ALESSANDRA
Habang palayo si Philippe ay nakatitig lang ako. Hindi ako makapaniwala. Hindi ko inaasahan ang sinabi niyang palalayain na niya ako. Ang bilis naman yata niyang sumuko. Sumobra ba ako sa pagbibintang sa kanya? Mali bang sisihin ko si Philippe sa ginawa ng anak namin kanina?
“Mom. . .” Napalingon ako sa nagsalita. Si Leandro. Kadarating lang ng kambal. Lumapit sila sa kinauupuan ko at hinagkan ang pisngi ko. Umupo sa tabi ko si Leandro at saka inakbayan ako.
“Are you alright, Mom? You seems not okay.” Tanong sa akin ni Lessandro. Napansin yata ang pagkakatulala ko ng ilang sandali. Gusto kong kutusan ang sarili ko dahil hindi ako nag-iingat.
Napangiti ako para mapaktakpan ang pagkabigla ko sa sinabi ni Philippe sa akin. Hindi ko nga maintindihan ang sarili ko. Dapat masa
