BUMANGON siya. She reached for her wheelchair, and she managed to sit on it. Mahirap, ngunit kinaya niya. Tumingin siya sa wall clock na nasa kanyang kwarto, it's almost twelve midnight already. Marahil ay tulog na ang lahat ng mga kasama niya sa bahay.
Dahil sa kalagayan niya ay nasa baba lang ng bahay ang kanyang kwarto. Katabi ng kwarto niya ang kwarto ng kanyang Daddy at ni Adrian.
Sinubukan niyang hindi makalikha ng ano mang ingay hanggang sa makalabas siya ng kwarto.
Tama siya. Mahimbing na ngang natutulog ang lahat, napakatahimik na ng bahay.
Nakalabas siya ng bahay nang walang nakakapansin sa kanya. Umikot pa siya hanggang sa may likod bahay dahil mahihirapan siyang bumaba sa maliit na hagdan sa may bungad ng bahay.
Nilingon niya pa ang bahay nang bahagya siyang makalayo roon.
