Kabanata 31
Jennifer
Habang dahan-dahan akong kumakain ng lugaw na nilagay ni Manang Lucy sa tray, naramdaman kong nanginginig pa rin ang aking kamay. Hindi ko alam kung dahil sa gutom, takot, o sa sakit pa rin sa katawan. Isang kutsarang lugaw lang ang nailalapat ko sa aking bibig kada minuto, pero pinilit kong tapusin ito. Hindi ko alam kung kailan ulit ako makakakain ng mainit na pagkain.
"Magpahinga ka pagkatapos, ha," sabi ni Manang Lucy. "At kung may kailangan ka, nandito lang ako."
Tumango ako, bagaman may alinlangan sa puso ko. Hanggang saan ang kaya niyang gawin para sa akin? Hanggang kailan siya magiging kakampi?
Nang makalabas siya ng kwarto, iniikot ko ang paningin sa loob. Maliit lang ang silid. May kama, may lumang aparador, may bintanang nakatabingi ang kurtina pero sar
