Chapter 62
1785 Words
Chapter 62
Face Revealed
Babalik na naman sina Lorie at Aliyah sa Japan kasama ang grupo dahil may malaking pasabog na gagawin ang organisasyon.
Nasa eroplano sila ngayon at hawak ni Lorie ang kabibili niya lang na cellphone para macontact ang kapatid niya. Katabi niya rin sa upuan si Aliyah na abala sa pag-aayos at pagme-make up sa mukha nito.
“Kailangan ba talaga palaging ka nag-aayos?” mahinang tanong ni Lorie kay Aliyah na abala naman sa pagkikikay.
“Kailangan talagang maging presentable kaharap ang iba't-ibang tao, Lorie. Good for you, you wear a mask and can hide your face unlike me.” Tugon naman ni Aliyah sa tinuran ni Lorie.
Natawa nalang si Lorie at pinabayaan ang kaibigan sa kaartehan nito.
“Magkakasundo talaga kayo ni Rovie. Pareho kayong maarte.” Hirit ni Lorie at tumawa pagkakuwan.
Sumimangot si Aliyah at inismiran si Lorie dahil sa sinabi nito sa kaniya. “Gusto mo turuan din kita, Lorie, para marunong ka na rin mag make-up?” malapad ang ngisi ni Aliyah ng sabihin niya iyon.
“No thanks! Masaya na ako sa ayos ko at sa sarili ko.” mabilis na tanggi ni Lorie at inirapan ang kaibigang si Aliyah.
-----
Pagkarating sa Japan ay dumiretso na sila sa compound at sa palasyo kung saan naroroon na rin ang ibang mga grupo.
Sa loob ng compound may kaniya-kaniya silang mga bahay. Katulad ng sa mga universities, may kaniya-kaniya silang mga fraternity house kung ikukumpara.
Malawak ang compound at may mga matatayog na fence na hindi basta-bastang naaakyat o napapasukan ng nino man.
The place was so secured and wide. It has land mines circulating outside the premise. There’s also a lot of booty traps and any other traps they can put around it.
The Compound almost occupy the whole city. It was located in an uphill area where the view is the city below. You can go there through land and use a car or go by air transport.
It’s extravagant but dangerous in the sense that all the people lived there, or let’s just say the people own it is very powerful and dangerous. They came from different parts of the world and they are all influential.
Being with them means they own you. Even your soul they own it. So once you’re part of it, there’s a small chance of quitting. Most of the people who decided to quit didn’t return to their homes and was buried ten feet underground.
Kahit nakapunta na si Lorie sa lugar ay hindi niya pa rin napigilan ang mapamangha. Sino ba naman ang hindi mawiwindang sa laki at lawak ng naturang lugar. Kahit nga siguro kung sino makapunta sa lugar ay mapapamangha talaga.
Lorie wasn’t exaggerating things. She was just mesmerize by the place and she feels bad because it came from illegal things and wrong doings.
Tinapik ni Aliyah ang balikat ni Lorie dahil alam niyang nagliliwaliw na naman ang utak nito.
“We are here, Lorie.” pag bigay alam ni Aliyah kay Lorie.
Bumalik si Lorie sa kaniyang ulirat ng sabihin iyon ni Aliyah at pinagkukuha na nila ang mga gamit nila. Bumabalik na naman ang alaala kay Lorie tungkol sa nangyari sa nanay nila at tatay nila.
~~~~
”Okasan, watashidesu.” (It’s me, mom.) sagot ni Lorie sa ina habang patuloy sa pag alpas ang kaniyang mga luha.
“Lorie?" nahihirapang saad ng kaniyang ina pagkatapos ay humiwalay ito sa kaniya. Hinubad ni Lorie ang suot na maskara at nakangiting humarap sa ina kahit na umaalpas ang luha sa mata niya.
Nang mapagtanto ng ina na siya nga ang inakala nito ay tumulo na rin ang mga luha sa mata ng ina at niyakal siyang muli.
"It really is you!" masayang untag ng ina at niyakap siya ng mahigpit na mahigpit pero agad din naman bumitaw ang ina.
“What are you doing her? Did they capture you? Did they held you captive as well? What about Rovie?" sunod-sunod at nag-aalalang tanong ng ina ni Lorie sa kaniya.
“I am fine, mom, so as Rovie. She’s in the Philippines right now. I’m here as a bodyguard because I got hired from one of their groups. I'm a personal bodyguard of Romano Gustavo's daughter.” pagsagot ni Lorie sa lahat ng mga katanungan ng ina niya. Alam ni Lorie na naguguluhan ang ina sa mga sinabi niya. But she assured her mother that she will be fine.
“I'm sorry about what happened to dad, mom." malungkot na saad ni Lorie na nagpalungkot din sa ina.
"I know, child. It is painful but we have to be strong. Your dad already accepted his fate. So, you must live for us no matter what, okay? Protect your sister at all cost, do you understand?” Tumango si Lorie sa bilin ng ina.
Nagkuwento ang ina sa lahat ng mga nangyari bago mawala ang ama. Kiniwento ng ina ang nangyari sa kanilang dalawa habang buhay pa ang ama hanggang sa tuluyan na itong nawala.
Habang nakikinig si Lorie ay umuusbong ang galit sa puso niya. Nanunuot ang galit sa kalamnan niya at mas lalong lumaki ang galit ni Lorie para sa emperador dahil sa nalaman niyang pambababoy nito sa ina niya.
"I will get you out of here mom and I will make them pay for all that the did to our family. I will avenge father's death.” may determinasyon at paninindigan na pangako ni Lorie sa ina.
Tumango ang ina sa sinabi ni Lorie at niyakap muli ang anak. Nagpaalam na si Lorie sa ina dahil baka rin hinahanap na siya nila Gustavo.
"I will come back for you, mom. I will get you out of here. Just hold on mom, okay?" paalam ni Lorie sa ina at iniwan ito sa selda na kinasasadlakan.
~~~~
Naipikit ni Lorie ang mga mata ng bumalik sa kaniya lahat ng iyon at pinag-usapan nila ng ina niya.
She failed to protect them and it hurt her everytime if she remembers about their deaths.
Napansin ni Aliyah ang pagkatigil ni Lorie kaya mabilis niya itong nilapitan at niyakap tyaka niya ito kinomfort.
-----
Pagkapasok sa loob ng compound ay dumiretso sila sa palasyo dahil may gaganapin doon. Isang malaking pasabog na inaabangan ng lahat.
Mabilis na umupo sina Aliyah at Lorie sa may bakanteng upuan at hinihintay na dumating sina Gustavo at mga tauhan nito.
Maya-maya ay dumating na rin ang ama ni Aliyah kasama ang mga tauhan at kasunod na dumating ang emperador kasama ang mga tauhan din nito.
"We all gathered here today to witness our emperor’s honesty to everyone. He will soon reveal his face to us all. We hope that everything will go well and our alliance will become stronger and unbreakable. Everyone, let us all welcome our, Emperor.” the emcee announce and the guy with a mask went to the thrown.
Everyone hold their breaths as the emperor held his mask and took it off. Everyone gasped and then later on clapped. Everyone yelled and praise the emperor and they all rejoice with glee.
Bigla na namang may bumalak na imahe sa isipan ni Lorie ng marinig ang mga hiyawan ng mga ito.
~~~~~
Itinali ang mga magulang ni Lorie sa dalawang poste na magkaharap at naghiyawan na naman ang lahat sa pagsigaw ng mga ito dahil sa sakit. Humihigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Lorie na nakatingin sa mama at papa nila na nasasaktan ng sobra-sobra. Kung pwede lang sana yakapin ni Lorie ang mga magulang at sabihin na mahal na mahal niya ang mga ito ginawa na niya kanina pa pero hindi pwede. Hindi niya pwedeng gawin sapagkat nasa maling sitwasyon sila at hanggang tanaw nalang ang kaya niyang gawin.
“What shall we do with them? Does spies deserve our mercy?” the Emperor asked and everyone began to shout and yell for their answer.
Hang them!
Kill them both!
No mercy!
Kill!
Kill!
Kill!
Kill!
Die both of you!
Die!
That’s what Lorie heard from all the people around her. They were chanting and shouting “die and kill” as a punishment for her parent. Gustong sumigaw at umangal ni Lorie sa mga pinagsasabi ng mga ito ngunit hindi niya magawa, hindi niya pwedeng gawin. She wanted to save them so bad but she cannot handle the number of people she might fight with if she makes a move. Baka hindi pa man siya nakakalapit sa mga magulang ay napatay na siya ng mga sindikato.
Biglang naalarma si Lorie ng may lumapit na isang lalaki sa papa niya at hinawakan ang baba nito. ‘Di kalaunan ay sinuntok nito ang ama na siyang ikinahiyaw na naman ng mga tao na kasama nila. Itinaas ng lalaking sumuntok sa papa ni Lorie ang dalawang kamay na parang nagwawagi. Mas lalong naghiyawan ang mga tao ng sumuka ng dugo ang papa ni Lorie. Doon lang napansin ni Lorie na may suot palang bakal sa kamay ang lalaki na ginamit niya sa pagsuntok.
Galit na galit na si Lorie sa mga nangyayari sa magulang niya. Hindi niya alam kung paano iligtas anng mga ito.
“Before we punish them. Let’s ask them who are they working for.” The emperor said and everyone became quite.
“For the last time, who are you working with?” malamig na tanong ng emperor sa kanila bagamat walang imik ang mga magulang.
Kinuha ng emperador ang baril niya at itinutok ito sa ama. Hindi nakikitaan ng pagkatakot sa muhka ang dalawa kahit na ba nasa bingit nan g kamatayan ang buhay nilang dalawa. Nanitiling matatag ang dalawa at nakatitig lang sa isa’t isa. Nakikita ni Lorie mula sa malayo ang tinginan ng mga magulang niya. They’re communicating through stare and she also saw the determination and acceptance from their eyes. Lihim nalang na napaluha si Lorie sa kaniyang nakikita. She couldn’t believe that she will witness how her parents die right in front of her eyes.
“So you will keep your silence? Then I will silence you forever.” Galit na singhal ng emperador at pinutok ang baril sa ulo ng ama. Naghiyawan ang lahat dahil sa saying nararamdaman nila sa nangyari.
Naipikit nalang ni Lorie ang mga mata dahil sa nangyari at hindi matanggap ang nangyari. Mabilis na dumaloy ang luha sa kaniyang mga mata. Nababasa na ang maskara na suot ni Lorie dahil sa pag-iyak niya. Kung pwede lang siyang humagulhol ay ginawa na niya.
~~~~
I won't stop till I make all of you pay for what you did to my parents. Untag ni Lorie sa kaniyang sariling isip at kinuyom ang kaniyang mga kamay habang nagrereplay sa kaniya lahat ng mga nangyari noon sa ensaktong lugar.
- Writer
