KABANATA 46

2208 Words

DIEGO POV I'm at a loss for words. Hindi ko alam kung paano sagutin ang tanong ng asawa ko. I don't want her to be nervous, and I especially don't want her to be afraid. Ayokong bumalik ang trauma niya. Alam ko kasi na hindi pa talaga tuluyang nawala 'yon. Pinipilit niya lang ang sarili at ayaw ipakita sa akin ang totoong nararamdaman niya. Matiim ko siyang tinitigan habang nag-iisip ng tamang dahilan. "Vi, kasi... nagpunta ako sa lugar ninyo. Nagbakasakali kasi akong makausap ang Mama mo at masabi sa kan'ya ang tungkol sa atin." Kaagad bumakas ang pag-aalala sa mukha niya. "Bakit mo 'yon ginawa, Di?!" bulyaw niya. "Paano kung nakita ka nila? Paano kung napahamak ka? Diego, naman e!" naiiyak na sabi niya. Hindi ako naka-imik. Iyon nga lang ang sinabi ko, ganito na katindi ang tak

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD