Chapter 57

2098 Words

Veronica POV "ARGH! Damn it! Damn it!" Inis na binato ko sa sofa ang bag pati na ang susi ng sasakyan. Galit na galit ako sa nangyari. Punyetang Mannox yun! Talagang pinakulong ako! At yung inaanak nya parang babasaging kristal kung ituring nya. "Pwede ba Veronica, huwag ka nga munang magwawala dyan. Kakauwi pa lang natin galing sa presinto at ang sakit ng ulo ko dahil hindi ako nakatulog sa loob ng selda." Sita ni Leslie sa akin at sumalampak sya ng upo sa sofa. Pumikit at hinihilot ang sentido. Sinamaan ko sya ng tingin. Dinadagdagan nya ang galit ko. "Shut up Leslie! Kung ayaw mong ibunton ko sayo ang galit ko. Parehas lang tayong di nakatulog sa mabahong selda na yun!" Dumilat sya at nakataas ang kilay na tumingin sa akin. "Sa akin mo talaga ibubunton ang galit mo? Talaga lang ha

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD