas gusto ko ang magtagal dito kesa sa appartment na may kasamang lalaki pero kabibig ng babae. Hindi ko siya kasabay na umuwi dahil sa ibang esluwelahan siya pumapasok, iyon ang gusto niya dahil daw tahimik at mas secure daw doon.

Styno, nakaupo at nagkakape habang nanonood ng palatastas. Sa bagay, sa kanila naman ito, maaari nilang gawin ang anumang kanilang isipin at gustohin.

"Ginambala kaba?" Zyron asked.

Isang malaking gambala Zyron.

Gusto ko sanang ipabugbog sa kanila si Kailer ang kaso, boyfriend pa rin siya ni Jiara. Pero sobra na yung ginagawa niya. Dapat sila ang nagsama sa appartment. Hindi alam ni Jiara na kasama ko ang boyfriend niya sa iisang bubong.

"Oo, malaki" ipinadulas ko pababa ang aking suot na bag at bigla na lang ipinatong sa sofa na naka-separate mula sa kina-u-upuan ni Styno.

Kailangan ko rin ng tulong nila para sa subject ko, kailangan ko ng talino nila. Ipapasulat ko na lang sa kanila ang lahat ng dapat na i-review. Pagod ako, hindi ko dala ang sasakyan ko, iniwan ko ito sa parkingan ng isang school na nasa labas para kung naroon pa yung taong iyon ay hindi magsabi na palibot akong tao. At magsumbong pa iyon sa magulang ko

"May chocolate kayo diyan?" nakahiga kong tanong sa kanila.

Malamig ang looban, naka-aircon ang mga ito kaya mas mapapatagal ang pagtambay ko dito. Muli kong hinawakan ang aking leeg, at nang hindi ko na ito masyadong nararamdaman ang pagkahapdi nito ay pumapasok naman ang ginawa niya.

"Kumuha ka, maglakad ka kung gusto mo, pagod ako. Si Styno wala man lang ginawa ang isang iyan kaya siya ang utusan mo" napatingin ako kay Styno na tumawa-tawa pa habang nakaharap sa TV.

Kaagad na tumayo si Styno pagkarinig ng pangalan niya. Wala akong number ni Kailer kaya sigurado na walang mang-i-istorbo sa akin dito. Sana naman puwede akong tumira dito kasama sila. Lagi na lang problema kapag si Kailer ang kasama ko sa apartment, parang kasing ang sikip para sa aming dalawa.

"Salamat. May ipapagawa sana ako" pagkaabot niya ng chocolate sa akin ay umupo na ito.

Iyon lang naman ang ipapagawa ko sa kaniya, dahil last ko na lang at tapos na ako sa kolehiyo ngayong taon. I pursue them both to highlight all the tasks, words, and important lesson that I need to study.

Alam naman nila na hindi ko kaya ang mga ganiyang bagay kapag pagod ako, agad akong dinadapuan ng antok. Matapos nila itong magawa ng sabay ay sabay rin silang nag-reklamo, na kakatapos lang nilang gawin ang sa kanila tapos may dumating pang isang pahirap daw.

"Ang demanding niyo naman, O sige. Bibilhin ko na lang ang mga gusto niyo, pero may maximum" sigurado akong iyon lang ang hinihintay nilang sabihin ko.

May gusto nanaman siguro ang dalawang ito kung kaya nag-alburoto na ang kanilang mga bibig. Hindi sila makapag-paalam sa magulang nila dahil mas gusto na munang matapos sila sa pag-aaral bago nila ibigay ang kanilang nais na hindi pa dapat na nararapat sa kanila ngayong mga estudyante pa lamang sila.

But I will let that pass. Kung malalaman man ng magulang nila ay ako na ang magpapaalam sa kanila. Hindi naman sila magagalit kapag ako ang humarang at nagsalita para sa dalawang ito

"Hintayin namin ah"

Pagkabalik ko ay pumasok ako sa loob ng sasakyan na nakaparada sa open area ngunit may bantay. Its an electric guard para kahit na madaling araw ay

malalaman kaagad nila kung na-bi-biktima na pala ang mga sasakyan.

Walang gaanong mga sasakyan na nag-bi-biyahe, kung kaya parang mapapabilis ang pagdating ko sa apartment. Tulog na sana ang lalaking iyon, hindi naman sana siya naghihintay ng pagbalik ko.

Dapat silang dalawa ni Jiara ang laging magkasama, at hinihintay. They should be together, something suspicious in surroundings.

May nahagip agad akong sasakyan na sobrang bilis kung mag-maneho. Kung sanang plano niyang sagasaan ang mga tao, sana siya na lang muna.

"You're not in time" sa kaniya iyon.

Lagi naman silang huling umuuwi pero hindi katulad ko na mag-ta-tambay na muna kina Zyron at Styno, ayaw ko na sanang umuwi ang kaso lang ay malayo doon ang pinapasukan ko at kung mabalitaan man nila Mama at Papa ay baka madamay sa pagbabawas ng allowance yung dalawa.

"And my time isn't suppose to be limit by you" nag-umpisa siyang humakbang papalapit sa kinaroroonan ko.

Pansin ko rin ang pagtingin niya sa bandang leeg ko, na parang may gusto itong makita. Kaagad ko itong tinabunan ng buhok at umaasa na hindi na niya ito mapansin.

Kasalanan niya iyon, he should blame his self, and he should feel guilty dahil sa ginawa niya. Ayaw kong humakbang, he will capture me.

"Kanino galing ang mga iyan?" tanong niya habang nakatingin sa mga hawak kong chocolate na pinabaon ng dalawa dahil sa sinabi kong bibilhin ko lahat ng nais nila.

"Puwede ba, huwag mong pakialaman ang mga ginagawa ko. Yung girlfriend mo dapat ang inaasikaso mo at hindi ang pangingialam ng buhay ng may buhay" mas hinigpitan ko ang pagkakahawak dito.

Yung pinagawa ko ay naka-ayos na rin sa loob ng bag ko. Mabuti na lamang at nasa loob ito, kung hindi ay baka magtanong nanaman siya kung saan ko nakuha ang mga iyon.

Pakialamero talaga.

"Why not? You've been marked.." unti unting nangunguna ang kaba sa aking dibdib ng dahan dahan itong humahakbang, ngunit malalaki ang pagkakahakbang niya.

"You're mine I did marked you, you have my marked that prove that you're my baby.." ang tanging naririnig ko na lamang ay ang pagkalabog ng aking dibdib.

I'm sweating. His words are too absurd, I should not believe dahil hindi naman siya kapani-paniwala. Ang tungkulin niya dapat ang pinapangunahan niya. Hindi ang ganitong bagay.

"Tumigil kana, puwede?!" pagkabukas ng aking talukap ay kaharap ko na ito.

Too close for me to control my breath passage out. Para akong mamamatay dahil sa pagpipigil ng aking hininga. Dahan dahan kong inilalabas ang aking panghinga.

Yumuko siya at inabot ang aking mukha upang maipantay sa kaniya. Parang hindi na niya kilala ang sarili niya, kung ano ano ang mga kahalayan na kaniyang ginagawa.

"Kiss me, that will make me stop" napahilamos ako sa aking buhok.

He is becoming glamorous, although I treated him as my foe and not my companion. Naiinis ako sa isip ko dahil nawawala ito.

Kung i-tape ay puwede ako. But his bad mouth wants to acquire something I don't want to granted. He is such a trap. Kung ano man ang plano niya, sana ikapahamak niya iyon.

I veer my sight so sudden, I don't want to gleam at his eyes. Naiilang na rin ako sa sobrang lapit niya. Ano nanaman kaya ang gagawin nito?

"Jerk"

Parang nawala lahat ng mga iniisip ko dahil sa pagkapit nito sa aking bewang na siyang hindi ko inaasahan. I feel his thumb caressing my skin where it is capable to reach. The premises are not that murky, due to the lights scattered, it gave us a light to see each faces.

My knees are convulsing in queue, bakit kanina ang lakas ng loob ng aking dila, pero bakit parang wala na itong milabas ngayon? Anong nangyari?

"You can say that to me, if you don't response to me" ang bilis niyang gumalaw.

This is a cliché phenomenon I think will be worse. He step closer let the space be disappear until he hold my other hand which is handling the chocolates I brought from Styno and Zyron.

I don't want to answer his kiss, his hands disputing my belly which making my breath stop yet suffocating. I try to open my mouth to get an enough air.

"I won" parang nagising ako sa sinabi niya.

Tinutulak ko ang katawan niya papalayo upang makaalis at makapasok na sana sa aking silid. But he suddenly caught my left hand and bring it on his back.

And he used the right one to pull me closer and pin me to my car's surface further. However, he let me breath out and in, but that much jiffy moments. He back his lips which is not really depart to mine, a little strength inside me were gone, yet changed into a trembling one.

"You're officially my baby"