ALESSANDRA
Napansin ko si Alessan na patingin-tingin sa akin habang nasa byahe kami. Tahimik lang siya at hindi nakikipagkulitan sa mga kapatid na pinagtaka ko. Hindi siya ganito katahimik, meron yatang problema ang anak ko.
“Anak may gusto ka bang sabihin sa akin?” Tanong ko. Tila may gusto siyang sabihin base sa tingin niya. Hinaplos ko ang kanyang buhok.
“Mommy, hindi na ba tayo uuwi sa bahay natin? Kawawa naman si Daddy kasi wala siyang kasama sa house.” Malungkot na turan ng anak ko. Naging makasarili ba ako at hindi ko inisip ang mga anak ko kung payag ba silang mawalay sa kanilang ama? Ito ang kahinaan ko, hindi ko kayang nakikitang malungkot ang mga anak ko. Nagbuntonghininga ako.
“Dadalaw naman kayo sa daddy niyo by next week,” sabi ko para mapanatag ang kalooban ng anak
