Prologo

305 Words
Prologo: Rinig na rinig ang umaalingawngaw na sigaw sa buong pasilyo ng bahay.Ramdam niya kung gaano kasakit ang bawat pang aalipusta na nadarama sa bawat parte ng kanyang katawan.Ngunit tiniis niyang lahat ang pighating ito kahit na alam niyang sa huli,siya parin ang talo. Nang dahil sayo iniwan ako ng taong mahal ko! malakas na sigaw ng lalaking galit na galit sa harapan ng babaeng namimilipit sa sakit. Please! Tama na nasasaktan na ako. Punong puno ng pagmama kaawa ang kanyang mata ngunit hindi ito sapatupang lumambot ang trato sa kanya ng ginoong nasa kanyang harapan. Bakit? Pupunta ka nanaman sa lalaki mo?! Unti unti niyang sinunggaban na parang uhaw na uhaw ang labi niya habang tumutulo ang luha ng babaeng mahal na mahal siya. Itinali ang kaniyang mga kamay at inihagis siya papuntang kama.Unti unting dumampi ang mga labi niya at inangkin ito na parang may aagaw sa kanyang pag mamay-ari. Ano?! Masarap ba ha?! Ganyan din ba ang ginagawa nyo ng lalaki mo?! Sinampal niya ng sobrang lakas ang pisngi ng dalaga na halos umalingawngaw ang malakas na sigaw nito. Pinagsamantalahan mo ang pagkatao ko Craine. Pero kung ito ang paraan para mapatawad mo ako, titiisin ko kahit nakakapagod na. Pabulong na sabi ng dalaga. Unti unti ng nakatulog ang lalaki at tinitigan niya ang maamong mukha nito at saka hinalikan. Dito niyo malalaman ang storya kung paanong ang isang lalaking cold at masungit ay unti unting magbabago dahil sa pagmamahal na akala ko ay totoo na. Sabi nga nila, wag agad magtiwala sa pinakikita niya ngunit nabitag ako ng patibong niya na siya rin mismo ay nahulog. Akala ko ito lang ang daranasin ko, pero nagkamali ako. Teka... Sino ba talaga ang taong nasa ala-ala ko? Parang may mali. Hope you can support this story until the end. WARNING! -Slow Update -Typos
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD