COME BACK HOME

CHAPTER 3

CHAPTER 3

** THIRD PERSON POINT OF VIEW **

Kinabukasan ay maagang nagising si Dylan saka siya bumangon sa kama. Naramdaman niya pa ang hubad na babaeng nakahiga sa kama niya at nakayakap sa katawan niya. Agad siyang pumasok sa CR at deretsong naligo. Pagkatapos niyang maligo ay naglakad siya papunta sa walk in closet niya at naghanap ng maisusuot. Kabisado niya ang bawat galaw niya at kung tutuusin ay hindi niya naman kailangan ng nurse dahil kaya niya namang mag-isa, at lalong hindi niya kailangan ng yaya dahil hindi naman siya bata. ‘Yun ang mga bagay na hindi maintindihan ng mga magulang niya. Ilang taon siyang tumira sa lugar na ‘to at kabisadong kabisado niya bawat anggulo ng bahay nila. Hindi niya na hihilingin pa magkaroon ng panibagong yaya o nurse sa buhay niya.

Lumabas siya sa kwarto at iniwan ang babaeng kagigising lang. Narinig niya pa itong nagrereklamo sa sakit ng ulo niya pero hindi niya ito pinansin kahit pa tinawag siya nito. Pag pasok niya sa loob ng kusina ay agad siyang binigyan ng kape at makakain ni Mang Fernand. Darn! Pagod na pagod ako at gutom na gutom ako dahil sa mga nangyari kagabi. Sabi niya sa kanyang isipan. Sino ba kasi ang babaeng ‘yun bakit bigla siyang sumulpot sa kwarto ko?

“Mang Fernand, may nakapasok yata –“ magsasalita sana si Dylan ng naunahan siya ni Mang Fernand.

“Ay, ikaw ba si Cassy? Halika. Pumasok ka.” Biglang bati ni Mang Fernand sa babaeng kasama ni Dylan sa kwarto. Walang kaalam alam si Cassy na ang nakasama niya kagabi ay ang kaniya pa lang amo kaya naman mabilis siyang nagtaka ng nakita niya si Mang Fernand na nakikita siya. ‘Akala ko ba bulag ang babantayan ko?’ tanong niya sa kanyang sarili.

“Helo, sir. Good morning. Nakakakita po pala kayo sir? Ang sabi sa ‘kin ang pasyente ko ay hindi nakakakita? Hoy! Anong ginagawa niya –  ” Narinig ni Dylan ang boses ng babae pero nagpanggap ito na para bang hindi ito nag-eexist sa mundo. Gulong gulo na tiningnan ni Cassy si Dylan saka tiningnan si Mang Fernand, saka binalik ulit ang atensyon kay Dylan.

“Anong sir? Body guard ako rito –“ agad napahinto si Cassy saka tinuro si Mang Fernand.

“Ano? Ikaw ang body guard?” gulat na tanong nito at tiningnan si Mang Fernand mula ulo hanggang paa saka napailing. ‘Hindi matabang buhokin ang nakasipping ko kagabi. Kahit madilim ang kwarto alam kong may abs at gwapo ang naka s*x ko.’ Tiningnan niya ang lalaking prenteng kumakain sa harap ng lamesa. ‘Alam kong siya ‘yun dahil nakita ko ang mukha niya at siya ang lumabas kanina sa kwarto.’ Kaya pala gulat na gulat si Cassy nang makita ang loob ng kwarto. Paniguradong hindi lang basta basta body guard ang may ari ng kwartong ‘yun.

Agad niyang nilapitan si Dylan saka tiningnan ito. Kaya pala hindi siya nito napapansin dahil sa pagiging bulag nito. Hindi niya agad nahalata ang binate dahil kung tingnan siya nito ay talagang para itong nakakakita. Tinuro niya ang lalaking nasa harapan niya at tiningnan si Mang Fernand.

“S-siya ba ang amo ko?” nauutal na tanong niya kay Mang Fernand saka napalunok. Tumango si Mang Fernand na para bang naguguluhan sa naging tanong nito.

“Saan ka ba natulog kahapon? Nasa taas ang kwarto mo.” Napapikit si Cassy sa narinig niya. Kadalasan kasi ay nasa itaas ang kwarto ng mga amo, nakalimutan niyang bulag nga pala ang babantayan niya kaya paniguradong hindi ito mananatili sa itaas at baka mahulog ito.

“S-sir?” nauutal na tawag niya kay Dylan. Nagulat pa siya ng tiningnan siya nito pero ng tinitigan niya ang mata nito ay nakita niyang hindi pala nakatitig sa kanya ang binata. Napabuntong hininga siya saka yumuko.

“I’m so sorry –“ hindi na pinatapos ni Dylan ang sasabihin nito saka tumayo.

“It’s okay. Kumain ka na.” parang may kumiliti kay Cassy ng marinig ang boses ni Dylan. Agad naman niya itong hinabol.

“Sir, ako po ‘yung bagong nurse niyo. I’m Cassy.” She formally introduce her self saka kinindatan si Dylan kahit alam niyang hindi naman siya nito nakikita. Agad na yumuko si Dylan at para bang napahinto si Cassy dahil alam ni Dylan kung saan siya nakatayo ngayon. Kahit kasi bulag ang binata ay nakikita niya pa rin ang pigura mula sa liwanag. Napalunok siya habang nakatitig sa binata saka kinagat ang labi niya ng maalala niya kung gaano kasarap ang natikman niyang putahe kagabi. Para bang may Welcome Party na nangyari sa pagitan ng amo nila.

“I’m Dylan. Starting today . .” agad napangiti si Cassy dahil paniguradong nagustohan ng binata ang performance niya kagabi. Aayusin niya sana ang tupi ng tshirt nito ng muling nagsalita si Dylan. “You are fired!” saka siya nito nilampasan at sinirado ang pinto. Mabilis naman niya itong kinatok ng matauhan siya.

“Sir! Sir! Please ‘wag po –“ napaisip si Cassy. ‘Parang ang landi ko naman pakinggang non.’ “Sir! Sorry na po kagabi! Hindi ko po alam! Sir!” ilang beses niyang kinatok ang pinto pero hindi siya nito pinagbuksan. Napailing na lang si Mang Fernand at sinabi niya kay Cassy na kumain muna bago umalis. Sinabi niya pa na walang nurse o yaya ang tumatagal sa amo niya. Napasimangot na lang si Cassy.

“His name is Dylan. Nice catch, Cassy!” napangiti siya saka sinulyapang muli ang pinto ng amo niya.

Ang akala niya ay talagang naakit niya ang binata dahil sa nangyari kagabi pero parang siya lang yata ang nasarapan. Muli siyang napangiti ng maalala niya ang nangyari kagabi. Ang init ng katawan ni Dylan, ang haplos nito, at kahabaan nito. It’s all about pleasure. Kahit itanggi ng binata ‘yun ay alam niyang nasarapan din ang binata sa nangyari.

Pagkatapos niyang kumain ay kinuha niya ang maleta niya sa harap ng pinto kung saan niya iniwan kagabi. Dinala niya ito sa kwarto niya at tinitigan. Sinabi sa kanya ni tita Laura na tiisin niya ang kasungitan ng anak nito kaya naman mananatili siya rito. Nakiusap sa kanya ang in ani Dylan na sana habaan nito ang pasensya niya dahil ilang beses na siyang nagpapalit ng nurse at wala man lang tumatagal rito. Jackpot lang talaga siya dahil talagang gwapo pa ang magiging pasyente niya. Hindi na siya magdadalawang isip na pagbigyan ang ina ni Dylan.

“Kung araw arawin ko kaya siyang gahasain?” bigla siyang tumawa saka pumasok sa CR at nagbihis. “Naiwan ko nga pala ang panty ko sa kwarto ni Sir Dylan.” Bigla siyang natawa at inisip na baka pinagpapantasyahan na siya ni Dylan. Pagkatapos niyang maligo ay naisip niya kung sino ba ‘yung babaeng binabanggit ni Sir Dylan kagabi? Siya ba ang girlfriend nito? Nasaan na siya ngayon?

**

“Oh, bakit andito ka pa?” tanong sa ‘kin ni Mang Fernand. Tiningnan niya si Mang Fernand na nasa 40’s na rin, hindi masyadong mataba at kalbo. Hindi kataasang lalaki at laging nakasuot ng puting uneporme nito.

“Nasaan si Sir Dylan?” tanong nito at agad hinanap si Dylan. Bukas ang pinto nito pero wala namang tao sa loob.

“Nandoon at kaharap na naman ang dagat.” Bigla siyang nailang sa titig ni Mang Fernand lalo pa at naisip niya kagabi na body guard ang nakasex niya. Naisip niya na kung si Mang Fernand ang kasama niya kagabi paniguradong pagsisisihan niya pagkagising niya ‘yun.

Agad na lumabas si Cassy at hinanap si Dylan sa labas. Malapit lang sa dagat ang bahay kung saan siya nagtatrabaho ngayon. Ilang sandali pa ay napahinto siya nang makita niya ang kanyang amo na nakaupo sa harap ng dagat at nakatitig sa karagatan. Kung titingnan mo ito ay para bang isa lang siyang broken hearted na nagsesenti. Naisip ni Cassy saka siya dahan dahang naglakad papalapit sa amo niya. Umupo siya sa hindi kalayuan saka niya ito tiningnan.

‘Talaga ngang hindi siya nakakakita.’ Sabi ni Cassy sa kanyang isipan. ‘Napakagwapo niya namang bulag. Bakit kaya siya nabulag?’ Nakaharap lang siya rito at hinihintay na tumayo ito. Ang akala ng dalaga ay aalis agad ang binata pero tumagal pa ng dalawang oras roon ang binata.

‘Ano kayang iniisip niya? Hindi ba siya napapagod kakaharap sa dagat? Plano yata nitong akitin ang karagatan.’ Napailing siya saka tumayo at bumalik sa bahay para kumuha ng maiiinum. Nakita niya si Mang Fernand na naglilinis ng kotse saka siya nito nilapitan.

“Mamaya pa ‘yun aalis sa harap ng dagat si Sir.” Tumango naman si Cassy.

“Ano bang meron don sa dagat?” hindi sumagot si Mang Fernand at pinagpatuloy ang paglilinis ng kotse. Agad namang bumalik si Cassy sa harap ng dapat at hanggang ngayon ay hindi pa rin umaalis doon si Dylan. Napabuntong hininga ang dalaga.

Hindi siya sanay sa mga senting tao dahil kahit madrama ang buhay niya ay hindi na man siya umabot sa puntong kinakailangan pang mag emote para ipakita na nasasaktan sila. Para lang ‘yun sa mahihinang nilalang. Imbis na magmokmok siya ay dinadaan niya sa party ang lahat.

“Drink this.” Inabot niya kay Dylan ang isang can ng  pineapple juice. Hindi siya nilingon ni Dylan pero alam ng binata kung sino ang nasa tabi niya ngayon. Ang akala niya ay umalis na ito kanina dahil sinisante niya na ito. Hindi niya na gustong maulit ang nangyari sa kanila dahil pakiramdam niya ay tinatraydor niya ang babaeng mahal niya.

“Why are you still here?” walang emosyong tanong ni Dylan. Umupo naman si Cassy sa tabi nito pero pinanatili ang distansya nilang dalawa dahil kahit hindi niya naranasang maging senti ay alam niya naman kung anong mga ayaw ng mga taong broken hearter. Gustong gusto nila na mapag-isa kaya pinili ni Cassy na wag na lang magsalita at sinamahan ang amo niya.

Tiningnan niya ang mukha ni Dylan. Ngayon niya lang napansin kung gaano kalungkot ang mga mata nito. He was really broken. Kagabi ay hindi niya nahalata na ang kabuohan nito pero ngayon ay maliwanag pa sa ilalim ng buwan. He’s taken, Cassy! Bulong niya sa kanyang isipan pero hindi niya maiwasang humanga sa itsura ng lalaki. He was beyond perfection. Nagiging broken hearted rin pala ang isang tao kahit na sila na ang pinakagwapong nilalang sa mundo? Napaisip siya. Kung sino man ang babaeng ‘yun ay napakaswerte niya at nagkaroon siya ng ganito ka gwapong nilalang. She bit her lips.

“Cassy?” napahinto siya sa kanyang pagpapantasya rito ng tawagin nito ang pangalan niya.

“S-sir.” Kunwareng nakikinig siya pero ang totoo ay nahuhumaling siya sa kagwapohan nito. Biglang tumayo si Dylan at agad ring sumunod si Cassy.

“Have you missed someone so much that even the thought of them made you burst into tears?” hindi namalayan ng dalaga ang pagtulo ng luha ng binata ng tumayo ito pero ramdam niya ang lungkot na nararamdaman nito.

‘Why o why?’ napatitig si Cassy sa likod ni Dylan at hindi niya maiwasang isipin kung gaano ka swerte ang babaeng minahal nito.

‘Kung sana ako na lang ang minahal niya, hindi ko siya sasayangin.’ Biglang naisip ni Cassy saka sumunod sa loob ng bahay.