Binagtas namin ni Matteo ang daan nang tumila ang ulan, at naaninag ko na ang isang restaurant. Nabuhayan ako ng loob at bumitiw na kay Matteo. Mabilis akong lumakad habang akap ang sarili ko at tinungo ang entrance ng restaurant.
The receptionist approached me, and helped me to a chair. "Are you alright, miss?"
I just nodded. A man quickly came with a towel and wrapped it around me. Dumating na si Matteo at kinausap nito ang receptionist para magtanong kung may mabibilan daw kami ng damit na malapit sa restaurant.
Sinabi ng receptionist na medyo liblib kasi ang restaurant na ito, pero inn pala ito kaya merun silang room na puwedeng pagliguan, mga robes na puwedeng gamitin, at puwede ring i-laundry at i-dryer ang mga damit namin. But the catch is, isa na lang ang available room for toda
