Twisted Affection

FOUR

Warning: R/18

TININGNAN ko ang table niya at may harang sa harap nun. Malaki ang table kaya pwede akong sumuong roon. Binalik niya ang pagsira ng kaniyang zipper at lumapit sa pintuan. Ako naman ay kinuha lahat ng gamit at damit ko at inayos ito sa couch. Dinala ko nalang ang bra at underwear ko at sumuong sa table.

Nakiramdam lang ako hanggang sa bumukas ang pintuan. Tanging yabag ng ilang tao ang narinig ko at lumapit sila sa mesa kung saan ako ngayon.

May tinanong yata sila tungkol sa isang activity tapos tiningnan ko lang ang sapatos ni Prof papunta sa upuan niya at prenteng umupo roon.

Pagkatapos ng kaniyang pagkaupo ay binaba niya ang kaniyang zipper at nakuha ko naman kung ano gusto niyang gawin. Normal lamang siyang nakikipag usap sa mga estudyante habang ako ay nakaluhod na sa gitna ng kaniyang hita at pinalabas ang mahaba at mataba niyang p*********i. Umiigting iyon at may napansin pa akong basa sa ulo nito.

Dinilaan ko ito upang matikman at pinasok pa ang aking dila sa butas at nilalaro ito. Pagkatapos ay sinimulan ko ng itinaas baba ang aking kamay. Nakita kong nagpipigil siya dahil naging visible ang ugat niya sa kamay.

"Sir, kailan po ba deadline nito?"

I started to lick his c**k down to his balls while my hands were still moving it up and down.

"U-uh, you can pass it on Monday at 5 pm. Or just let your president know an-nd oh.."

Malalim ang paghinga niya ng pinasok ko na sa aking bibig ang kalahati ng kaniyang p*********i. I moved my mouth slowly and I was shocked when he pushed his c**k kaya ay nabulunan ako dahil masyadong malaki iyon at tumama ito sa lalamunan ko. Maluluha ako nang nilabas ko ito sa aking bibig.

"Okay lang po kayo sir? Ba't po namumula kayo?" Isang boses babae ang naririnig ko.

This time, ako na mismo ang deep throat at kahit luha at laway ay nagsalubong na ay hindi ko iyon tinigilan. Hindi na niya napigilan at hinila ang buhok ko upang mas bilisan ko ang aking ginagawa.

Pabulong siyang nagmura. I heard he cleared his throat and answer the student question.

"I'm sick now. Iyon lang ba? Anything for clarification?"

"'Yon lang po sir. Mauna na po kami sir. Pagaling po kayo."

"Can you lock the door before you leave? Thank you."

Nang marinig ko ang pagsirado at paglayo ng mga footsteps ay mabilis niyang sinipa ang lamesa at lumayo ito hanggang sa umabot sa pintuan.

Hindi parin ako tumigil sa ginagawa ko at hindi na niya nakayanan ang sarap dahil pinanggigilan na niya ang buhok at bahagyang ginalaw ang baywang.

"Uggghhh. s**t, this is f*****g heaven."

Ang lalim ng boses niya at hindi ko maiwasang hawakan ang sarili kong p********e habang inuulos ni Professor Zaiden ang kaniyang p*********i sa aking bibig.

Dalawang kamay na niya ang gumigiya sa ulo ko at kahit nabulunanan na ako at naluluha ay hindi siya tumigil. Mas tumigas ang kaniyang p*********i at dumaing siya ng mahaba hanggang sa pumutok na ang kaniyang t***d mismo sa aking bibig.

"f**k, that was good. You are really good at sucking c**k, Laurene."

Tinikom ko ang aking bibig at dahan-dahang nilunok lahat iyon. Nakatingin na pala siya sa ginagawa ko. Nang malunok ko lahat ay tumayo na ako at dumiretso sa kaniyang sink at nagmugmog.

Bumalik ako at nakapwesto na pala siya sa couch. Binukaka niya ang kaniyang hita at sinasakal ang kaniyang p*********i.

"I thought we're done?" Maang-maangan kong tanong. Ngumisi lang siya at binasa ang labi.

"No, that was just an appetizer. This the main meal baby."

Bumaba ang tingin ko nang tinaas baba niya ang kaniyang kamay roon habang nakatingin sa akin. Naglalawa na rin ang p********e ko dahil masyadong hot ang Professor para hindian.

Hindi na ako sumagot at lumapit sa kaniya. Tiningnan niya lang ako nang pumwesto ako sa kandungan niya.

"I'll drive you." Mapang akit kong sabi na mas lalong nagpabigat ng kaniyang hininga.

"Let's see what you got, ride my c**k like crazy bitch."

Ngumisi lamang ako at sinimulang ipasok ang ulo ng kaniyang p*********i sa b****a ko. "My pleasure, my Professor."

I insert his c**k into mine and I let out a heavy moaned when I felt his length. Ang haba at taba, napupuno ang pagkakabae ko.

When I started to move, he looked up at the ceiling and let me hump at his c**k like crazy. Gumiling pa ako at mas binilisan ang ang galaw. We both moaned softly.

Hindi na niya nakayanan at gumalaw na rin siya at mas binilisan ang pag ulos. Napahinto ako sa pagkagalaw habang nakahawak ang dalawa kong kamay sa kaniyang balikat. Hindi man lang sumara ang bibig ko dahil sa mabilis niyang paggalaw.

Napayakap ako sa kaniya nang bigla siyang tumayo at bumaliktad kaya ay ako na naman ang nakaupo sa couch habang hindi parin niya hinuhugot ang kaniyang p*********i. Todo ulos siya habang ako ay nakahawak sa aking dalawang hita.

"P-prof, idiin mo pa.. Yes! Ohhh..."

Tumirik ang mata ko sa sarap at kahit siya ay hindi na rin mapigilan at naririnig ko na ang mga ungol niya at pagmumura.

"I can't get enough with your cunt, Laurene. I want to f**k you hard like this everyday. Oh, damn it!"

Parang nawalan na kami ng pakialam kung sino ang makakarinig sa amin dahil nababaliw na kami sa naramdamang langit.

Sa isang around ay dalawang beses akong labasan dahil ang sarap niya talagang magpaligaya tapos hanggang umabot pa kami ng alas singko kakatalik at doon na kami tumigil ng Isa pang round dahil nakarinig na kami ng boses sa labas.

NANGHIHINA kong kinuha ang mga damit ko sa sahig. Bumalik rin ako kung nasaan ang bra at underwear ko at agad sinuot. Nagsusuot na rin siya ng damit na parang kalmado lang habang ako ay gusto ko nalang sumalampak sa sahig dahil sa panghihina.

Sinuot ko pabalik ang medyas ko at sapatos habang nakaupo sa couch nang maramdaman kong lumapit siya sa akin at naglahad ng isang makapal na pera.

"Hindi ako bayaring babae Prof, sa inyo nalang 'yan."

I can't help but to frowned. Gusto ko nalang umuwi at magpahinga dahil mas nasasaktan pa ako sa ginawa niya ngayon.

"Take it, Laurene. Wala akong sinabing ganoon. We both love it and this money is for you. I told you, babayaran kita sa paglilinis mo rito."

Tumingala ako sa kaniya pero hindi ko parin kinuha. "Masyado 'tong malaki sa paglilinis lang."

He grew impatient and placed the money in my hand. I was taken aback when he unexpectedly kissed me.

"If you don't want me to get mad, take it."

Umiwas nalang ako ng tingin at hinigpitan ang hawak sa pera. Hindi ko alam kung ano ang naramdaman ko ngayon pero nangingibaw ang saya at kilig ko.

Tumunog ang cellphone niya na agad rin naman niyang sinagot at umupo sa couch.

"Yes, Love."

That b***h again.

"I'm sorry but I'm not free tonight. Maybe tomorrow? Yes.. okay."

Inayos ko muna ang buhok ko at tumayo upang kunin ang aking bag. Gusto kong distorbuhin ang tawagan nila pero pagod ako ngayon. Tumayo nalang ako at sinuot ko na ang sling bag ko upang magsimula ng maglakad palabas.

"Date? Uh.. yes."

Palihim akong napaikot ng mata. Date pala ha? Next time, papagurin ko ng buo si Professor. Tingnan nalang natin kung makakapagdate pa kayo. If they meet later, then my plan will succeed. Maybe that why Professor Zaiden is eager for me to have s*x with him because I use the same perfume. It's a bath perfume na minsan ko lang ginamit at literal na dadapo iyon sa ibang balat lalo na at magkalapat. His fiance might smell it.

"I'm going now, Zaiden."

Napaawang ang bibig niya dahil nilakasan ko ang boses ko. Lalo na at hindi ko siya tinawag na Professor. He's still on the phone now at wala yatang planong putulin.

Ngumisi lamang ako at binalewala ang reaksiyon niya at mabilis siyang hinalikan sa labi. Kinagat ko pa iyon bago ako tumalikod at lumabas na ng kaniyang opisina.

"Tao po! Tao p-- oh, Hi!"

Napaigtad ako dahil sa lakas ng boses babae. Pumihit ako at doon nakita ang babaeng kapareho ko ng uniporme. Nasa labas siya ng lumang library at mukhang may hinahanap siya. Nilampasan ko siya dahil hindi ko naman siya kilala pero mabilis siyang humarang sa harap ko.

"Hi! I'm from block 2, nice to meet you! Laurenestine right?" Masaya niyang pagpakilala. Tiningnan ko lang ang kamay nito sa harap ko bago bumalik ang tingin ko sa mata niya. Maya-maya pa ay lumapit siya sa akin at parang umaamoy.

Kinabahan ako nang ngumisi siya sa akin."You're wild for a nerd. So, sino ang swerteng lalaki? Is it--" sumilip siya kung saan ako galing at nakakalokong tumingin pabalik."Uhm, I see.. that's unexpected." Kagat labi niyang dagdag.

"A-anong kailangan mo?" Hindi ko siya kayang tingnan dahil hindi ako naging comfortable.

"I'm here for my brother-- Oh, hi kuya!"

"Zaen, what are you doing here?" Napalingon ako nang marinig ang boses ni Professor Zaiden. Tumingin naman si Professor Zaiden sa akin na para bang nagtatanong kung kilala ko ba ang babae.

"Ahh, Laurenestine, meet my younger sister, Zaen. She's also a student here. Zaen, this is Laurenestine, one of my students," paliwanag ni Professor Zaiden habang ipinakilala kami sa isa't isa.

"Kapatid ka pala ni Sir Zaiden? Nice to meet you, Zaen," bati ko sa kanya ng may ngiti sa mukha.

"Nice to meet you too, Laurenestine! Kuya, I was just looking for you. Mom said you left something at home," sabi nito habang iniabot ang isang maliit na bag na tila nakalimutan ni Professor Zaiden.

"Ah, salamat sa pagdala, Zaen. Laurenestine, sorry for the interruption. If you have any questions or concerns, feel free to approach me. I'll catch up with you later," sabi ni Professor Zaiden habang kinakausap ang kapatid.

Habang naglalakad sila palayo, parang may munting bulong si Zaen kay Professor Zaiden. Hindi ko maintidihan ang sinasabi, pero napansin ko na tila may pangungulit ito kay Professor Zaiden na ikinangiti naman niya.

Naiwan akong nakatayo sa harap ng lumang library, naguguluhan sa nangyaring biglang eksena.

Nang makalayo na ang dalawa, napagtanto ko na nag-iisa na naman ako sa harap ng lumang library. Tumingin si Zaen sa akin at ngumiti ng maaliwalas.

"Hey, Laurenestine, right? Sorry for the sudden intrusion. Kuya mentioned you're a great student. Nice to finally meet one of his favorites!" sabi niya na may kakaibang kislap sa mata.

"N-no problem. Nice to meet you too, Zaen" sagot ko, medyo naguguluhan pa rin sa biglang pangyayari. "Your brother is a great professor." In bed.

Zara laughed, "Oh, don't let his serious demeanor fool you. Kuya can be a goofball too. Anyway, I'll catch up with you later. Kailangan ko pa itong balikan at baka magwala si Mom kung di ko mababalik 'to agad."

Tumango ako, "Sure, take your time."

After she left, I glanced at the Professor's office but I didn't expect that the Professor was there, looking at me. He's literally looking at my direction. Gusto kong labanan ang mga titig niya ngunit ako ang bumawi. Bakit ganito ang naramdaman ko sa kaniya? Bakit parang may iba?

Nang bumalik ulit ang tingin ko sa kaniya ay may kausap na siyang ibang Professors kaya ay napagpasyahan ko nalang munang umuwi dahil gusto ko munang magpahinga.

Ngunit hindi agad ako nakatulog dahil pagbukas ko palang ng Insta ay siya ang bumungad sa paningin ko kasama ang fiancé niya. They are having a date! Napakagat ako ng kuko dahil pilit kong pinipigilan na huwag magalit pero hindi ko mapigilan. Nagseselos ako at gusto kong agawin siya ngayon mismo.

Why are they're still together? Wala ba siyang konsensiya? He cheat on her with me and then they are still together? Sinusubukan niya talaga ako.

I log out my account and create a new account. Sinusubukan talaga nila ako kaya ay hindi ko hahayaang magsaya ang babaeng iyon sa Professor ko.

I followed her and scroll down to see her recent photos. She really is beautiful and sophisticated. Whenever she's smiling, she's too innocent parang hindi makabasag pinggan pero wala akong pakialam roon.

I click her message and create a message to ruined her night.

[Me]

Sent a photo.

Maya-maya pa ay nagseen agad ito. I smiled widely when she type.

[Shannon Jain]

Who are you?

[Me]

Why would I tell you? Are you surprised? We look good together, right?

[Shannon Jain]

You must be good on photoshop. It's not obvious.

[Me]

Are you blind? Malalaman mong totoo iyan. Masyado kang martyr. You better broke up with him or baka gusto mong isend ko sa'yo kung ano ginawa namin sa bachelor's party niya?

[Shannon Jain]

I don't know who you are, but I won't let someone manipulate me with lies. If you have an issue, address it directly.

[Me]

Oh, Shannon, you're so naive. I don't need Photoshop, and I have proof of what happened at the bachelor's party. Don't play innocent; I suggest you rethink your relationship.

[Shannon Jain]

I won't let baseless accusations ruin my relationship. If you have evidence, show it. Otherwise, stay out of our lives.

[Me]

You'll see the evidence soon enough. Consider this a fair warning. Enjoy your ignorance while it lasts.

[Shannon Jain]

I don't believe your lies. If you have any proof, show it. I won't let someone like you destroy what I have.

[Me]

Oh, Shannon, you're in for a rude awakening. I have evidence, and I'm not afraid to expose the truth. Your perfect little world is about to crumble.

[Shannon Jain]

I won't let your deceitful games affect me. I trust my partner.

[Me]

Trust? That's cute. Let's see how much trust you have when I reveal everything. Enjoy your date, Shannon. It might be your last happy moment for a while.

I logged out, leaving her with the unsettling revelation.

The next day, we have class in the afternoon kaya ay minadali ko na ang paghahanda. Hindi ako nalate dahil halos isang oras ang free time ko bago mag umpisa ang klase. Professor Zaiden is our last subject today.

I just looked at him with my smiling face. Seryoso itong nagsusulat sa whiteboard para sa ididiscuss niya ngayong araw. Napalingon ako nang may kumalabit sa akin. Isa sa mga lalaking classmate ko.

"Valencia, may nag message sa'yo sa f*******:. Tingnan mo raw." Sabay sulyap nito sa lalaki sa bandang unahan na ngayon ay ngumingiti habang may kausap katabi lang niya. Nagulat pa ako dahil bigla itong lumingon sa amin at nang magtama ang paningin namin ay nahihiya siyang ngumiti at namumula ang pisngi.

Siya ang isa sa mga lalaki kong classmate na walang pakialam kapag binubully ako minsan. Minsan nga ay tumatawa lang siya pero wala naman siyang sinasabi.

Na curious bigla ako kaya lang ay nagdedesisyon akong mamaya nalang muna ito buksan.

Habang nagpapatuloy ang klase, nagfocus ako sa lecture ni Professor Zaiden. Pero di pa rin nawawala sa isip ko ang message na natanggap ko. Nang matapos ang klase, nagmadali akong buksan ang f*******: at binuksan ang message.

Nagulat ako nang makita ang message mula kay Tristan, ang lalaking classmate ko.

"Hey, sorry sa mga panahong 'di ko napansin na binubully ka. Hindi ko sana ginagawa yun, alam mo naman, introvert lang talaga ako. Baka mamaya maging okay na tayo, sabay tayong mag-review for the upcoming exams?"

Hindi pa nga ako nakatype ng mensahe ay may lumapit sa akin mismo sa harapan kung saan ako nakaupo. I looked up and I saw Tristan smiling at me.

"Uhm, Hi.." Nahihiya niyang bati.

I nervously responded, "Hi, Tristan. Uhm, about your message, it's okay. I appreciate it." I flashed a small smile.

Habang nag uusap kami ni Tristan, biglang dumating si Professor Zaiden na hindi ko alam kung bakit salubong ang kilay niya lalo na nang dumapo ang kaniyang tingin kay Tristan.

"Ms. Valencia, Grogales, may I have a word with both of you?"

We exchanged puzzled glances before following the professor to a corner of the room. Professor Zaiden cleared his throat before speaking, "I couldn't help but notice the camaraderie between the two of you. It's crucial for students to maintain a professional environment during class hours."

Tristan and I exchanged quick glances, both unsure of where this was heading. I cautiously asked, "Professor, is there an issue?"

He sighed dramatically, "Ms. Valencia, I've always admired your dedication to studies. Seeing you engage with your classmates is... unexpected, to say the least. And Grogales, focusing on socializing rather than academic pursuits might hinder your progress."

Tristan tried to defend himself, "Professor, I just wanted to apologize to Ms. Valencia and suggest studying together. It's all about academics, I promise."

He raised an eyebrow, his tone slightly accusing, "Studying together, huh? Well, make sure it remains strictly academic. I wouldn't want any distractions affecting your performance in my class."

Tristan nodded, "Of course, Professor. We'll keep it strictly academic."

The professor eyed us both for a moment longer before dismissing us with a stern look. "Very well, but when was your studying session? I have something to discuss with Ms. Valencia today." Sabi niya at tiningnan ako na hindi maipinta ang mukha. Naguguluhan rin ako pero hindi nalang ako sumagot dahil mukhang anytime ay sisigawan ako ni Professor kapag sasagot pa ako. Mukhang badmood yata siya.

Tristan and I exchanged another bewildered look before he answered, "Uh, we were planning to study later this evening, Professor."

He nodded approvingly, "Good. Make sure it doesn't interfere with your academic responsibilities. Ms. Valencia, I'll see you in my office before you go with Mr. Grogales."

Hindi niya nakita ang pagtango ko dahil tumalikod siya bigla. Bakit kaya ang sungit niya ngayon?

Nagpaalam muna ako kay Tristan bago ko tinahak ang office ni Professor. Kumatok ako ng dalawang beses bago binuksan ang office niya pero nanlalaki ang mata ko nang makita siyang nakahubad ang pang itaas at nasa ere ang isang shirt niya.

Umiwas ako ng tingin nang dumapo ang mata niya sa puwesto ko kaya ay dahil sa hiya ay sinirado ko ulit ang pinto ngunit mabilis siyang nakarating sa puwesto ko at agad akong hinila sa loob.

Napasandal ako sa hawakanan ng couch nang kinulong niya bigla ako at pinatitigan ng maayos. Ang bilis ng t***k ng puso ko at para akong lagnatin dahil sa init.

"Kasama mo ba siya?"

"A-ah, hindi po." Nauutal kong sagot.

"Good. Text him that you can't continue your so-called study session." May bahid na sarkastiko niyang sabi.

"Pero pumayag na po ak--"

"I don't care. Dito ka lang at samahan mo ako." Strikto niyang anas at bigla na lamang niyang hinawi ang buhok ko at nilapit niya ang kaniyang labi sa tenga ko at kinagat iyon ng marahan.

"I won't let you be with someone else, Laurene." Bulong niya sa tenga ko. Nanindig ang balhibo ko dahil sa baritono niyang boses.

Hindi ko rin alam kung bakit ganito ang naramdaman ko sa kaniya. I should be happy because he obviously have interest to me pero pinipilit ng utak ko na may mali. Ibang iba kasi talaga ang kilos niya kaysa sa Professor na nakilala ko ng dalawang taon.

Professor Zaiden continued to hold me close, his breath sending shivers down my spine, Hindi ko alam kung paano ko i-handle 'tong gulat at kilig na nararamdaman. Ang pinapakita niya ngayon ay kabaliktaran sa inaasahan ko. Hindi kasi siya talaga ganito.

"Prof, salamat sa pag-aalala, pero study lang kami ni Tristan. Academic lang, pramis," sabi ko, nauutal.

He tightened his grip on my waist, his eyes filled with intensity. "Laurene, I've noticed your dedication in my class, and I believe I can offer you a more focused mentoring experience. Studying with me will elevate your academic pursuits."

I hesitated, glancing back at the closed door. "Pero, Prof, akala ko strictly professional lang ang mentor-student natin."

Ngumiti siya ng nakakaloko, "Perhaps it's time to redefine our connection. I can guide you more intimately in your studies. You don't need distractions like Grogales."

My obsession with Professor Zaiden clashed with the attention I was receiving from Tristan. Napakagat ako ng labi dahil sa namumuong ideya sa utak ko. This reaction from him is what I want.

"Tristan is just a classmate offering to study together. I don't want to jeopardize my academic progress," I reasoned, at pinipigilan ang pagngiti ko.

He leaned in, his lips dangerously close to mine, "I can give you the attention you deserve. Don't waste your time with someone like him. Choose to excel under my guidance."

Yung malamlam na tono niya, parang may kakaibang magnetismo, at hindi ko kayang itanggi ang kakaibang alok niya. As I struggled to respond, the professor's hand trailed down my arm, leaving me breathless.

Biglang bumukas ang pinto at naririnig ko si Tristan, "Prof, tanong lang sa assignment—"

Bigla siyang lumayo at nagbago agad sa propesyonal na anyo. "We're in the middle of a private discussion, Mr. Grogales. I suggest you come back later."

Bigla kong binaba ang tingin ko sa katawan niya. Mabuti nalang at may suot na siya ngayon dahil kung hindi ay baka iba ang masabi ni Tristan.

Tristan looked puzzled but nodded, "Sure, Professor. Tumingin sa akin si Tristan at ngumiti. "I'll catch up with you later, Laurenestine."

Nang isinara ang pinto, binigyan ako ng tingin ni Prof Zaiden at sumilay ang nakakaloko niyang ngiti."Now, where were we, Laurene? Let's discuss your academic future, and how I can help you excel. Or are you rather choose something else?" Nakangisi niyang sabi.