Separate Ways

Chapter 15

Franchesca

I feel distracted, una sa isiping kasama ni Joy si Kevin, selos? siguro oo nga. Selos nga siguro ito. And the other thought that distracts me is what Chester told me a while ago. Nagpatuloy ang beauty pageant pero hindi na ako makapag focus dahil sa mga revelations na nangyari kani kanina lang. I'm like a bird who just go with my wings. I never think of where to go but just flying. Despite of the crowds noise and the background music, still parang wala akong naririnig. Parang gusto ko na lang tumakbo, at mapag isa. Naguguluhan ako, nalilito.

"Ms. Fernandez" naagaw ang pagiisip ko ng muli tawagin ako ng host, nasa gitna na pala ako ng stage for Question and Answer portion.

"I will repeat the question, How do you see yourself fifteen year from now?" The host lay me the mic and wait for my answer. I scan the crowd first, I search for my friends para makakuha ng lakas ng loob. I see them on the crowd cheering me up and saying 'Woohh kaya mo yan Chesca' I smile back to them until Chester's eyes and mine met, he nodded at me and saying 'you can do it' and 'Your so beautiful' and smile.I smile him back and answer the question. "Well this question has to do with the choice you make for yourself, It cant predict one for you but be sure to give a brief reply, but one thing is for sure, fifteen years now, I'm still the Franchesca that my family and friends know. I'm still the person as good as i am now. And i Thank you." and the crowd applauded..

I crowned as the Ms. Manila College. Masayang masaya kami ng mga kaibigan ko sa pagka panalo ko. It was just my first time but its a good experience though. Masaya kaming nag diwang ng hinatid nila ako. I am with Raven, Jenny, Sander and Chester who offer us a ride.

We celebrated my victory. Nagkaroon ng munting salo salo sa bahay. Nang magpaalam na rin ang mga bisita, hinatid ko na sila hanggang sa labas ng bahay. Nagpaiwan si Chester, gusto niya daw tumulong sa pagliligpit. Hindi naman tumutol si Nanay kaya ayun pinaghugas siya ng mga pinagkainan. Umakyat naman ako sa kwarto upang makapag linis ng katawan at makapag palit na rin ng pang tulog.

Pagbaba ko, nabungaran ko si Chester na nagpupunas ng lamesa, nag angat ito ng ulo at lumingon sa akin saka ngumiti. Natawa naman ako sa itsura nito, basang basa ang damit dahil sa paghuhugas ng pinggan. Paniguradong hindi naman nito talaga ginagawa ang ganung gawaing bahay kaya halos maipaligo na nito ang tubig. Nilapitan ko naman ito saka sinabing umuwi na siya. Ako na ang magtutuloy ng ginagawa niya pero tumanggi ito at tinapos ang pinupunasang lamesa.

Lumabas ito ng sala habang nakaupo naman ako sa sofa, natapos din ito sa mga ginagawa. Nagpaalam na rin siya sa itay at inay kaya nag presinta na akong ihatid ito sa labas.

"Salamat sa tulong mo Chester" i said to him and smile.

"No, thank you coz you allow me to do it. Thank you" isang napakatamis na ngiti naman ang isinukli nito. Ngunit agad din akong nailang nang pumasok bigla sa isip ko ang tagpo kanina tungkol sa sinabi niya. Bigla bigla para bang napipi ako sa kung ano ang sasabihin dito kaya naman nagpaalam na lang akong papasok na sa loob.

Nang patalikod na ako'y hinabol nito ang palapulsuhan ko saka ako iniharap sa kanya. Our eyes met and then he hug me softly. Natigilan ako sa ginawa niya, hindi ko malaman kung tutugunin ko ba ang mga yakap na yun, all i was thinking was Kevin, hindi ito tama, sa huli mahina ko siyang itinulak palayo sa akin. Pilit siyang ngumiti saka sinabing "Congratulations" then i nodded at him, smile and bid my goodbye.

Tinignan ko lang siyang naglalakad palayo. Chester was a good man, sa maikling panahong na magkakasama kami, alam kong mabait itong tao. At alam ko ring swerte ang magiging girlfriend nito, he's not flirt, he's a good catch. He is handsome and popular in school. And i know he deserve someone better than me. I have Kevin and i can't fool him. I can't be unfaithful to him. Minahal ko si Kevin simula pagkabata pa lang at alam kong ganun na ito kalalim kaya hindi ko kayang suklian kung ano ang nilalahad ni Chester sa akin.

Sa isiping iyon, saka ko na realize dapat pala naming magusap ng tungkol sa nangyari kanina. Akmang hahabulin ko sana ito ngunit huli na, sobrang layo na ng pagitan namin. Hinayaan ko na lamang at ipagpapabukas ko na lamang ang nangyari.

Pumasok ako sa bahay saka dumiretso sa kwarto. Naghahanda na sa pagtulog nang biglang tumawag si Kevin. Nagtaka ako dahil alam kong wala itong pasok sa school ngayong araw, ang alam ko'y tulog pa ito kapag ganitong oras. Nasagot ang mga tanong na gumugulo sa isip ko nang pag sagot ko ay rumehistro sa screen ang isang madilim na kuha, tanging anino lamang ang mababanaag. Nang may isang imahe ang tumapat sa screen, si Joy. mukhang kakagising lang nito dahil sa magulo pa nitong buhok.

"Oh s**t".

Nang makita niya ako, nagulat ito at napamura. Kumunot naman ang noo ko.

"Joy? Is that you?" Tanong ko dito. Nanatili lang itong aligaga, para bang hindi nito malaman kung ano ang uunahin. Hindi ko nakikita ang kanyang paligid, tanging ang ilaw ng cellphone lang ang nagsisilbing liwanag na nakatutok pa sa kanya.

Isa pang ikinagugulo ng isip ko, bakit hawak ni Joy ang cellphone ni Kevin? At bakit mukhang kakagising lang nito? Ano ang nangyayari?

"hhmmm" a voice of a man caught my attention.

"Is it Kevin?" tanong ko dito ngunit nanatili lang ito sa kanyang ginagawa.

Nanatili lang akong nakatingin, nag aabang sa mga katagang sasabihin nito saka muling bumalik ang tingin sa akin at nagkagat pa ng labi.

"Chesca, I'm so sorry"