Someday

Someday

Kabanata 14

MAGHAPONG iniwasan ni kassie si Ced.

Kahit na sinabi sa kanya ni Maricel na

nag re-request ito na makausap siya

dahil may kailangan sa kanya ay hindi

siya nakipagkita rito.

"Ma'am, baka naman ho magalit na si Mr.

Castillo," paalala sa kanya ni Marie nang

malapit nang gumabi.

.

"Hayaan mo siya. Patapos na naman

ngayon ang three-days seminar nila,

paalis na rin ang grupo

niya,"pabalewalang tugon ni kassie

habang pinipirmahan ang mga boucher

sa ibabaw ng kanyang mesa.

" M-ma'am baka naman ho madala, hindi

na uli---"

" Okay lang. He made me a lot of tension,

you know. Wala na akong pakialam kung

hindi na sila bumalik dito. " pabalewala

pa rin niyang tugon.

But deep inside, may mas malalim na

dahilan ang dalaga.

Hmp! Masyado siyang pangahas. At

bakit niya ako hinalikan? Aning

karapatan niya na gawin iyin? Hindi ko

naman siya nobyo, ah! Anong akala niya

sa akin, patakbuhing babae? Nakakainis

kasi! Bakit ba kasi ako sumama sa

kanya na mamasyal sa batuhang iyon

gayung hatinggabi na? Mali talaga ako!

Ang tanga-tanga ko! Hindi totoo na

ganoon kadali dapat bumigay ang isang

babae sa isang lalaki kahit pa matindi

ang atraksiyon nila sa isa't isa.

Hanggang sa mga nobela lang iyon

dapat maganap. Sa totoong buhay,

dapat ay maging maingat ang isang

babae sa kanyang sarili.

"A-ano hong sasabihin ko kapag

nangulit?"

"Ah, sabihin mo, wala ako. Sabihin mo

may inaasikaso sa bayan."

"Sige ho." Lumabas na si Marie.

Nang maiwan namang mag-isa ang

dalaga ay saglit niyang itinigil ang

ginagawa at pahinamad na isinandal ang

likod sa swivel chair.

Bakit nga ba niya ako hinalikan? Hindi ba

niya alam na siya pa lang ang unang

lalaking nakahalik sa akin? Anong aala

niya sa akin? Kagaya ng empleyado

niyang si Miss Ramos na puwede niyang

kalantariin? No way! I'm not looking for a

short time relationship. Ang gusto ko at

forever na kagaya ng sinusulat kong

mga nobela, ano?

Pero kahit na anong sabihin ni kassie sa

sarili, hindi pa rin makatkat sa utak niya

ang mukha ni Ced.

Hanggang sa gumabi na ay laman pa rin

ng isip niya ang guwapong binata.

MARAHAN at masuyo niyang niyakap

ang binata, saka ginanti ang marubdob

na halik na ipinagkakaloob nito.

Hanggang maramdaman niya ang

lubus-lubusang pagpapaubaya at ---

Tunog ng kanyang cellphone ang

pumutol sa inspirado na sanang pagtipa

ni kassie sa kanyang laptop.

Oh no! Bakit ba hindi ko nai-off ito?

Kaninang maghapon pa nga pala tawag

nang tawag ang lalaking ito.

Naiinis na tinitigan na lang muna ni

kassie ang pangalan ni Ced na

nakarehistro sa monitor ng kanyang

cellphone.

Nang matapos na ang tatlong ring ay

hindi na iyon tumunog.

Pero kasunod naman niyon ay

sunod-sunod na text messages mula

kay Ced ang natanggap niya.

Hindi nakatiis, binasa ni kassie ang isa.

Please, talk to me. Huwag ka namang

magalit sa akin, o.

At isa pa.

Bukas na ang balik namin sa lungsod,

tapos na ang seminar namin. Huwag mo

namang hayaang matapos din ang

pagakaibigan natin.

Bahagyang tumaas ang kilay ni kassie sa

huling text na nabasa.

Kaibigan? Pagkakaibigan? Bakit niya ako

hinalikan kung iyon lang ang layunin

niya sa akin?

Muling nag-ring ang cellphone.

Oh no! Ayokong sagutin yan! Ayokong

kausapin ang lalaking iyon!

Pero patuloy ito sa pagtunog.

Gusto nang i-off ni kassie ang power ng

cellphone, pero hindi naman niya

magawa.

Nang matapos ang ring ay muli iyong

tumunog.

"Hello?" padaskol niyang wika nang i-on

ang power niyon.

"please, for the last time, kausapin mo

naman ako, o." wika ni Ced mula sa

kabilang linya.

"Ced puwede ba, magpatulog ka!"

"Alam kong hindi ka pa tulog.

Naghihintay ako rito sa ibaba, please?"

Bahagyang natigilan sa pagtataray ang

dalaga.

"Maghihintay ako." Iyon lang at nawala

na ang tinig nito sa kabilang linya.

Ang sumunod niyang marinig ay busy

tone na.

Hmp! At bakit naman kita pupuntahan?

Hindi ka naman pala puwedeng

pagkatiwalaan! Bahala kang manigas

diyan! Uubusin ka pa ng lamok.

Muling nahiga ang dalaga at nag

talukbong ng kumot.

Pero mayamaya lang ay nag-alis siya ng

takip sa mukha at tumitig sa kawalan.

Ano naman kaya ang sasabihin sa akin

ng lalaking iyon? Ano, hihingi na naman

ng sorry? Mamaya, halika na naman niya

ako!

Nakasimangot na umalis sa kama ang

dalaga at gumawi sa terrace. Bahagya

siyang sumilip upang tanawin kung

naroon nga sa kubol si Ced.

Naroon nga ang binata, panay ang

hampas sa brasong nilalamok.

Ano ba talagang drama ng isang ito?

Noon ay inaaway-away ako, ngayon

naman ay kinukulit ako. Nakakainis ka

na ha? Mula nang makilala kita, puro

gulo sa kalooban ko ang hatid mo!

Pero mayamaya pa, natagpuan ni kassie

ang sarili na nagsusuot ng roba upang

patungan ang suot na pantulog.

Hindi na siya nag-abalang magbihis dahil

wala talaga siyang balak na magtagal sa

pakikipag-usap dito. Pagsasabihan na

lang niya ito na tigilan na siya dahil hindi

siya padadala sa kung anumang

sasabihin nito.