Chapter 9

1077 Words

YHEVEY POV MATAPOS ang nangyari kahapon back to normal na kaming lahat. Tatlong araw akong di nakapasok kaya ngayon lang ako makakapasok. I walk towards in our classroom when someone black my way. NApataas ang kilay ko. "What?"tanong ko sa kanya. "I thought your dead, tsk! Tama nga sila hindi madaling mawala ang masamang damo."sabi nya sa akin. Kilala niyo naman ata kong sinong kaharap ko right? No other than, Nammie! "Yeah right,"sabi ko at nilagpasan siya. But she grab my arms at saktong nasa sugat ko pa talaga. Kaya napadaing ako. "Oh! You have a wounds, "nakangisi niyang sabi. "Will you stop bothering me? Your nonsense,"sabi ko saka mabilis siyang tinalikuran. Pagpasok ko sa room medyo nagulat pa sila ng makita ako. Hindi ko na lang sila pinansin at umupo ako sa upuan ko

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD