Chapter 2
605 Words
Habang pa balik ako sa room o my god gusto ko ba talaga pero imposible yon pangalawang beses ko pa lang sya na kita diba?........pero yung iba nga unang beses pa lang nag ka gusto na so walang imposible!s**t talaga.
"Hoy!ano iniisip mo? tanong sakin ni amanda.
Gulat na lang akong napatingin sa kanya "w-wala"kinakabahang sagot ko bawal nyang mapansin na may crush ako kay Ian kung hindi masasaktan sya s**t.
"Tss halata namang may iniisip ka!........hmmmm Sino ba yan?Sinaktan ka ba nyan?sabihin mo sakin resbakan natin?.
"K-kase ano?"napatingin na lang ako sa kanya nakita kong nakayuom ang kamay nya kaya lalo ako kinabahan galit ba sya galit nga sya napalunok na lang ako kaagad umiwas ng tingin.
Natatakot ka ba?Sabihin mo lang yung pangalan ng gagong yon ako na bahala reresbak!tiim bagang sabi nya
"N-no need o-okay lang talaga ako a-amanda..ahmm oo okay lang talaga ako!".
"Kapag may nanakit sayo sabihin mo sakin ako ang bahala sa kanila amara"naka ngiting sabi nya."saka bakit mo pa ko naging kambal kung hahayaan kita saktan ng iba maloko ako amara pero promise kapag sinaktan ka ng iba mapapatay ko sila"dagdag pa nito.
"Alam mo kung bakit ako lang dapat Ang mananakit sayo amara joke!natatawang sabi nito bago nag lakad palabas.
napangiti na lang ako maloko talaga nakangiting sabi ko habang nakatingin sa landas na tinahak nya ganon din ang gagawin ko amanda wag lang mag alala.
tahimik lang akong dinadahak ang daan papuntang cafeteria ng biglang may umakbay sakin napatingin na lang ako kung sino "i-ian"gulat kong sabi.
"Sorry akala ko ikaw si Amara"gulat ding sabi nya.
"O-okay lang" sabi ko saka humiwalay sa kanya.
"Alam mo ba kung saan yung Cafeteria dito?kanina pa kase ako nag hahanap wala akong mahanap pwede mo ba akong samahan?"daretchong tanong nya.
"Doon din ang punta ko"naiilang na sabi ko sa kanya saka una ng lumakad.
Pag dating namin doon pinahanap nya na lang ako ng upuan dahil sya na lang daw ang mag o-order.
"Ano nga ulit pangalan mo sorry hindi kase ako mahilig mag kabisado ng pangalan"tanong nya sakin.
"Amanda Antonio Tyson"ilang kong saad.
Tumango na lang sya saka hindi na muli nag salita gusto Kong mag tanong kung paano sila nagkakilala ni amara kung ilang taon na sya kung kailan birthday nya kaso na hihiya ako kase ramdam ko na hindi nya ako gusto kasama napabuntong hininga na lang ako sa na isip ko.
"Amanda Ian"sigaw ni amara papunta sa pwesto namin saka umupo na lang ito.
"Binilhan na kita ng pagkain kumain kana?nakangiting sabi ni Ian.
"Hoy ang dami nito hindi ako matakaw?"inis na sabi ni amara saka kumagat na ng fried chicken.
"Matakaw ka kaya hindi lang halata sa katawan mo dahil kahit kain ka ng kain ay payat ka parin?sagot naman ni ian.
"Tss papatabain mo ba ko?ikaw ha gusto mo ko noh?birong tanong ni amara.
Kung ok may magagawa ka?beside hindi ka naman mahirap gustuhin amara......matalino ka maganda ka mayaman masarap ka pa mag luto lahat ata ng gusto ng lalaki ay na sayo na tanga na lang ang hindi mag kakagusto sayo amara.
"Alam ko yan hindi mo na kailangan sabihin Ian walang Tyson na pangit tss"natatawang sabi nya.
"Kahit kailan ang yabang mo talaga mag bago ka na nga nako ka".sabay na nag tawanan na lang sila.
Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng selos kahit na alam kong hindi kami ni Ian mali to hindi naman kami.
Pero isang tanong na lang ang gusto kong itanong sa kanya ngayon gusto nya ba si Amara o sadyang mali lang ako ng iniisip kahit wala ak ong karapatan isipin ito sana hindi.
Ipagpapatuloy
- Writer
