Janine POV
Nasilaw ako sa puting kisameng nasisilayan ko ngayon ramdam ko ang sakit sa may bandang tagiliran ko at impit na napadaing.
Nasaan ba ako? Ano nga ulit yung nangyari? Bakit ako nandito?
Hindi pa nag si-sink in sa akin kung anong nangyari nung gabing iyon.
Pero naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko. Hindi ko inaasahan lahat. Nagulat nalang ako ng biglang may isang matangkad at matipunong lalaki sa aking harapan.
Wait?! Who are you? Don't come near me! natatakot kong sabi sa kanya.
Wait miss! Don't be scared i'm the one who helped you. I'm sorry I didn't introduced my self. I'm Tyrone Fritancia By the way you can just call me Ty! sumilay ang masisiglang ngiti sa kanyang mukha matapos na magpakilala sa akin.
Unti unting lumuwag ang loob ko sa kanya dahil sa tingin ko, okay naman siya mabait naman siguro. At tiyaka niligtas ko siya, utang ko sakanya ang buhay ko.
The atmosphere suddenly became awkward. Hindi ko alam ang sasabihin ko kasi nahihiya ako sa pinag gagawa ko kanina. OMG JANINE, GATHER YOURSELF TOGETHER FREAKING %^&$^$&*(*&^%$%^&*!
By the way I'm Janine i'm sorry nakaabala pa ako. I suddenly said.
No it's okay Are you feeling fine now? sabi niya
Yeah.. napatulala ako ng maalala ko bigla yung mga nangyari kahapon. I'm so tanga rin kasi eh bakit pa ako pumunta dun. Hindi ko nanaman napansing tumutulo nanaman ang mga luha ko.
Lagi nalang akong umiiyak... Paulit ulit nalang eh.
Suddenly, I see a hand infront of me. May hawak na panyo kaya agad akong napatingin doon.
It's Tyrone.
Agad kong inabot ang panyo at ipinunas ko sa mga mata ko. NAKAKAHIYA BAKA MAMAYA MAY UHOG NA TUMULO KANINA!
Again sorry Tyrone nadamay ka pa sa kagagahan ko. sabi ko habang nagpupunas parin ng mga luha sa mata ko.
No! It's fine.
Agad akong nahiya kasi feeling ko istorbo na talaga ako. Sige pwede mo nakong maiwan dito baka may ginagawa ka pa. Okay na ako promise!
Are you sure? I can take care of you if you want. Nakikita ko ang pag aalala sa kanyang mga mata. Hindi lang pag aalala kundi nakikita ko rin ang sakit sa kanyang mata. Nalilito ako.. Bakit?
Parang kilala ko siya dati.. His eyes looks familiar for no reason. maybe MALI lang ako. OO tama mali lang siguro.
No i'm fine you can go.. sabi ko at biglang ngumiti.
Fine.. I will visit you later okay? sabi niya at humalik sa noo ko.
Nagulat ako at hindi na nakasagot.
Who the hell will kiss someones forehead like that?! Also, I don't fudging no him at all.
UGH! Nevermind.
Hindi ko nalang inisip yung nangyari at tumulala muna.
Kamusta kaya si Nay Minda? Si Lux? aish bakit ko ba siya iniisip eh wala namang pake sakin yun.
Dahan dahan nalang akong humiga sa hospital bed ko pero agad ding napabangon dahil sa gulat. Kumalabog ang pintuan ng room ko at nakita ko doon ang mukha ni Lux.
Anong nangyari sayo Janine? Ayos ka lang ba? kita ang pag alala sa kanyang mata habang sinasabi ang mga salitang iyon.
Hindi ako makasagot kasi alam ko namang hindi okay ang lagay ko. Napangiwi nalang ako at nakita ko ang biglang pagseseryoso ng mukha niya.
Alam mo bang nag aalala si Nanay Minda sayo? Hindi ka umuwi kagabi. Saan kaba nagsusuot pagkatapos mong pumunta sa opisina ko huh?! Pagalit niya pang sabi.
Agad akong nawalan ng gana dahil sa inasta niya. Nawala lahat ng bagay na nakikita ko sa imahinasyon ko.
Sabi ko na eh hindi totoo. Umasa nanaman ako ng pansarili ko.
Pero mas nabigla ako ng biglang yakapin niya ako at sinabing.
Don't you dare go somewhere without me. Nagaalala ako. bigla niyang inihilig ang kanyang ulo sa sulok ng leeg ko. I juts felt my face burning. Am I really blushing?
Ang bilis ng t***k ng puso ko sa mga pangyayari ngayon. I don't know but maybe.. There's still a chance for us..
maybe...
Sobrang maalaga na bigla si Lux after that scenario
Lalong gumugulo ang utak ko ng dahil sa mga pangyayari ngayon. Tama ba tong nangyayari? parallel universe? Nauntog ba siya bago pumunta dito? ARGH! Mas lalong sumasakit ang ulo ko sa lalaking yun.
Or baka nainlove na siya sakin? hehehe sa ganda kong to? */ did a fliphair mentally.
Susulitin ko muna na ganto siya sakin dahil baka bukas wala na. Finish na hanggang sa nalimot nanaman ako. Biglang nawala yung sayang naramdaman ko kanina lang. It's like, nabasag yung dream land ko. Nawala sa isip ko yung illusion kasi until now, hindi parin bumabalik ang Lux ko. At baka nga never na siyang bumalik. Pero basta susulitin ko nalang kasi why not?
Inalagaan ako ni Lux buong araw. Pinakain nag kwentuhan kami. At ngayon, nanonood kami ng movie. It is about someone who cheated on her husband. The husband saw them both naked in one bed. The husband go outside then the girl easily chased her. Little did she know, that car has a broken brakes she chased her with full speed that caused her an accident. After that someone took the girl to the hospital. She's in comma for almost 2 years. The doctors thought that the girl wont make it but luckily, she survived. But the sad thing is, she doesn't remember anything.
It's like someone just woke up and all of the sudden. BOOM para siyang nasa bagong mundo.
Bago ko pa matapos yung movie ay biglang kumirot ang ulo ko. unfamilliar scenes flash through my mind and it's giving my head more pain right now.
"Babe, let me explain"
"Don't touch me!"
"Don't leave me, Lux!"
"Kung ito ang ikasasaya mo gagawin ko mahal"
*/CAR CRASH SOUND
AHHHH! Napasigaw na ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon hindi ko alam ang gagawin.
Hindi ko na alam kung anong sunod na nangyari pero nakita ko si Lux na tumakbo papalapit sa akin at bigla na akong nawalan ng malay.
Lux POV
Pumunt ako saglit sa cr upang umihi. Naghugas ako ng kamay at paglabas ko ay nakita ko ang unti unting pagbagsak ni Janine sa sahig. Naramdaman ko ang panlalamig ng aking buong sistema. Agad akong lumapit kay Janine buti at nasalo ko siya bago mabagok ang ulo niya sa sahig.
Agad akong tumawag ng Doktor at humingi ng tulong.
Lumabas muna ako saglit at tumawag sa isang importanteng tao.
Hello?
May masama akong balita.
What is it, Dear?
Mukhang malapit na siyang bumalik.
Ano?!
~End of Chapter~