Pagkatapos nilang magyakap ng kanyang ina ay pumasok at tumuloy na siya sa loob ng kanilang munting bahay.
" Hindi ko alam anak na darating ka at uuwi ngayon, bakit biglaan ang pag-uwi mo?" Tanong nito sa kanya na halatang tuwang-tuwa ang hitsura nito.
"Gusto ko lang pong umuwi upang masorpresa ko po kayo." Sabi nalang niya sa kanyang Ina at hindi dapat na sabihin niya rito ang lahat na nangyari sa kanya. Ayaw niyang masasaktan ang damdamin nito dahil sa nangyari sa kanya.
" Salamat naman anak na umuwi kana, hindi na ako mag-iisa, Kerai." Sabi nito.
" Huwag po kayong mag-alala, Nay, mula ngayon ay hindi na po tayo magkahiwalay, dito na po ako lagi sa tabi niyo." Pangako niya sa Ina.
"Siya nga pala, may lechong manok po akong binili dito nay, isalin niyo po ito sa Plato at sabay
