The Strings (Book 2)

kabanata 3

"Huy! You look constipated. Chill ka lang.. Mabait si mommy at daddy." kindat ni Bree sabay hawak sa kamay ko.

Huminga ako ng malalim at tumunganga sa malaking gate sa harap ko. Isang exclusibong subdivision nakatira sila Bree.

Sa balita or sa magazine ko lang naririnig ang subdivision na ito. Elite people live here, mga politician, artista at mga mataas na tao sa alta de syudad. Pero ngaun? Hindi ako makapaniwala na literal akong nandito sa loob ng subdivision.

The houses here were modern at malalaki. Ngaun ay parang sinampal ako ng katotohonan kung gaano ako kaliit kumpara kay Bree.

Unti unting bumukas ang malaking gate nila kahit wala naman tao na nagbukas. Napanganga ako ng ipakita ni Bree sa akin ang isang pod na hawak niya at kumindat. Itinuloy ng driver niya ang pagpasok sa malaking bahay.. Hindi lang basta bahay.. Mansyon ang bahay nila Bree.

"The gate is automatic.." salita ni Bree kahit hindi ko naman tinanong. Ayoko lang na isipin niya na masyado akong ignorante kahit iyon naman ang totoo.

Dumoble ang kaba sa dibdib ko ng bumungad sa akin isang pagkalaki- laking bahay. Ipinarada ni manong ang sasakyan nila Bree sa gilid kung saan madaming magagarang sasakyan din ang nakaparada.

Napatingin ako kay Bree.. Hindi lang siya basta mayaman. Mayaman na mayaman siya yet napaka bait niya.

Inayos ko ang sarili ko kahit wala na itong iaayos pa. Lumabas si Bree sa sasakyan at nilahad ang kamay sa akin.

"C'mon, Astrid. My parents wont bite you.." natatawang sabi niya. Ngumiti ako ng tipid at huminga ng malalim.

"Nakakahiya," salita ko ng makalabas kami. Naiisip ko kasi ang napapanuod ko sa tv o nababasa ko sa libro. Mga magulang na matapobre, magulang na mayaman na ayaw makipag kaibigan ang anak nila sa isang dukhang tulad ko.

"Sus, don't be. I told you, my parents are nice.." hinila na akong tuluyan ni Bree.

"Okay," sagot ko at nagpahila na. Kinalma ko ang sarili ko at hinanda sa kung ano ang matatanggap kong mararahas na pangungutya. I've never been invited by a rich friend. I don't have bigtime friend actually. Kami ni Bree? Hindi ko talaga alam kung ano kami pero naapreciate ko naman ang pagiging mabait niya sa akin.

"Bree, nandito kana pala." salubong ng isang kasambahay na medyo may katandaan na. Malaki ang ngiti niya kay Bree at ganoon din ang ngiti niya sa matanda.

"Opo, nanang Opel," hinila na niya akong tuluyan. Bahagyang kumunot ang noo ng matanda habang nakatingin sa akin.

"May kasama ka pala," malamig na salita ni nana Opel. Napalunok ako ng bahagya sa lamig ng boses ng matanda.

"Yes po, she's my new bestfriend, si Astrid po." pakilala niya sa akin.

Malamig lang nakatingin ang matanda sa akin kaya may kung anong kilabot akong naramdaman. Tila ba sa tingin niya ay sinasabi niya na hindi niya ako gusto na maging kaibigan ni Bree.

"Magandang hapon po," salita ko kahit natatakot ako at nanginginig. Kasambahay palang nila ang nakilala ko pero parang mamatay na ako sa sobrang kaba na nadadama ko.

Seryoso pa din ang matanda at bahagyang tumango. "Magandang hapom din." sagot niya na hindi maalis ang titig sa akin.

Tumawa si Bree dahilan para mabawasan ang kaba ko. "Don't look at her like that, nanang.. You're creeping her out." humagikgik ng mahinhin si Bree. Nag-iwas nang tingin ang matanda sa akin.

Tumikhim si nanang, "Mag-ayos kana," sagot niya kay Bree. Natigil si Bree sa pagtawa.

"N-nandito si lolo John?" mahinang sagot ni Bree. Napatingin ako sa kanya. Nawala kasi ang sigla sa mukha niya at tila ba kinabahan ng bahagya.

"Oo." sagot ng matanda.

Bumuntong hininga siya at marahan na naglakad na hindi pa din binibitawan ang kamay ko. Ano ang problema? Kanina lang ay ayos na ayos si Bree, ah? Bakit ganito ang epekto ng lolo niya aa kanya. Nagkwento sa akin si Bree pero hindi naman ganoon kadetalyado kaya hindi ko siya maintindihan.

"Wrong timing naman si , lolo." ngumuso siya.

"Uh, kung gusto mo uuwi nalang ako.." salita ko. Pakiramdam ko kasi ay nahihirapan siya dahil sumabay pa ang lolo niya sa pagpapakilala niya sa akin sa magulang niya.

"No, mommy is waiting for us.. Don't think about it. Ako ang bahala seyo.." ngumiti siya. Hindi katulad ng masayang ngiti niya.

Tumango nalang ako at hindi na nagsalita pa.

"This is my room," napanganga ako ng pumasok kami sa isang kwarto na triple yata ang laki sa bahay namin. Kulay pink ang kwarto niya.. Malinis at maganda. Sa side ay nakaipon sa isang kabinet ang mga magagarang manika. Sa isang side ay may banyong nakabukas at may walk in closet pa. Hinila ako ni Bree sa walk in closet niya na nagpalaglag ng panga ko.

Ang dami niyang damit. Sobrang gaganda at halatang mamahalin. Meron din make-up station sa gilid kung saan puno at kumpleto ang set ng make ups. Sa isang part ng walk in closet niya at isang closet na punong puno ng sari't saring mga sandals at sapatos.

"Sobrang dami," salita ko sa kawalan. Napatawa ng mahina si Bree sa mukhang tangang reaksyon ko.

"Oo, yung iba nga ay hindi ko na nagagamit." Tumingin siya sa akin. Kinilabutan ako. "I think mag ka size tayo, I'll give you some before you go home."

Umiling ako. Ayokong noon. Ang pagtulong sa akin ay sapat na. Kung bibigyan niya pa ako ng mga gamit ay sobra sobra na. Gusto ng utak ko, oo. Pero ayoko. Ayokong sabihin ng pamilya niya na ginagamit ko lang si Bree. Ayokong isipin nila na inaabuso ko ang kabaitan niya sa akin.

"Sige na, you're the sister that I never had.." ngiti niya.

"Wala kang kapatid?" sagot ko. Umiling si Bree.

"Meron, but, he's a guy. I'm one year older than him. I'll tell you the story nalang okay?masyado kasing mahaba."

Tumango ako at hindi na nagsalita pa.

Lumabas ako ng walk in closet niya para makapagbihis ng maayos si Bree.

"Let's go!" salita niya sabay hila ulit sa akin. Isang floral dress ang suot niya na nagpatingkad ng ganda niya. Halos malaglag na ako sa hagdan sa bilis maglakad ni Bree.

Huminga siya ng malalim."We can make it, okay?" huminga ulit siya ng malalim kaya bahagya akong ngumisi. Halata kasi ang tensyon sa mukha niya.

Lumunok ako ng humampas ang panghapon na hangin sa open two door glass sa may garden nila. Bahagya pang nilipad ng hangin ang kulay green na kurtina nila.

"OMG, lolo's really here." sumimangot si Bree at saglit na huminto sa paglalakad.

Tumingin ako sa tinitignan niya. Isang babaeng maganda ang bahagyang nakangiti habang katabi ang isang lalaki na nakaakbay sa kanya. Sa tapat naman nila ay mid 60's or whatever na lalaki. Sa kabilang side naman ay isa din couple ang magkatabi.

"Ang ganda ng lahi niyo," salita ko sa kawalan. Totoo naman, walang duda kung bakit ang ganda ni Bree. Ang ganda at gwapo ng pamilya niya.

"Shhh, mamaya muna sila purihin," huminga siya ng malim at kumapit ng mahigpit sa kamay ko. "Come." salita niya sabay hila sa akin.

"Hi princess, how was your day?" bati sa kanya nung babae. Bumitiw si Bree sa kamay ko at lumapit sa babaeng bumati sa kanya.

"It's fine, mommy.." sagot niya. Humalik din siya sa lalaking katabi nito. Sila ang parents ni Bree? Ang ganda at gwapo..

"Is she your friend?" halos mapalundag ako ng magsalitq ulit ang mommy niya. Lahat ng mata ay sa akin nakatingin kaya hindi ako makagalaw. Hindi ko alam kung yuyuko ba ako o babati sa kanila.

"Ah, yes, mom!" naiilang na salita ni Bree. Lumapit siya sa akin at kinaladkad na naman ako.

"M-magandang hapon po.." bati ko na medyo nauutal pa.

"She's Moon Astrid Dela Cruz," ngumiti siya. Napakunot ang noo ko sa titig ng lolo ni Bree at isang lalaki sa kabilang side. Lumunok ako sa takot. Pakiramdam ko ay maiihi ako sa harap nila. Their aura were very intimadating.

"Astrid," umayos ako ng tayo kahit natatakot ako. "This my mommy Sasha and daddy Luther."

"Hi iha," sagot ng mommy niya na nakangiti. Ngumiti lang din ang daddy niya sa akin.

Hindi ako makangiti o ano. Iba kasi ang naramdam ko sa ngiti ng mommy ni Bree sa akin. May kung anong nag painit sa puso ko sa ngiti niya.

"And this is my lolo John, and that is my tito Eros and his wife, tita Alana." so Eros pala ang pangalan nung isang lalaki.

"Magandang hapon," sagot ng lolo ni Bree at tito Eros niya. Ngumiti ako ng tipid. Pakiramdam ko ay mabubuwal na ako sa takot.

"Have a seat, wag wag kang matakot. You're very much welcome here.." salita ng mommy ni Bree sabay lahad sa akin ng upuan katapat ng tito Eros niya.

Nahihiya akong tumango sa kanya at lumakad sa tabing upuan ng tito niya. Ramdam ko ang nakasunod na mata ng lolo ni Bree sa bawat hakbang ko kaya hindi ako makalakad ng maayos.

"Where's Betina and Claire?" tanong ng daddy ni Bree. Nakayuko lang ako ng bahagya at nakikinig. Ang ibang kasambahay nila ay nagserve na ng mirienda sa amin ni Bree. Mayroon na din kasi silang pagkain.

"They are not my friends anymore, daddy." ngumuso si Bree. Nanliit ang mga mata ng daddy niya at nagkibit balikat.

Tumikhim ang lolo ni Bree kaya ako napaangat ng tingin.

"Why? Maybe you're a harsh friend to them?" malamig na salita ng lolo niya. Nakita ko ang bahagyang pag-awang ng bibig ni Bree.

"Pa, you're at it again," pagsali ng mommy ni Bree. "Napapahiya siya sa kaibigan niya." pahabol nito. Napatitig ako sa mommy ni Bree. She's pretty and kind.. Mali na naman ang imahinasyon ko sa kanila. No wonder why Bree is very kind too. Mabait ang mga magulang niya.

"Hindi naman po, lolo." dama ko ang panginginig ng boses ni Bree. Kung ako man ang nasa lagay niya? Maiiyak din ako sa lolo niya. Bakit ganyan niya kausapin si Bree?

"Anyway, why are you asking me to hire your friend as our house helper?" sabay baling ng mommy niya sa akin. Ayan na naman sila at lahat ay nakatingin sa akin.

"She can't afford the needs of schooling, mom. I just want to help her." sagot ni Bree na nakayuko pa din.

Tumango ang mommy ni Bree. Nakita ko ang habag sa mga mata niya nang bumaling sa akin.

"Wala ka bang magulang?" tanong ng tito Eros niya.

"Mayroon po, isang tindera po ng kakanin ang nanay ko at tricycle driver naman po ang tatay ko." sagot kong nahihiya.

"Paano ka nakapasok sa LSU?" tanong ng daddy ni Bree. Lumunok ako. Pakiramdam ko ay nasa hot seat ako na kailangan sagutin ang bawat tanong nila.

"Napasa ko po yung exams for scholars." sagot ko. Tumango naman ang daddy niya.

"You're smart then?" malamig na salita ng lolo ni Bree.

Umiling ako. " Tsamba lang po," nahihiya kong sagot.

Nagulat ako ng natawa ang lolo ni Bree. Pati si Bree ay napatingin sa lolo niya na humahalakhak sa sagot ko. May mali ba sa sinabi ko? May nakakatawa ba?

"And very humble too." natatawa pa din siya.

Kumunot ang noo ko ng makita ang pagtataka at pain sa mga ni Bree habang nakatingin sa lolo niya.

"Okay, I wil-" naputol ang sasabihin ng mommy ni Bree ng magsalita ulit ang lolo niya.

"No, I will give her scholarship. Pag aaralin ko siya," kita ko ang gulat sa mga mata ng daddy ni Bree at mommy niya. Walang nagsalita. Nakakabingin katahimikan.

"Pero po," binasag ko ang katahikan dahil nahihiya ako.

"Don't decline my offer, Astrid. I know you need it." sagot ng lolo niya.

Tama, kailangan ko ito pero hindi ko yata kaya na makuha ito ng libre.

"Hindi ko po matatanggap ng walang kapalit."sagot ko. Tumaas ang kilay ng lolo ni Bree habang nakatingin sa kin.

"Okay then, you need to visit here every weekends." titig na titig siya sa akin. "Gusto man malalaglag ng panga ko ay hindi na ito nagawa dahil sa gulat.

"Bakit lolo?" biglang salita ni Bree. Hindi ko alam kung gulat siya o nalilito.

"She'll fix something for me," tumingin ang lolo ni Bree sa akin. "It's that a great deal, Astrid?" puno ng otiridad na salita ng lolo niya. Lumingon ako sa kanila nasa akin pa din ang mga mata.

"Okay po." sagot ko.