Prologue

333 Words
Did you ever have that one moment, that one happiest memory, that was so beautiful and perfect, you did not want it to end? I did! Ang hindi ko lang maintindihan, bakit kung kailan masaya at perpekto na ang buhay ko ay saka pa darating ang araw na kinatatakutan ko. I used to think that I am the luckiest woman in this world because I have a perfect life, not so perfect because I don't have a father by my side since birth. My father died in a lung cancer a month before I was born. I don't have siblings but I have a loving mother. Araw-araw ay walang hanggang suwerte ang aking natatamo kahit na hindi ko naman talaga ito hiniling kailanman. At nang dumating sa buhay ko si Gavin, mas lalong tumindi ang pananalig ko sa Diyos dahil binigyan niya ako ng taong magpaparamdam sa akin ng saya at walang kasing sarap na pagmamahal. Ngunit nagbago ang lahat nang bigla na lamang akong iniwan ni Gavin. At ang mas nakapagpasakit sa akin ay hindi man lamang niya ako binigyan ng karapatang makita siya kahit sana sa huling pagkakataon. Hindi ko matanggap na doon lamang magtatapos ang aming samahan. Naiwan akong lugmok na lugmok na para bang nawalan ako ng buhay at lakas para magpatuloy sa buhay. Kaya naman paulit-ulit kong tinangkang tapusin ang sarili kong buhay. But God rejected me twice, na para bang ayaw pa niyang kuhanin ang kaluluwa ko. Marahil ay hindi pa rito nagtatapos ang lahat. Then again, muli akong kumapit sa kasabihang "God has a perpect plan." Ngunit bakit kung kailan handa na ako para limutin ang nakaraan at muling mabuhay sa kasaluyan ay saka naman dumating ang mas matinding sakit at pagdurusang muli akong hihilahin pababa. Bakit kung kailan masaya na ulit ako ay saka ko pa nalaman ang sikreto ng isang napakahalagang tao sa buhay ko na siya palang dahilan ng lahat ng mga pagdurusang pinagdaanan ko. Damn, My whole life is really a mess!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD