CHAPTER 14
ZHIEN’S POV
Pagkatapos ng lahat ng nangyari kagabi, nanatili pa rin akong kalmado sa harap ni Daisy. She has no idea na hindi si “Castro” ang kaharap niya ngayon, kundi ako Zhien. Ako ang taong matagal nang may plano, matagal nang nagbabalak, at ngayon ay nasa mismong gitna ng laro.
This is my stage. Ako ang director ng bawat eksenang nakikita niya. At siya, si Daisy… walang kamalay-malay na isa lang siyang pangunahing character sa palabas na pinaplano ko.
“Good morning, sweetheart,” malumanay kong bati nang bumaba siya sa kusina, suot pa rin ang simpleng damit na binigay ko kagabi. Pinili ko talaga ‘yong kulay na bagay sa kanya para mas madali siyang kontrolin gamit ang kaunting sweetness.
Tumango lang siya, pero bakas pa rin sa mukha niya ‘yong lungkot na iniwan ni “Castr
