PROVE ME WRONG, ALLEN

CHAPTER 8

** BECCA POINT OF VIEW **

“Kamusta naman sa school, Becca? Paniguradong maraming mga rich kid kang nakilala noh? Ang swerte mo naman. Inggit tuloy ako.” Napangiti ako sa sinabi ni Belle. Nandito na ako sa mansion ng mga Fuentabella. Maaga akong umuwi dahil marami pa akong tatapusin sa mansion. Nakakahiya rin kasi sa mag-asawang Fuentabella kung hindi man lang ako magtatrabaho gayong tinutulungan nila ako sa aking pag-aaral.

“Ano ka ba, Belle? Hindi naman lalaki ang sadya ko sa University. Masyado akong busy sa klase kaya wala na akong panahon manglalaki, noh? Isa pa, buong araw ring sumakit ang ulo ko. Nabigla yata sa bakbakan kanina sa iskwelahan.” Totoo naman kasing napagod ako ngayong araw na ‘to. Pakiramdam ko ay naubos ang lahat ng tubig sa utak ko dahil sa sunod-sunod na quiz at discussion. Walang patawad talaga dahil first day of school pa lang pero talagang sobrang daming diniscuss ng mga professor. Hindi na siya tulad nong high school na puro pagpapakilala lang ang kadalasang nangyayari sa first day of school. Haist!

“Talaga? Eh, bakit may panahon pa si Sir Allen para mambabae?” napahinto ako at nilingon si Belle habang tinutulongan akong itupi ang mga damit ng mga amo na ‘min.

Muli kong naalala ang pag-uusap na ‘min kanina ni Ethan.

Ano nga bang meron sa ‘min ni Allen? Nang tinanong sa ‘kin ‘yun ni Ethan ay mabilis ko agad siyang sinagot nang wala dahil talagang wala naman talaga. Ewan ko kung anong napapansin niya sa ‘ming dalawa ni Allen pero para sa ‘kin ay normal lang naman ang pakikitungo ko sa anak ng amo ko.

“Ewan ko sa kanya. Akala ko nga uuwi na siya. Nauna pa nga siyang lumabas sa ‘kin sa school kanina eh.” Sagot ko naman saka nilagay ang damit sa basket, “Aakyat muna ako sa taas at ihahatid ko tong mga damit ni Ma’am at Sir.” Tumango naman si Belle saka ako lumabas ng kwarto.

Nang makaakyat ako sa second floor ay agad kong inayos ang mga natupi ko ng damit. Hanggang sa narating ko ang kwarto ni Sir Allen. Hindi ako madalas maglinis sa kwarto ni Allen dahil palagi siyang nandito sa bahay sa mga nakaraang araw. Kanina naman ay sabay kaming pumunta sa University kaya paniguradong isa sa mga kasama ko ang nakalinis sa loob nito.

Malaki ang kama ni Sir Allen at kulay gray ang theme ng kanyang kwarto. May malaking painting naman sa gitna nito at may picture niya sa side table nito. Agad akong pumasok sa walk in cabinet nito at halos mamangha ako sa laki nito at puro mga mamahaling gamit panglalaki ang nasa loob nito. May mga iba’t-ibang klase ng sapatos, relo, jacket, at marami pang iba. Agad kong inayos ang mga dala kong damit niya.

“Saan ko ba pwedeng ilagay tong underwear ni Sir?” tanong ko saka inisa-isa ang kanyang drawer. Sobrang yaman talaga ni Sir para magkaroon ng mamahaling gamit. Hindi na nakakapagtaka kung bakit habulin siya ng mga babae. Sino bang hindi magkakagusto sa mayaman, gwapo, matangkad, matalino at malakas ang s*x appeal. Halos magkapareho lang rin sila ni Ethan. Ang pinagkaiba nga lang ay masyadong friendly si Ethan habang si Sir Allen naman ay may pagka istrikto at halatang may attitude rin. Teka, bakit ko ba sila kinukumpara?

What is this? Napakunot ako habang nakahawak sa isang kulay asul na sachet.

“Shoot!” mabilis kong sinirado ang panghuling drawer ni Sir Allen. Sinong hindi magugulat kung nasa loob nito ay ang mga brief na halos mapuno na rin ng sachet ng condom! Darn! At talagang hinawakan ko pa?! Napalunok ako saka ko dahan-dahang binuksan ulit ang drawer at saka nilagay ang brief ni Sir Allen sa loob nito.

Huminga ako nang malalim saka ako tumayo at lumabas sa kwarto nito. Nanatili akong nakatayo sa pinto ni Sir habang hinahabol ang hininga ko. Napapikit na lamang ako dahil sa kabang nararamdaman ko. Tumulo ang pawis mula sa ulo ko papunta sa noo ko. Darn it! Sobrang bilis ng pintig ng puso ko na para bang hinahabol ako. Hanggang ngayon ay hinahabol pa rin ako ng aking malungkot at mapait na nakaraan.

“Rebecca?” minulat ko ang mga mata ko saka ko hinanap ang nagmamay-ari ng boses na ‘yun.

“S-sir Allen.” Nauutal na tawag ko sa pangalan niya. Kahit nanginginig pa ang aking mga tuhod at kahit sobrang bilis ng pintig ng puso ko ay sinubukan ko pa ring tumayo ng maayos. Mabilis itong lumapit sa direksyon ko saka hinawakan ang pisngi ko. Nakita ko sa mga mata niya ang pagod na napalitan ng pag-aalala.

“What happened to you?” napalunok ako at pinilit na pinakalma ang sarili ko. Memories from the past was chasing me again. Kahit anong pilit kong limutin ang nakaraan ay hindi ko pa rin magawang takasan ito. Inangat ko ang paningin ko sa kanya. Muntik ko ng makalimutan ang mga dapat at hindi ko dapat gawin. Kailangan kong umiwas sa mga tulad ni Sir Allen na mapupusok pagdating sa mga babae. “You’re sweating.”

“Wala po ‘to, Sir.” Huminga ako ng malalim saka ako tumayo ng maayos. Tiningnan ko ang mukha ni Sir na unti-unti na rin itong bumalik sa normal emosyon saka nakapamulsang humarap sa ‘kin. “Aalis na po ako.”

“Wait.” Pigil niya sa ‘kin. Tumingala ako at muling nagtama ang paningin na ‘ming dalawa. I remained silent, scared to say anything. I feel like he all figured out. I bowed my head to avoid his eyes. I closed my eyes. Tears rolled down my cheeks, I didn’t care whatever Sir Allen is thinking in front of me. All matters to me now was the pain from my f*ckin’ past.

*

“Just do it, Eca. Just f*ckin’ do it!” sigaw niya sa mukha ko. Puno ng luha ang aking mga mata pero hindi nakaligtas sa ‘kin ang itsura ng aking step-brother. I was holding a condom, besides him habang siya ay nakahubad. He’s waiting for me to fill the condom in his. I closed my eyes again.

“Please. .” I begged. “I .”

“Don’t act like an innocent, Eca. I saw you with daddy. He’s touching you. Mabuti na lang at dumating ako.” Hinawakan niya ang pisngi ko at mas diniin ang daliri niya rito, “Should I tell your mom? Paniguradong mas maniniwala siya sa ‘min kaisa sa ‘yo.” Saka niya ako tinulak pahiga sa kama. Mabilis ko namang binalot ang sarili ko ng kumot.

“I never –“

“Don’t lie to me. Alam ko ang ginawa mo. Now, do it or I will tell your mom? You, choose.”

*

I closed my eyes as I remembered the memories from the past.

Allen remained serious as he looked at me. His jaw moved a bit. Probably struggling for his own words.

“Hey, relax. You’re shaking!” Huminga ako ng malalim bago ko muling inangat ang paningin ko kay sir Allen. Wala siyang kasalanan. Hindi ko sinasadyang buksan ang drawer na ‘yun at nakita ko ang bagay na ‘yun. But, he’s still a guy. I completely forgot that he was hot. He was lean, tall with muscles in their right places. I should keep my distance around him.

“I’m sorry, Sir. May nakita po kasi akong ipis sa loob. Nagulat ako kaya hindi ko napigilan.” Pagsisinungaling ko. Napakunot ang noo niya habang sinasabi ko ang linyang ‘yun. Paniguradong nagtataka siya kung bakit ganon na lang ang reaksyon ko nang makakita ako ng ipis. Psh! Save it! Nasa kanya na ‘yun kung maniniwala siya o hindi.

“Baba na po ako, Sir.” Paalam ko pero agad rin akong huminto at humarap ulit sa kanya. “Kumain ka na ba, Sir?” napabuntong hininga ito at humarap sa ‘kin.

“Stop calling me Sir. I told you that your should call me Allen.”

“Pero –“

“Don’t worry. I already told my mom about this. Just call me Allen, okay?” kahit nagdadalawang isip ako sa sinabi niya ay pinili ko na lang tumango para matapos na. “Good. And yes, kumain na ako. You should too. You don’t look well.” Sagot nito saka pumasok sa kwarto niya.

After that, I went to kitchen saka ako uminom ng tubig. Allen was right. I’m sweating as hell. Ilang lingo na rin ang nagdaan mula nong huli ko itong naramdamdaman. This is hell, I know it is.

Bumalik na ako sa kwarto ko saka ako nagpahinga. Tumingala ako sa kisame habang inaalala ang nangyari kanina. Nakakahiya kay Sir Allen at nakita niya ako sa ganong sitwasyon. Pinikit ko ang mga mata ko at muli kong nakita ang mukha ni sir Allen kanina. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang pag-aalala habang nakatingin sa ‘kin. Ngayon ko lang naisip bakit iba ang trato ni Sir Allen sa ‘kin kumpara sa ibang kasambahay at lalong lalo na pagdating sa iskwelahan. Gusto kong mag-isip ng ibang rason dahil ang rason na naiisip ko sa mga oras na ‘to ay talagang napaka-imposible.

“Becca? Gising ka pa ba?” tanong sa ‘kin ni Belle kaya muli kong dinilat ang mga mata ko. It’s ten in the evening.

“Bakit, Belle?” I asked saka umupo.

“Hinahanap ka kasi ni Ma’am Jenny. May itatanong daw siya sa ‘yo.” Agad akong nag-ayos saka tumayo at umakyat sa second floor papunta sa office ni Ma’am Jenny.

“Good evening, Ma’am.” Bati ko.

“Becca.” Tawag nito sa ‘kin saka ako pinaupo sa sofa at agad rin naman itong sumunod at umupo sa harapan ko. “I want you to do something but before that I would like to say thank you.” Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Mrs. Fuentabella.

“Ako nga po ang dapat magpasalamat sa inyo, Ma’am.” Nakayukong sabi ko, “Kung hindi dahil sa inyo ay baka hindi ako nakapag-aral ngayon sa isa sa pinakakilalang University ng bansa.”

“Hija,” nagulat ako nang hinawakan ni Ma’am Jenny ang aking kamay. “Kung hindi dahil sa ‘yo ay baka tuluyan ng nawalan ng gana si Allen sa pag-aaral.” Mas lalong kumunot ang noo ko. Ano raw? Dahil sa ‘kin? Imposible!

“Nagkakamali po kayo, Mrs. Fuentabella –“ umiling naman si Ma’am Jenny saka ngumiti sa ‘kin.

“Mula nang grumaduate si Allen ng high school ay nawalan na siya ng interest sa pag-aaral. Sa tingin ko ay dahil ‘yun sa naging girlfriend niya dati.” Malungkot na ani nito. Umupo siya ng maayos at inalala ang nakaraan. “Halos dalawang taon rin ang nagdaan mula nong nakita ko si Allen na muling bumalik ang sigla ng araw niya. Allen was sweet and loving son. Matalino at talagang maasahan mo sa lahat ng bagay. Kaya nga nong nakita na ‘min ang grades niya noon ay sinabi ko na nasa doctor ang linya niya.” nakangiting kwento nito. “Hindi ko to sinasabi dahil kami ang mga magulang niya but because this is truth, Becca. He’s an ideal man for every woman. A young smart man.” Ngumiti si Mrs. Fuentabella.

Hindi ako makikipagtalo sa katotohanang ‘yun dahil nakita ko kung gaano katalino si Sir Allen pero dahil sa background niya sa babae at sa pag-iinum ay talagang umiiba ang timpla ko sa kanya. He’s smart but playboy. Hindi ko nga lang alam kung anong kwento niya bakit siya umabot sa paggiging playboy so, shut up na lang ako.

“When he met you, he finally found his interest in school. Dahil sayo ay nacha-challenge siyang mag-aral ulit. Hindi mo alam kung gaano kami kasaya nang makita na ‘min ang anak na ‘min na nakikipagtagisan ng talino sa ‘yo nung nakaraan.” Muli kong naalala ang unang palitan na ‘min ng sagot ni Allen sa harap ng magulang niya. Idagdag pa ang naging resulta ng presentation na ‘min kanina. Tumango ako bilang pagsang-ayon. “Ngayon lang ulit na ‘min nakita si Allen na nasisiyahan pagdating sa pag-aaral and all thanks to you, Becca. Nasisiyahan ang anak ko sa tuwing napapantayan mo ang talino niya. He loves to go to school and he hates to be defeated. Kaya rin siguro nakuha mo ang atensyon niya.”

“Eh? Hindi yata ganon, Mrs. Fuentabella. Allen is smart. Classmates kami sa dalawang subject at nakita ko kung gaano siya katalino the way he answer.” Tumango naman ito.

“I know, I know. Narinig ko rin sa professor niyo kanina kung anong naging impluwensya mo sa kanya.” Napalunok ako. My influence to him? Really? Bakit hindi ganon ang pakiramdam ko?

“Kung ano mang ginagawa mo ngayon, Becca, then, don’t stop. Kung anong trato mo sa anak ko, I hope it will not change. He needs friend that he can talk to. And I think that he trust you.” Tiningnan ko ang mga mata ni Mrs. Fuentabella at masasabi kong talagang masaya siya sa nakikita niya sa anak niya. May kiliti akong naramdaman sa puso ko. Sana tulad ni Ma’am Jenny rin ang mommy ko. Sana . . “I know my son was having fun right now because of you. That is why I would like to say thank you.”

“Walang ano man po, Ma’am.” Ngumiti ako sa kanya kahit na hindi naman ako sigurado sa pinagsasabi nito. Allen is different from what he said. Bakit ba sinasabi nilang may something between Allen and I? I don’t get it.

“Now, I have something to ask. I know this is too much but I want to try my luck.” Tumango naman ako. Kahit ano ay gagawin ko matulungan ko lang ang mag-asawang Fuentabella. “Alam mo naman siguro kung gaano ka-lapitin sa babae ang anak ko, ‘di ba?” tumango naman ako bilang sagot.

Knowing Allen for months is hell. Hindi ko na mabilang kung ilang babae na ang nadala niya sa mansion at ilang babae na ang naikama niya. Minsan nga naiisip ko kung concern ba si Allen sa health niya pagdating sa s*x o may pakialam ba ang mga magulang niya sa kung sino-sinong babaeng naikakama ni Allen. Naisip ko nga rin minsan na baka gusto na nilang magka-apo kaya hinahayaan na lang nila ito pero ngayon ay nakita kong hindi rin pala ganon kadali sa kanila ang nakikita nila sa anak nila.

“Hindi na ‘min siya mapigilan sa kung anong gusto niya o kung anong plano niya sa buhay niya pero nagbabakasakali ako na baka matulungan mo kami. Be his friend. Kahit ‘yun lang ay maramdaman ng anak ko na hindi siya iba.” Napakunot ang noo ko.

“What do you mean, Ma’am?” tumawa naman ito saka umiling.

“Mali ang iniisip mo. Wala namang sakit ang anak ko. It’s just . .” napabuntong hininga si Ma’am Jenny saka muli akong tiningnan, “He was heartbroken, Becca. Dahil sa yaman at pangalan na ‘min sa industriya kaya siya nagawang saktan ng dating girlfriend niyang si Maxine. Idagdag pa ang pagtraidor sa kanya ng bestfriend niya. Again, it’s all about the money and fame. Hindi ko alam ang buong detalye kung ano talaga ang nangyari but just try to understand my son.” Napakunot ang noo ko.

“Mahirap siyang intindihin dahil nakikita ng iba na siya’y . . cold, playboy, alone.” Malungkot na tuloy ni Mrs. Fuentabella, “But my son is a good man, Becca. Nagbago lang talaga siya dahil kay Maxine.”

“Maxine? ‘Yung bumisita kay sir Allen dati, Ma’am?” nagtatakang tanong ko at para bang stress na stress si Ma’am na tumango.

“Ewan ko ba sa anak ko at bakit galit na galit siya sa bestfriend niya pero ang babaeng nanloko sa kanya ay nagawa niya pang patawarin. Nagawa niya pa ngang paakyatin mismo sa pamamahay na ‘min.” galit na wika nito. He’s a catch. He is the son of Fuentabellas, so why would she say no?

Ano bang gulo ang meron kay sir Allen? Kung hindi mali ang pagkakaintindi ko ay niloko siya nitong si Maxine na minsan ay dinala niya pa rito at kinama? I mean, ano bang status nila ng babaeng ‘yun? Ex with benefirs? At inahas ng bestfriend ni sir Allen si Maxine? And its all about the money and fame? I don’t get it! Kung money and fame lang dapat mas pinili ni Maxine si Sir Allen at hindi kung sino-sinong lalaki lang.

“Ethan is a good man. I like him but nasira lang ang pagkakaibigan nila ng anak ko dahil sa babaeng ‘yun.” Namilog ang mata ko sa sinabi nito.

“Ethan? Ethan Montemayor?”

“Yes, classmate mo rin siya, ‘di ba?” napabuntong hininga ako sa sinabi nito. What a small world after all.