She never had mornings quite like this. It was blissful. Yes, It's simple, fleeting, but above all else it made Sunny feel like she had a chance to have the most humane moments. Even just for a little while. Kahit sa hinuha ay hindi niya nakita ang sarili na gumigising sa tabi ni Izaac at pagmasdan itong natutulog at mahinang humihilik. Lihim na napangiti ang dalaga. She stayed there beside him before eventually getting up to fix herself. Agad siyang nahbihis at sinuot ang putting long sleeves ni Izaac dahil pinunit ng binata ang suot niyang damit kagabi. Gusto niya pa sanang magalit ngunit wala na rin namang silbi dahil ginusto niya rin ang bawat sandal nilang magkasama. Bumaba siya sa kusina at nagtimpla ng kape. It was a good thing that the fridge was well stocked so she prepared her

