"Mauna ka ng kumain. Busog pa ako," matabang kong saad.
"May problema ba?" Pinaharap niya ako sa kanya. Hindi ako makatingin sa kanya.
Inaayos ko na lang ang pagkakainan namin. Ang lunch na binigay lang ni Hanney ang binuksan niya. Samantala ang dala ni Alejandro na para sa akin nilayo niya.
"Wala naman. Busog pa ako kaya mauna ka ng kumain." Nginitian ko siya para maniwala siyang busog pa ako. Ngunit kilala ko siya. At kilala niya ang ugali ko.
"Hindi pa tayo kumakain ng tanghalian. Kaya paanong busog ka? Sit there and we will eat together." Pina-upo niya ako sa aking upuan.
Nagbuntong hininga na lang ako. Bigla kong na-realize ang pagiging isip-bata ko. Why I felt useless? Bigla akong nawalan ng gana dahil lang sa nasaksihan kanina.
Inaayos niya ang pinagkakainan namin. Pinap
