"From my point of view...you've never been gone..you just simply disappeared"
.................
Halos hirap akong idilat ang mata ko dahil sa sakit ng ulo ko, kumikirot na hindi ko maintindihan, kakalabas ko lang ng hospital eto nanaman ako at injured nanaman, habang andun ako sa pag iisip kong ganun, biglang pumasok sa isip ko ang dahilan kung bakit nananakit nanaman ang katawan ko, hinding hindi ko malilimutan, April call me "my love", hindi ko maintindihan pero baka nag aalala lang sya sakin that time, and there was a woman beside her and looks really familiar...hindi ko naanigan ang mukha nya but I know nakita ko na sya.
While remembering what happened biglang bumukas ang pinto at napa upo ako sa bed at doon ko na lang napansing wala ako sa bahay, the room is too big para maging kwa
