CHAPTER 25
Matteo’s POV
Tahimik ang paligid ng ospital. Iba ang ambiance kapag madaling araw parang mas ramdam mo ang bigat ng mga damdaming hindi masabi. Nasa parking area ako, hawak-hawak ang susi ng kotse, at umalis na lang sa hospital at tinungo ang mansion ni Cataleya. Habang nasa byahe ako nag D-Drive.
Suntok lang ba ang dapat kong ibigay kay Nayll?
Tangina. Gusto ko siyang gibain. Gusto kong durugin ‘yung pride niyang akala mo kung sinong diyos. Kung hindi lang dahil may respeto pa akong natitira sa lugar na ‘to, baka hindi lang labi ang naputok sa kanya. Baka buong mukha.
“I know the truth, Nayll.”
‘Yun lang ang sinabi ko… pero nakita ko kung paano siya natigilan. Parang may sumundot sa dibdib niya. Alam kong tinamaan siya. At doon ako lalong nagalit.
Cataleya deserves more
