Eleven
2243 Words
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
SA KABILANG BANDA ay uminom si William ng alak sa bar counter ng bar area ng mansyon. Halos maubos niya ang isang bote at sunod-sunod niyang nilagok para bang makakatulong 'yon para gumana ang isip niya. Dahil sa ngayon, handa siyang pumatay. Hindi niya mapapatawad ang taong gumawa no'n kay Yuka. Hindi niya mapapatawad ito at kung malalaman niya lang kung sino ay mapapatay niya ito.
Napahilamos siya ng mukha at napayuko. Hindi niya mapigilang mapaiyak habang nakaukit ata sa isip niya ang itsura ni Yuka ng makita niya ito. Halos manikip ang dibdib niya.
"William.."
Napalingon siya kay Yaya Pen. Bakas din sa mukha ng matanda ang pag-iyak at lungkot.
"Mag-usap tayo."
Tumango siya at sumunod sa matanda. Sa kwarto ni Yuka sila nagpunta para na rin masilip niya kung ano na ang lagay nito.
"Hindi siya nagsasalita at tulala lang.. Hindi ko alam ang ginawa sa kanya ng hayop na 'yon. Diyos ko, sana ay hindi ko na lang siya iniwan mag-isa. Kung alam ko lang, kung alam ko lang ay hindi sana nangyari ito."
Nakatingin lamang si William kay Yuka habang pinapakinggan ang matanda.
"Anong plano mo? Dapat natin sabihin ito agad kay Eduardo."
"'Wag, Yaya Pen.." pigil niya na kinataka ng matanda.
"Bakit? Kailangan din malaman ito ng pamilya ni Yuka. Lalong-lalo na ni Eduardo."
Tumingin siya kay Yaya Pen at lumakad siya palapit sa bintana. Tinanaw ang madilim na paligid ng mansyon.
"Hindi kakayanin ni Sir Eduardo kapag sinabi natin. May sakit sa puso si Sir Eduardo."
Napasinghap naman si Pen, "Ano? Bakit hindi niyo sinabi sa akin?"
Huminga ng malalim si William at pumamulsa---hindi maitago ang pagkuyom ng kamay sa sobrang galit.
"Hindi ho nais ipaalam ni Sir Eduardo. Dahil kapag nalaman ng mga anak niya, ay baka mas lalo lamang may maghangad na mamatay siya."
Nanghihina na napaupo si Pen at tumingin kay Yuka. Hinawakan niya ito sa kamay.
"Kawawa naman si Yuka. Hindi na nga maganda ang katangiang binigay sa kanya, tapos may masamang tao pang sinamantala ang kahinaan niya. Napakalupit ng mundo sa kagaya niya."
Tumingala si William para pigilan ang luha. Suminghap siya at hinarap si Yaya Pen..
"'Wag ho muna nating sabihin. Lalong-lalo na sa mga tao rito."
"Pero bakit?"
Tumigas ang mukha niya at napakuyom siya ng kamay.
"Dahil natitiyak kong naglalabas-masok sa pamamahay na 'to ang salarin. Gusto ko itong mahuli... At ayokong malagay sa kahihiyan si Yuka. Tama na ang lahat ng pangungutyang natatamo niya. Ayokong madagdag sa isip niya na masyadong mapanghusga ang mga tao."
Tumango si Pen na nauunawaan ang nais ni William. Siya man ay nais na mahuli ang gumawa nito kay Yuka. Ang batang inaalagaan niya ay dudungisan lamang ng masamang tao.
-
KINABUKASAN, SA HAPAGKAINAN ay nagtataka ang magkapatid na Yuri at Yvo kung bakit hindi kasabay ni William si Yuka sa lamesa. Bale may dalawang mahabang lamesa at dahil ayaw ng magkapatid na makasabay sa pagkain ang mga ito kaya nagpahiwalay sila ng kainan.
Tumayo si Yvo at lumapit sa lamesa ni William na walang imik na kumakain. Tila malalim din ang iniisip nito kaya hindi napansin ang paglapit niya.
"Tila mag isa ka ngayon? Wala ata si Yuka."
"Hindi pa siya gising." simpleng tugon ni William at nagpatuloy sa pagkain.
"Wow! Himala at tulog pa? Dati-rati ay hindi pa sikat ang araw gising na siya. Hmm, tila may tinatago ka sa amin, William?"
Nilapag ni William ang kutsara't tinidor sa lamesa at tinignan si Yvo habang umiinom siya ng tubig.
"Bakit tila naging interesado ka kung bakit hindi nakasabay sa akin ngayon si Yuka? Bakit, big deal ba sa 'yo ngayon na hindi makita si Yuka? Tandang-tanda ko pa na ayaw na ayaw niyo ngang makikita ang kapatid niyo."
Tumawa si Yvo pero bakas sa mukha nito ang inis sa sinabi niya.
"Masama bang hanapin minsan ang kapatid namin? Well, baka naman kasi kaya tinanghali ng gising dahil magdamag mong pinagod. Sawa ka na ba sa girlfriend mo at si Yuka naman ang tinikman mo?"
Tila nagpanting ang tenga niya at tumayo siya bago kwelyuhan si Yvo. Gigil na gigil ang hawak niya rito at gustong-gusto niyang pasabugin ang bibig nito dahil sa mga pinagsasabi nito.
"Wala kang alam sa nangyayari kay Yuka. At 'wag na 'wag mo akong aakusahan ng hindi maganda patungkol sa pakikitungo ko kay Yuka, dahil kahit kailan, hinding-hindi ko magagawa ang binibintang mo. Kung wala kang magandang sasabihin sa kapatid mo, mabuti pang itikom mo 'yang mabaho mong bibig, dahil kapag hindi ako nakapagtimpi ay baka sabog ngayon 'yan."
Padabog na binitawan niya ang kwelyo nito kaya napaatras ito. Nagpunas siya ng nguso gamit ang napkin table at binagsak sa plato bago siya umalis na walang lingon-lingon kela Yvo.
Nagtagis naman ang bagang ni Yvo habang matalim ang tingin na nakasunod sa palayong bulto ni William. Napakuyom siya ng kamay dahil sobra siyang nayayabangan sa sampid na 'yon na kung makaasta ay akala mo mas may karapatan ito sa mansyon kesa sa kanila.
"Yvo, hindi ka ba nakakahalata na parang nagkaroon ng katahimikan itong bahay. At kagabi ay naulinag ko si William at Yaya Pen na nag-uusap sa kwarto ni Yuka. Hindi ko lang narinig dahil masyadong mahina ang boses nila."
Tumingin si Yvo sa kapatid. Patuloy ito sa pagkain habang kinakausap siya. Lumapit siya rito at pabagsak na naupo sa upuan niya.
"Wala namang pinagbago. Baka tinotopak lang ang abnormal na 'yon. Maganda nga sana kung may masamang nangyari rito, para mas lalong matahimik na ang buhay natin at mapaalis ang mga sampid."
Nakiba't-balikat si Yuri at nagpatuloy sa pagkain. Minsan ay napapaisip siya dahil hindi niya alam kung tinuloy ba ng mga kaibigan niya ang plano nila. Kanina pa siya balisa dahil hindi niya ma-contact si Paul.
"Ikaw na ang bahala sa kanya, William."
Napatingin ang magkapatid ng maulinag ang boses ni Yaya Pen. Agad na tumayo ang dalawa at sinilip ang mga ito. Nakita nila si Yuka na tulala habang akay ni William. Nagkatinginan sila at mas lalong lumakas ang hinala ni Yuri na may nangyari kay Yuka lalo't tila ba tulala ito.
"Makakaasa kayo, Yaya Pen. Sige ho, aalis na kami."
Nagkatinginan ang dalawa at tila sila nagkaintindihan. Agad na sumunod sila kay William ng makalabas ito habang akay-akay si Yuka. Nakaalis na rin sa sala si Yaya Pen kaya hindi sila nito napansin.
Sinakay naman ni William si Yuka sa motor niya. Sinuotan niya ito ng helmet. Wala parin itong imik at tulala kaya napahinga siya ng malalim. Nangangamba siya na na-trauma ito. Kaya kesa magkulong ito sa kwarto nito ay pinasya niyang ilayo muna si Yuka sa mansyon. Baka mamaya ay nandoon ang salarin at makita ito ni Yuka at lalong lumalala ang sitwasyon. Pinakuha na rin niya ang record ng cctv. Mamaya niya makukuha ang hinahanap niyang record.
"Yuka, gusto mo bang kumain tayo sa mcdo? Gaya ng dati. 'Di ba gusto mo ng spaghetti, fries, at ice cream. Ibibili kita kahit ilan ang gusto mo."
Hindi ito umimik kaya napahigpit ang hawak niya sa manibela. Hindi siya susuko. Gagawin niya ang lahat manumbalik lamang sa dati si Yuka.
Hindi niya alam kung saan sila pupunta. Basta nagmaneho lamang siya at napiling magpunta sa lugar na hindi siya makikilala. Sa isang malaking rest house na malapit sa dalampasigan ng dagat sila napadpad. Hininto niya ang motor at bumaba siya. Binuhat niya si Yuka at naglakad siya palapit sa rest house. Lingid sa kaalaman ng lahat ay binili niya itong lupain at nagpagawa siya ng rest house para kapag nais niyang lumayo sa mga matang nakamasid ay may pupuntahan siya. Hindi rin alam ni Priyanka ito. Si Yuka pa lang ang babaeng nadala niya rito.
Maingat na pinasok niya ang dalaga sa loob at ramdam niya ang panginginig nito. Agad na inupo niya ito sa sofa at pinakalma.
"Relax. Ako lang ito, Yuka. Hindi kita sasaktan."
Tumulo ang luha nito habang nakatulala. Hinawakan niya ito sa mukha at pinagdikit niya ang noo nila at hindi niya mapigilang manghina sa nakikita niyang sitwasyon ni Yuka.
"Please, bumalik ka na sa dati, Yuka. Miss na miss na kita."
Lumakas ang iyak nito kaya tinignan niya ito. Pinahid niya ang luha nito, habang hindi alam ang gagawin para lamang bumalik si Yuka sa dati. Gusto niyang bumalik ang makulit at masiyahing Yuka. Hindi 'yung ganito na para siyang kumakausap sa hangin.
"Yuka.." hinalikan niya ito sa labi pero agad na tinulak siya nito at takot na takot na lumayo sa kanya. Napalunok siya at napaiyak, "gusto kong burahin ang ginawa sa 'yo ng hay*p na 'yon! Hindi ko kayang makita kang ganyan, Yuka."
"'Wag po.. Sakit. Ayaw ko." umiling-iling ito habang nanginginig sa takot na tila ba nakikita nito sa katauhan niya ang walang hiyang gumahasa rito.
Marahang lumapit siya rito at hinawakan sa braso para pakalmahin.
"Sshh.. Wala nang makakapanakit sa 'yo. Nandito ako, Yuka. 'Wag kang matakot sa akin, hinding-hindi kita sasaktan."
Hinalikan niya ito sa noo habang hinahaplos ang mukha nito. Ramdam niya na kumalma ito kaya binaba niya ang labi sa mga mata nito at masuyong hinalikan. Gusto niyang burahin sa isip nito ang lahat ng karahasang nangyari rito. Ayaw niyang mamulatan ng inosenteng isip nito ang ganoong bagay.
Masuyong hinalikan niya ang bawat parte ng mukha nito, bago bumaba ang labi niya sa labi nito. Nanginig ito pero binigyan niya ito ng dahilan para huwag matakot. Masuyo niyang hinalikan ito sa labi. Puno ng ingat at pinaparamdam rito na huwag itong matakot.
Buburahin niya ang lahat ng karahasang ginawa rito. Hindi man niya nais gawin ito, pero wala siyang maisip na paraan. Alam niyang hindi nito agad-agad makakalimutan ang nangyari. At natatakot siya na hindi na bumalik sa dati si Yuka.
Maingat na pinahiga niya ito habang masuyong hinahalikan niya pa rin ang labi nito. Humawak siya sa leeg nito at binitawan niya ang labi nito para bumaba ang halik niya sa leeg nito. Pinigilan siya nito at tila may alaalang naisip ito kaya binigyan niya ito ng halik upang pakalmahin at makalimutan ang pangyayaring naaalala nito sa leeg nito.
Habang hinahalikan niya ito ay hindi niya mapigilan ang sarili.
"Dito ka ba niya hinalikan?" tanong niya at tinignan ito. Tumango ito habang umiiyak kaya hinalikan niya ang parteng dibdib nito.
"'Wag!" hiyaw nito.
"Sshh, aalisin natin ang alaala niya, Yuka. Aalisin natin."
Hindi mapigilan si William dahil desidido siyang tulungan si Yuka na makalimutan lahat. Kahit ang paraan niya ay alam niyang hindi nararapat sa kagaya ni Yuka. Bukod do'n, may napagtanto siya sa sarili na dapat noon pa niya inamin.
Unti-unti niyang inalis ang saplot ni Yuka at napatigil siya ng makita ang pasa sa tiyan nito. Napakuyom siya ng kamay at pumikit. Pinagpatuloy niya ang paghalik sa katawan ni Yuka. Puno ng pag-iingat at pilit pinaparamdam sa dalaga na hindi niya ito pinandidirian. Na ang dapat lamang nitong maaalala ay ang pinapadama niyang proteksyon.
Hinubad niya ang lahat ng saplot nito at tinignan niya si Yuka. Nakapikit ito habang nanginginig ang mga kamay na nakatakip sa dibdib nito. Masuyong hinawakan niya ang mga kamay nito at pinagsiklop sa kanya. Hinalikan niya ito sa noo bago bumaba ang labi niya sa labi nito.
"Hmmp!"
Naramdam niya ang pagnanais nitong pumalag at dama niya ang takot nito, ngunit unti-unting nag-relax ang katawan nito habang pilit niyang pinaparamdam rito na 'wag itong matakot. Gusto niya na maramdaman lang nito ay ang kanyang halik at pag-angkin rito.
Isa lang ang nais niya, at 'yun ay alisin lahat ng bakas ng lalakeng gumahasa rito. Ngunit habang lumalalim ang halik niya kay Yuka at umiinit ang bawat pag angkin niya rito ay unti-unting nagugustuhan niya ang bawat nangyayari sa kanila. Halos ayaw niyang pakawalan ang dalaga at kung maaari ay ayaw niyang tumigil ang nangyayari sa kanila.
Matunog na binitawan niya ang labi nito at bumaba ang halik niya sa leeg nito.
"K-Kuya, 'wag po d'yan. Nakikiliti ako.."
Napatigil siya at napatingin kay Yuka. Namumula ang pisngi nito at gusto niyang mapaidtad sa tuwa ng makita niya muli ang buhay sa mga mata nito.
"God! Yuka, nakikilala mo na ako?"
Hindi matawaran ang ngiti niya. Napahagikhik ito kaya nagtaka siya.
"Kuya, ano po 'yang nakapasok? Nakikiliti po ako."
Ngumiti naman siya lalo at hinawakan sa mukha si Yuka. Mariin niyang hinalikan ang labi nito pero tinulak siya nito.
"Bakit n'yo po kinakain lips ko? Ayaw ko po, baka hindi ako salita."
Natawa siya at hinawakan ang mga kamay nitong nakatulak sa dibdib niya. Muli niyang pinagsiklop ang kamay nila at dinala niya sa ulunan nito.
"Makakapagsalita ka pa rin kahit kainin ko ang labi mo. At hindi ko kinakain ang labi mo, kundi hinahalikan ko. Halik na gusto kong ipadama sa 'yo na mahal kita, Yuka."
Nakita niyang naguluhan ang mukha nito pero hindi na niya hinayaang lumalim ang iniisip nito at muli niyang hinalikan ito at muling pinagpatuloy ang naudlot na init ng kanilang paniniig.
-
WALANG KAALAM-ALAM si William na may mga mata pa lang nakakita ng ginawa niya kay Yuka. Napangisi ang mga ito at agad na may ginawa para tuluyang umayon sa kanila ang kapalaran.
"Hello.. May scoop ako sa inyo. Pumunta kayo ngayon din dito sa rest house ni William Dela Torre sa laguna."
Binaba na nito ang tawag at napatingin sa kasama na kinukuhanan ang dalawa. Napangisi ito na tumingin din sa kasama.
"Akalain mong hindi na tayo mahihirapan. Sabi na nga ba at papatulan ni William si Yuka base pa lang sa pagprotekta nito. Nakakatawa na ipinagpalit niya ang sexy at maganda niyang girlfriend sa sinto-sintong si Yuka."
Tinapik lang ng kasama niya ang balikat niya, "Tara na at umuwi na tayo para mag-celebrate. Dahil ilang sandali na lang ay mawawala na ang mga pabigat sa buhay natin."
Tumango siya at nilisan nila ang rest house ni William. Bago 'yon ay agad na kinalat niya sa social media ang mga larawan at video ni William habang kasama si Yuka.
To be continued...
- Writer
